Bokt Community
Idra en Zarcillo. Foto: John Photography
Bokker Idra en haar paard Zarcillo hebben meegedaan aan het Europese kampioenschappen dressuur voor Iberische Paarden, oftewel de Masters du Cheval Ibérique. Deze werden dit jaar gehouden in Parijs. Namens België kwam zij uit in level 4 en eindigde hier op de negende plek van de 17 combinaties. Aan de Bokt Nieuwsredactie vertelde zij over haar ervaringen, de voorbereidingen en alles rondom dit concours, maar ook over haar toekomstplannen.
Kun jij jezelf en je paard even voorstellen?
Ik ben Lobke Kerkhofs, ik woon in Kortenaken (België) en ik nam deel aan het EK met de 14-jarige PRE-ruin Zarcillo, gefokt bij Yeguada Montrubi in Barcelona. Daar kocht ik hem als 4-jarige en leidde hem zelf op tot niveau Prix Saint Georges. Thuis heb ik een kleine stal met 7 paarden: ik geef dressuurles, train mijn eigen paarden en af en toe een paard van een klant. Dit combineer ik met een kantoorbaan in de HR. Naast Zarcillo, heb ik nog Licor (een PRE-hengst van 26, niet onbekend op Bokt
), Bodeguero (een PRE-ruin in training en bedoeld voor de verkoop), Qing (Lusitano, 3 jaar), Yecla (15-jarige PRE-merrie en volle zus van Zarcillo, met wie ik volgend jaar een veulen wil fokken), Sea (de Welsh B-pony van mijn dochter) en Yoshi (minishet). De paarden staan per 2 of 3 en kunnen dag en nacht kiezen of ze binnen of buiten staan. In de winter op een droge paddock met inloopstal en in de zomer op een paddock paradise, met een track en een eetbare haag. Hoe ben je erbij gekomen om te gaan voor het EK Iberische Paarden? Hoe kwam je achter het bestaan hiervan en hoe heb je je gekwalificeerd?
In België worden de MCI-wedstrijden (MCI = Masters du Cheval Ibérique) iets anders georganiseerd dan in Nederland. Door het jaar heen organiseert de MCI België een zestal wedstrijden. Om gekwalificeerd te geraken voor de finale, dien je minstens 3 wedstrijden gereden te hebben, maar meer mag ook. Vervolgens wordt er per klasse een rangschikking opgemaakt van de beste 3 resultaten van elke combinatie. Het aantal ruiters dat mee mag naar het EK per klasse, is afhankelijk van het aantal ruiters dat inschreef voor die klasse gedurende het hele seizoen. Voor Zarcillo en mij was het onze 6de selectie en 5de deelname aan het EK - een overzicht:
- 2017: Parijs (level 1)
- 2018: Londen (level 2 - zilveren medaille in de opgelegde proef)
- 2019: Parijs (level 3)
- 2021: Turijn (level 3 - bronzen medaille in het eindklassement)
- 2022: België (niet deelgenomen wegens blessure)
- 2023: Parijs (level 4 - 9de plaats in het eindklassement)
In 2024 organiseert Nederland het EK, ik hoop alvast dat ik opnieuw kan deelnemen.
Idra en Zarcillo. Foto: John Photography
De laagste niveaus zijn gebaseerd op Franse proeven en vanaf niveau 3 zijn het FEI-proeven. Alle proeven worden gereden op 20x60. Je mag zelf kiezen in welk level je uitkomt, het is dus niet zo dat je alle klasses dient te doorlopen. De proeven hebben allemaal Portugese of Spaanse namen. Daarnaast heb je ook de jonge paarden-proeven: de Primera en de Novilla - voor paarden van 4, 5 en 6 jaar - waarbij de beoordeling niet per onderdeel is, maar zoals bij de jonge paarden-proeven van de FEI (op de gangen, de algemene indruk en het toekomstperspectief). Niveau 0 (Malaga) is een L-proef (met wijken), die wordt niet gereden in de finale, wel op de wedstrijden in België. Niveau 1 (Golega) is wat vergelijkbaar met M-niveau in Nederland denk ik (eenvoudige galopwissels, contragalop, schouderbinnenwaarts), niveau 2 (Sevilla) is dan Z1 (appuyementen, keertwendingen, eenvoudige galopwissels die ook vliegend gereden mogen worden). Niveau 3 (Lisboa) is de FEI Juniorenproef. Niveau 4 (Madrid) is de FEI Prix St Georges, Niveau 5 (Magistrale) is de FEI Inter A en niveau 6 (Reyale) de FEI Grand Prix. Bij elk niveau hoort ook een kür, die verschilt wat met de reguliere wedstrijdsport omdat je bijvoorbeeld ook vanaf een bepaald niveau de Spaanse pas mag laten zien, of al vroeger dan anders piaffe/passage/galoppirouettes mag tonen, iets waar heel wat Iberische paarden van nature wat extra aanleg voor hebben.
Hoe heb jij je voorbereid nadat duidelijk werd dat je mee mocht doen en wat neem je allemaal mee als je naar zo'n grote wedstrijd gaat? Hoe heb je je paard voorbereid? Zijn er bijvoorbeeld veterinaire eisen waar aan voldaan moet worden?
Het gevaar bestaat dat je te fanatiek wordt en gaat overtrainen, maar beter is het om niet te veel aan je routine te veranderen. Je paard fit houden, daar gaat het om. Ik train Zarcillo zo'n 3 keer per week onder het zadel en wissel dit graag af door 1 keer per week aan de hand of aan de dubbele longe te werken. Ook maak ik af en toe een buitenrit om Zarcillo's hoofd fris te houden. Ik ga geen nieuwe oefeningen aanleren in de periode voor het EK. Ons zwakke punt is de vliegende galopwissels, die waren we gedurende het seizoen even kwijt
, dus mijn focus lag er in de weken voor het EK op om terug naar de basis te gaan in het galopwerk, opnieuw te werken aan onze eenvoudige wissels en zo onze vliegende wissels te verbeteren. Een EK vergt wel wat voorbereiding. Om naar Frankrijk te reizen met je paard heb je een gezondheidscertificaat nodig. Er komt dan een dierenarts van de overheid kijken of je paard gezond is om te reizen en of je paspoort klopt. Het transport naar Parijs kon ik zelf doen, maar voor Turijn in 2021 hebben we gebruik gemaakt van groepstransport en gingen alle Belgische paarden met een grote vrachtwagen. Zarcillo reist gelukkig heel gemakkelijk, het is echt een plezier om met hem zulke uitstappen te maken.
Idra en Zarcillo. Foto: John Photography
Hoe gingen de wedstrijden in zijn werk? Hoe ziet zo'n wedstrijdweekend eruit?
Het EK begint meestal op woensdag. Je mag dan dinsdag wel al aankomen met je paard, maar woensdag is de officiële opening, met een kleine openingsceremonie en een welkomstdrink voor de ruiters. Intussen ben ik al een echte "ancien" in het Belgische team, dus ik ken heel wat mensen en de sfeer is altijd heel erg leuk. Donderdag gaat de wedstrijd dan echt van start: de opgelegde proeven meestal op donderdag en vrijdag, de kür op zaterdag en zondag. De jonge paarden rijden hun twee proeven ook met een dag ertussen. Elke avond is er prijsuitreiking, waarbij de beste 8 per proef een podiumplaats krijgen. Het volkslied van het land van de winnende ruiter wordt dan luidkeels meegezongen. Ambiance verzekerd, zeker als de Brabançonne gezongen moet worden
Op zondag is de slotceremonie. Er wordt dan een eindklassement opgemaakt per niveau, met de totalen van de opgelegde proef en de kür samen. De eerste 3 ruiters mogen dan te paard een ereronde rijden. En op het einde worden ook nog de landenmedailles verdeeld. Heb je ook nog tijd om de gaststad te verkennen of andere deelnemers te ontmoeten, buiten de wedstrijden om? Of staat je hele dag in het teken van je paard en de proef?
Op de dagen dat je geen wedstrijd rijdt, zou je makkelijk de gaststad kunnen verkennen, maar persoonlijk blijf ik liever op het wedstrijdterrein. Ik vind het leuk om te supporteren voor mijn landgenoten en kijk graag naar de andere proeven. Daarbij probeer ik mijn paard toch enkele keren uit de stal te halen om te stappen. En tussendoor moet er natuurlijk ook losgereden of getraind worden. Van het Belgische team zijn er wel enkele mensen naar Euro Disney gegaan, dat lag op zo'n half uur van de locatie.
Het fijnste aan de MCI-finales is de sfeer tussen de deelnemers en de verschillende landen. Elke dag is er een activiteit voorzien, donderdag wordt een diner aangeboden, vrijdag is traditioneel de "dag van de naties" waarbij elk land haar specialiteiten aanbiedt (elke ruiter brengt iets mee en elk land stalt dit uit op een grote tafel) bij de Belgen vooral bier, wafels en chocolade
) en de laatste avond is een gala-avond (stel je hier niet veel bij voor, de meeste ruiters komen gewoon in een jeans en sneakers opdraven). De avonden eindigen steevast in een feestje waarbij er gelachen, gedanst en ook wel gedronken wordt De sfeer tussen de deelnemers van de verschillende landen is echt fijn en iedereen is solidair en sportief. Hoe zien de eerste dagen na thuiskomst eruit? Pak je gelijk het dagelijkse ritme van trainen etc weer op, of geef je het paard eerst een poosje rust?
Hoewel Zarcillo heel makkelijk en stressvrij reist, zag je wel aan hem dat hij het zat was om op stal te staan. Hij was zichtbaar blij om weer met zijn vrienden op de paddock te kunnen. Zarcillo heeft na het EK een vijftal dagen rust gekregen en dan heb ik hem langzaam weer opgepakt. Eerst lichtjes aan de longe en dan in enkele sessies het dressuurwerk weer opgebouwd.
Idra en Zarcillo. Foto: John Photography
Op voorhand had ik geen grote verwachtingen van het EK. Na een blessure en revalidatieperiode is Zarcillo eigenlijk pas sinds september terug op het niveau waar we ervoor waren. Sinds die blessure start ik hem trouwens blootsvoets, wat hem goed lijkt af te gaan. Hij voelde in de weken voorafgaand aan het EK wel topfit aan, dus ik ging met veel vertrouwen naar Parijs. De PSG ging heel goed, enkel de galoppirouette naar links is wat de mist ingegaan en dat haalde mijn totaalscore wel naar beneden (63,294%). In de kür ben ik wat te veel mijn muziek achterna gereden, waardoor ik hem wat overhaast reed in draf, spanning had in de piaffe en passage en toch een fout had in de wissels om de 4. Mijn doel was top 10 en dat ik dan in het eindklassement op de 9de plaats ben geëindigd was toch een mooie kers op de taart! Ik moet ook realistisch zijn, op dit niveau neem ik het op tegen heel wat professionals met paarden met erg veel kwaliteit (en bekende dekhengsten), dus hier potten breken is erg moeilijk. Daarbij moet het gewoon allemaal nog wat beter: meer verzameld, meer in balans en alles wat vloeiender. Sowieso ben ik superblij met de inzet van Zarcillo, mijn lieve vriend is wat dat betreft echt een klompje goud. Nu trainen we gewoon rustig verder en we zien wel wat de toekomst brengt.
Al bij al was het een beetje een vreemd EK. De accommodatie viel dit jaar wat tegen, het heeft de hele week erg veel geregend en de terreinen in Parijs rond de stallen zijn onverhard. Wie in een buitenstal stond, had kaplaarzen nodig om bij de stal te geraken. En er was veel te weinig parking, waardoor auto's elkaar regelmatig blokkeerden. Ook ging er een buikvirus de ronde, heel wat ruiters rondom mij zijn ziek geworden en twee Italiaanse ruiters zijn zelfs opgenomen in het ziekenhuis… Ook waren er op het terrein zelf erg weinig mogelijkheden om je paard aan de hand te stappen of eens te laten grazen, laat staan longeren. Ik sliep in een erg slecht bed in een gehuurd appartement, en door vroege starttijden van mezelf en mijn teamgenoot/vriendin waren de nachten erg kort en was ik behoorlijk uitgeput op het einde van de week. Voor het Belgische team was het geen topjaar, de sfeer tussen de ruiters en in het team zat goed, maar de resultaten bleven dit jaar wat uit. We haalden met team België 4 jaar op rij goud, maar dit jaar was het aan Nederland - zij hadden ook een extra sterk team dit jaar, supergoede paarden en ruiters, heel fijn om te zien.
Toch is het EK altijd een bijzondere beleving, een mooie kans om als "gewone" ruiter te proeven van een meerdaagse internationale wedstrijd, waarbij je beoordeeld wordt door 5 juryleden.
Heb jij nog doelen die je wilt bereiken of toekomstplannen die jullie willen uitvoeren?
Met Zarcillo blijf ik sowieso nog even op dit niveau. Ik streef er nu vooral naar om het er wat makkelijker te laten uitzien. Misschien starten we dit jaar ook eens Working Equitation, dat heb ik altijd al willen doen. Uiteraard droom ik van de Grand Prix, maar ik weet niet of dat haalbaar zal zijn, we zien wel waar de toekomst ons brengt, we trainen rustig verder. Thuis staat ook de toekomst te wachten: mijn 3-jarige Lusitano Qing RS wil ik graag zadelmak maken in de lente/zomer en hem hoop ik in 2025 te starten in de MCI. Verder wil ik vooral dat mijn paarden happy athletes zijn en blij zijn in hun werk! Wedstrijden rijden is dan mooi meegenomen, maar niet mijn hoofddoel.
Alle resultaten van het EK vind je hier: http://www.masters-iberique.com/index.p ... temid=1322
Op de social media van Idra vind je een eindfilm van het Belgische team: https://www.instagram.com/reel/CzEKqPqI ... FlZA%3D%3D, net als een reel van haar Prix Saint Georges https://www.instagram.com/reel/CzHUfx3o ... FlZA%3D%3D. Ook een reel met haar foto's is daar te vinden: https://www.instagram.com/reel/CzL2HQ1I ... FlZA%3D%3D.
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
