Algemeen

Carl Hester en Fame tijdens de Grand Prix op het EK Dressuur 2023 in Riesenbeck.
Foto: Leanjo de Koster/FEI/Flickr
Het horsemanship van de Britten is vaak de standaard voor het op een goede manier houden van paarden. Carl Hester geeft het goede voorbeeld: ook topsportpaarden kunnen een mooi paardenleven leiden, zonder dat je ze in bubbeltjesplastic hoeft te wikkelen.
Tijdens de persconferentie op de Europese kampioenschappen dressuur spraken Charlotte Dujardin en Carl Hester over hoeveel hun paarden buiten komen.
“Mijn paarden lopen de hele nacht buiten, samen met een ander paard en dat bijna het hele jaar door. Alleen niet tijdens overstromingen”, vertelt Charlotte. Mill Farm, de boerderij van Carl Hester, staat vlak naast een rivier. Deze overstroomt soms en dan lopen de weilanden onder.
Het buitenleven
Carl geeft duidelijk aan dat niet iedereen de mogelijkheid heeft om zijn paard een paardenleven te gunnen met voldoende tijd buiten in de wei, maar dit is hun persoonlijke keuze voor het mentale en fysieke welzijn van hun paarden.
“Niet iedereen bevindt zich in een situatie zoals wij, waarin dit mogelijk is voor de paarden”, legt hij uit. “Ik kom van een eiland (Sark) en daar zijn geen stallen. Laat staan hoofdstellen en zadels. Voor mij was het heel gewoon, dat toen ik op het vasteland kwam wonen, dat de paarden een normaal leven konden leiden.”
“Ik weet dat dit niet bij elk paard past. Valegro kan niet 24 uur per dag buiten zijn, omdat hij dan te dik wordt en hij teveel van eten houdt. Dus hij kan helaas geen echt buitenpaard zijn. Maar voor paarden als Vogue en Imhotep, de meer gespannen paarden, is het een briljante manier om ze te houden.”
Gras is natuurlijk
“Gras is heel natuurlijk. Mensen zijn verbijsterd en ik weet dat ze me niet geloven als ze naar de boerderij komen en de paarden samen in de wei zien lopen. Ik doe dat niet met alle paarden, maar ik probeer wel om daar zo goed mogelijk voor te zorgen.”
De Grand National
Hester geeft toe dat het niet altijd makkelijk is als hij zijn paarden hoort rennen, maar de voordelen wegen zwaarder dan de angst voor een mogelijke blessure.
“Ik ben degene die op die boerderij woont, dus ik hoor hoe ze ’s nachts de Grand National lopen. Niemand anders hoeft zich er zorgen over te maken dat ze rondgalopperen”, zegt hij. “Ik besteed mijn leven door uit het raam te hangen en me af te vragen of ze allemaal de volgende ochtend nog heel zijn!”
“Zie wat het voor onze paarden doet”
“Maar ik ben blij voor ons dat ze zo’n leven hebben. Ik weet dat het niet voor iedereen is weggelegd. We leggen onze wensen niet op aan anderen, zeggen niet dat je dit moet doen, maar kijk wat het voor onze paarden doet. Dat zegt eigenlijk alles al. Voor mij is dit heel natuurlijk, we zien er de resultaten van en dat is waarom we het doen. Het past niet bij elk paard, maar voor degene waar het wel bij past, is het geweldig.”
“En het is een goedkope manier, in tijden waarin levensonderhoud duur is. Zo hou je de kosten laag!” grapt hij.
? 
! Hij heeft zeker het tijdperk Valegro gemist
.

Dan ben je volgensmij ook aangekomen op een punt dat je een paard letterlijk niet meer ziet als levend wezen maar als gebruiksvoorwerp.