Geplaatst Bokt Community
Kimmsel en haar paarden tijdens de trektocht. Foto: Jennifer Ries, privé-bezit van Kimmsel
Wat is er nou mooier om je vakantie door te brengen met je paarden? Bijvoorbeeld door een mooie trektocht te maken? En dat is precies wat Bokker Kimmsel afgelopen zomer heeft gedaan. Samen met haar paarden en haar hond maakte zij een trektocht door Noord-Holland. De leden van de Bokt Nieuwsredactie vonden dat een ontzettend leuk idee, en dus hebben we haar benaderd en wat vragen gesteld hierover. Kimmsel neemt ons graag mee in alles rondom de tocht die ze heeft ondernomen.
Je hebt een trektocht gemaakt met je hond en je paarden. Kun je jezelf en jouw dieren voorstellen en wat over de tocht vertellen? Hoelang heeft deze geduurd bijvoorbeeld?
Mijn naam is Kim Greuter en ik kom uit Wieringerwaard. Ik ben nu sinds 4 jaar beroepsmatig paardentrainer en specialiseer mij in het oplossen van problemen waar mensen en paarden tegenaan lopen. Ik ben samen met mijn 7-jarige Paint merrie Eyota, jaarling Nareya en 3-jarige hond Resi op pad geweest. De tocht heeft een week geduurd en we hebben ruim 120 km afgelegd.
Hoe kwam je op het idee om deze trektocht te gaan maken?
Ik droomde al een tijd van die waanzinnige buitenlandse tochten, maar kon dit nooit voor me zien zonder mijn eigen dieren naast me. Omdat ik veel lesklanten en paardenkennissen in de regio heb, ontstond vorig jaar het idee om hier in de Noordkop een trektocht te gaan rijden. Van adres naar adres, binnen de bekende en vertrouwde gebieden.
Hoe bereid je de paarden en de hond hierop voor en hoe zien de rest van de voorbereidingen eruit?
Allereerst werd er een topic op Bokt geopend, want mijn hemel, ik had geen flauw idee. Wat moet er mee, waar zal ik behoefte aan hebben, hoe plan ik mijn eten, heb ik extra accu’s nodig voor mijn telefoons? Gelukkig stroomden al snel de suggesties binnen en ben ik de nodige spullen gaan halen, maar kon ik ook de nodige spullen van mijn lijst schrappen. Zo zou ik bijvoorbeeld een tent meenemen, maar mij werd aangeraden om zonder tent op pad te gaan en te kijken of ik op de adresjes kon overnachten omdat dat in gewicht scheelt. Ook werd me afgeraden om teveel eten mee te nemen, want zeker in de buurt van kennissen en vrienden zal dat wel loslopen.
Mijn paarden staan 24/7 op een paddock paradise en zijn het gewend te bewegen. Voor mijn merrie was het belangrijk om een goede conditie te hebben vooraf, zij moest ook het zwaarst tillen, maar daar hoefde ik weinig extra’s voor te doen behalve gewoon rijden. Mijn jaarling is gelukkig ook al vanaf veulen af aan mee op pad tijdens buitenritten, dus ook voor haar was het goed te doen. En de hond had het nog het gemakkelijkst van ons allemaal – die is doorgaans elke dag met me mee op pad en loopt soms wel drie buitenritten op een dag als dat zo uitkomt, dus zij deed het fluitend.
Kimmsel en haar paarden tijdens de trektocht.
Foto: Jennifer Ries, privé-bezit van Kimmsel
Tijdens het brainstormen over een trektocht kreeg ik direct al locaties aangeboden, en afhankelijk daarvan ben ik een handige route uit gaan stippelen, zodat ik steeds tussen de 15 en de 20 kilometer zou afleggen op een dag. Voor de plaatsen waar ik nog geen adres kon vinden, zette ik een oproepje op Facebook en binnen een week was mijn route definitief.
Ik heb geluk gehad. Bij de meeste locaties kreeg ik een camper, caravan, of zelfs huis aangeboden. Sommigen hadden een zadelkamer of kantine waar ik mijn matje uit kon rollen. Al met al heb ik hartstikke comfortabel kunnen overnachten, behalve dan de stormen…
Ben je alleen gegaan en zo ja, had je wel een back-up voor als er iets mis zou gaan?
Ik was in mijn eentje op pad, hoewel het niet alleen voelt wanneer je omringd wordt door vrienden en familie die allemaal bereid zijn om te helpen. Mijn moeder stond stand-by om me op te halen, en na de eerste, hevige stormachtige nacht heb ik daar bijna gebruik van gemaakt. Hoewel ik me zelden druk maak als mijn paarden in de regen staan, is dat tijdens zo’n trektocht wel iets anders. De dieren zijn hard voor me aan het werk, zullen het fysiek en mentaal best wel zwaar hebben, dus het feit dat ze dan tijdens zo’n barre nacht buiten staan, ging me erg aan het hart. Ik had graag gezien dat ze comfortabel konden ‘opladen’ tijdens de nachten, en heb daar dan ook wakker van gelegen.
Gelukkig trof ik ze ook na de hevige nachten ‘s ochtends weer fris aan en gingen ze weer graag met me op pad. Dus kon ik met een (redelijk) gerust hart de reis nog even voortzetten en uiteindelijk zelfs volbrengen.
Hoe deed je dat met dingen als boodschappen doen, lunch onderweg of bijvoorbeeld een sanitaire stop?
Zoals ik al zei, voelde ik me niet alleen tijdens de trektocht, want ik kreeg talloze appjes, facebookreacties, of telefoontjes met de vraag of ik nog iets nodig had. Ik werd tijdens mijn route opgewacht door een lieve lesklant met een snack voor onderweg, ik kon mooi pauzeren bij mijn moeder thuis waar ik ontvangen werd met een spandoek en twee bakken krachtvoer voor de paarden. En toen de hoefsmid een spoedbezoekje kwam brengen halverwege de route (verloren ijzer), had zelfs zij wat lekkers voor me mee. Daar waar ik nog behoefte aan lunchen had, stopte ik bij een supermarkt en vroeg ik een vreemde of die wat voor me wilde halen. Plaspauzes onderweg gebeurden gewoon op mijn hurken in een bosje. Lekker primitief.
Tijdens sommige overnachtingen werd ik vergezeld door de gastheer en gastvrouw voor een gezellig avondmaal, en op andere locaties bestelde ik zelf wat te eten. En één keer ben ik op mijn route gestopt bij een patatkraam, waar ik de paarden heb geparkeerd (uiteindelijk stonden ze mooi rustig) en ik lekker kon eten.
Je had je jaarling bij je, waarom heb je daarvoor gekozen en is dat nog anders dan met een volwassen handpaard?
Ik wilde de trektocht graag met mijn merrie rijden, inclusief handpaard. Dan had ik nog de keuze om mijn andere ruin mee te nemen, maar aangezien de jaarling nog niet is afgespeend, leek het vanzelfsprekend dat zij mee zou gaan. Daarnaast denk ik niet dat mijn merrie het gezellig zou vinden met mijn ruin op een kleine ruimte/weide, dus was de beslissing snel gemaakt.
Ik heb geen verschil gemerkt met mijn jaarling ten opzichte van een volwassen dier. Ja, misschien het feit dat mijn jaarling nog onder schrikdraadjes door kruipt en mijn volwassen paarden dat ontgroeid zijn. Nee, zonder gekheid, paarden worden geboren met het vermogen om veel afstand af te leggen, dus zolang je dit met beleid doet en goed naar je paard blijft kijken (én bereid bent te stoppen als het niet zou gaan), zie ik geen problemen. De jaarling is overigens nog stoerder dan haar moeder, dus het was een mooie combinatie zo.
Kimmsel en haar paarden tijdens de trektocht.
Foto: Jennifer Ries, privé-bezit van Kimmsel
Ja, we hadden een aantal tuig-storingen. Er brak een halster van Nareya (gerepareerd), vervolgens brak het rijhalster van Eyota (reserve touwhalster gepakt), daarna kon ik het rijhalster van Eyota repareren tijdens de lunchpauze bij mijn moeder, en daarna brak het halster van Nareya (niet meer te repareren, dus nu kreeg zij het reserve touwhalster). Daarna even een gebedje gedaan dat er niks meer zou breken, want vanaf dat punt had ik geen volledig functionerend reservehalster meer, maar gelukkig was dat het laatste stuk tuig dat er kapot ging.
Daarentegen verloor Eyota wél haar ene ijzer, dus heb ik het andere ijzer er zelf vanaf gehaald voor de symmetrie en zijn we blootsvoets naar het volgende adres gereden waar de hoefsmid ons weer kon voorzien van nieuwe ijzers.
En het uitbalanceren van bagage bleef iedere keer weer passen en meten. Hoewel mijn jaarling heel weinig gewicht mee had in haar zadeltas, was het genoeg om de singel te laten schuiven waardoor de tassen op een bepaald punt onder haar buik hingen… Oeps. Gelukkig is ze echt nergens van onder de indruk en mocht ik het geheel even rustig herstellen en ben ik nog twee keer gestopt om het gewicht optimaal te verdelen zodat er niks meer zou schuiven.
Ben je onderweg nog bijzondere of mooie dingen tegengekomen?
Het grootste gedeelte van de route was voornamelijk door dorpen en polderwegen, dus de omgeving was mij heel gewoon. Waar ik vooral van heb genoten, was echt het samenzijn met mijn dieren. Echt even de wereld om je heen stil laten staan en luisteren naar je dieren. Hebben ze honger, dorst, zijn ze moe, hebben ze jeuk? We hebben allemaal natuurlijk liefde voor onze dieren, maar tijdens deze tocht raakte mijn hart weer echt vol van ze: ze doen dit maar gewoon voor me. Ze willen met me mee, ze werken hard, ze communiceren op hun manier met me. En ik ben er dan om naar ze te luisteren.
Tijdens de rustige stukken op de route (op het strand, langs het ruiterpad in Bergen of langs een rustig fietspad) kon de jaarling Nareya mooi loslopen, en ik kan er dan zo van genieten hoe zíj aan het genieten is. Ze speelt dan wat met de hond, gaat heerlijk op onderzoek uit, maar blijft gelukkig prima in de buurt.
En iedere ochtend wanneer ze naar me hinniken en me volgen terwijl ik wat klusjes doe rondom hun verblijf voor de nacht. Dat bevestigt toch ook dat ze het geen straf vinden om met me op pad te zijn.
Heb je nog tips voor andere Bokkers die ook zo'n trektocht willen gaan maken?
Behalve de praktische tips zoals: informeer je goed van tevoren, zou ik vooral zeggen:
Doe het gewoon.
Dat betekent niet dat je het moet doen terwijl je het niet wilt. Het betekent ook niet dat je het moet doen als je paard nog niet verkeersmak is. Ik bedoel er vooral mee te zeggen dat als je iets graag wilt, je er naartoe kunt werken. Steek er de tijd in, vraag desnoods om hulp. Maar laat je niet uit het veld slaan door alle redenen om het niet te doen. We laten ons zo vaak tegenhouden door de ‘wat als’, dat we veel mislopen, en dat is zo zonde van het leven.
Ik heb in ieder geval ultiem geleefd en genoten tijdens de trektocht.
Je hebt ook van elke dag een vlog bijgehouden op je Facebook-pagina. Hoe ben je op het idee gekomen om onderweg te gaan vloggen en hoe heb je deze vlogs gemaakt? Het lijkt mij namelijk al best een klus om twee paarden en een hond onder appel te houden, en dan tegelijk ook nog eens vloggen, knap hoor. En hoe regel je dat op de logeerplekken? Had je zelf genoeg bereik om dingen online te zetten, of had je uitgezocht of er WIFI was op de overnachtingslocaties?
Omdat ik heel veel betrokkenen had voor en tijdens de reis, leek het me ontzettend leuk om het vast te leggen, maar hier had ik nog wel wat praktische vragen bij. Zoals: Gaat de accu van mijn telefoon het trekken om de hele dag te fungeren als camera, en kan ik wel op iedere locatie mijn telefoon opladen? Ik heb ook een go-pro, maar deze filmpjes kan ik dan niet direct mobiel gebruiken, dus die heb ik uiteindelijk thuisgelaten. Dit kwam er uiteindelijk wel op neer dat ik alles vanuit mijn hand heb gefilmd, tijdens het rijden én het hanteren van een handpaard, én het in de gaten houden van de hond. Best intensief, maar een leuke uitdaging, haha. Het kwam er soms wel op neer dat ik de héle spannende en drukke momenten niet kon filmen (soms wel jammer, want dat is juist leuk), want dan had ik mijn handen vol aan de paarden.
Op de meeste slaaplocaties had ik gewoon stroom en laten we zeggen dat mijn databundel op was na de week trektocht. En ik had een powerbank bij me voor als de accu leeg zou raken tussendoor. Uiteindelijk bleek het wel erg intensief om de filmpjes aan het einde van de dag te bewerken en was ik hier soms wel twee uur mee bezig. Maar de enthousiaste reacties van de kijkers maakte dit meer dan goed. Daarnaast is het is ook nog steeds genieten voor mijzelf, om de filmpjes terug te kijken!
Voor wie nieuwsgierig is naar de vlogs, hieronder vind je de linkjes om ze te kunnen kijken.
De vlogs:
Dag 1: Heerhugowaard – Wognum (https://www.facebook.com/reel/1425219264713719)
Dag 2: Wognum – Wieringerwerf (https://www.facebook.com/reel/782502186850854)
Dag 3: Wieringerwerf – Oudesluis (https://www.facebook.com/reel/1425770221550515)
Dag 4: Oudesluis – Julianadorp (https://www.facebook.com/reel/1347506176190672)
Dag 5: Julianadorp – Sint Maarten (https://www.facebook.com/reel/1234232637276197)
Dag 6: Sint Maarten – Bergen (https://www.facebook.com/reel/1728367507577212)
Dag 7: Bergen – Bergen (https://www.facebook.com/reel/809803070789135)
Dag 8: Bergen – Heerhugowaard (https://www.facebook.com/reel/1765621570540664)
