Geplaatst Sport
Madness en pikeur Yanick Mollema. Foto: JPitty
Afgelopen woensdag, 23 augustus 2023, kon de liefhebber van drafsport zijn hart ophalen in Flevoland. Op de grasbaan in Emmeloord was het weer koersdag. Op het programma stonden negen koersen, waarvan één ponykoers. Nieuwsredactielid JPitty stapte op deze zonovergoten middag in haar auto en reed naar de baan om een kijkje te nemen.
Je weet dat je onderweg bent naar een draverij, als je onderweg al achter een paardenvrachtwagentje met sulky terecht komt. De drafbaan zelf ligt aan een vrij smalle klinkerweg en parkeren is een probleempje. De parkeerruimte bij de baan is uiterst beperkt, dus iedereen zet de auto gewoon langs de weg neer. Ik besluit hetzelfde te doen en sluit mijn wagentje achteraan in het rijtje geparkeerde auto’s. Aan de andere kant van de weg staat het vol met fietsen, stuurtje aan stuurtje, en in combinatie met het doorgaande verkeer is het opletten geblazen. Het geeft wel goed aan hoe de drafsport hier leeft, volgens mij is half Emmeloord en omstreken uitgelopen. Drafsportgekte? Wie zal het zeggen? Ik betaal mijn entree, ontvang een programma en begeef mij het terrein op.
De finish van de grasbaan. Foto: JPitty
Maintiendrez Amis met pikeur Servé Dassen tijdens de ereronde. Foto: JPitty
We zien vanaf daar hoe de paarden voor de volgende koers zich warmlopen. De ene pikeur draaft rustig rond, de andere laat het dier even flink te benen strekken. En dat gaat, net als de koersen zelf, met flinke snelheid! De gemiddelde snelheid van een draver ligt tussen de 40 en 50 kilometer per uur, maar uitschieters naar boven zijn ook mogelijk. Terwijl ik in gesprek ben met Koper en Bambi1995, wordt ook koers drie verreden. Paard nummer 8, de vijfjarige merrie Ladies First, gereden door Rick Wester, weet als eerste over de meet te komen en wint. We krijgen er een beetje trek van en besluiten iets te eten te gaan scoren. Op het terrein zijn diverse kraampjes opgesteld, je kunt er op twee plekken te drinken krijgen, er is patat/friet te krijgen, hamburgers en andere snacks en zelfs gebakken vis. En als je eet en drinkt, dan moet er ook af en toe iets uit. Twee dames zijn verantwoordelijk voor de kleinste kamertjes op de renbaan en dat doen ze met verve. Je betaalt een klein bedragje, maar dan krijg je wel een schoon toilet, met voldoende wc-papier en andere toebehoren. Complimenten, want dit heb ik bij evenementen ook wel eens anders gezien.
De jonge pikeurtjes tijdens de ereronde van de ponykoers. Foto: JPitty
Vaak zie je op koersdagen ook dat de jongste pikeurtjes een kans krijgen. Dit gebeurt tijdens de zogeheten ponykoersen. Vele grote namen uit de drafsportwereld zijn zo begonnen, de jeugd heeft immers de toekomst. De kinderen en hun pony’s voor hun kleine sulky’s zijn enorm schattig om te zien. Zij hoeven geen twee ronden te lopen, zoals de grote paarden, voor hen is een korte afstand voldoende. Na een mooie koers krijgen ze allemaal een rozet uitgereikt en de nummers 1, tot en met 4 krijgen ook een mooie beker. Voor de winnaar is er een deken van de sponsor. Hier dus geen bloemen of grote geldprijzen, want voor de kinderen is plezier maken het belangrijkste. Met elkaar maken ze nog een ereronde voor het massaal applaudisserende publiek. Wat moet dit een leuke ervaring zijn voor hen!
Madness op de vrachtwagen. Foto: JPitty
Van links naar rechts: JPitty, Madness, janouk, Koper en Bambi1995.
Foto: Mila van Stormbroek
Intussen hebben we koers 6 gemist, deze is gewonnen door paard nummer 2, de 13-jarige ruin Drogba Apache, gereden door Elco Korrel. Hengsten en ruinen mogen tot hun 15e blijven koersen, merries worden al eerder teruggetrokken uit de sport. Dit omdat zij ook op een verantwoorde manier in de fokkerij ingezet gaan worden. Intussen is koers 7 gestart, de een na laatste van de dag. Ik kijk nog even mee en zie paard nummer 3, de driejarige ruin Nearco, gereden door Tom Kooyman, als eerste over de finish komen. Dan neem ik het besluit om richting huis te gaan. De straat bij de drafbaan is nogal smal, met overal geparkeerde auto’s en fietsen, en de tribunes zitten propvol. Als iedereen na de laatste koers richting huis wil, wordt het file rijden en heel eerlijk, daar ben ik geen held in. Dan levert mij best wel stress op. Dus ik vertrek al iets eerder, om lekker ontspannen richting huis te kunnen. Ik neem afscheid van mijn mede-Bokkers en loop richting mijn auto. Thuisgekomen zie ik dat paard nummer 1, de zesjarige ruin Kolk P, de achtste en laatste koers van de dag heeft gewonnen, samen met zijn pikeur Eric Westerveld. Ik kijk terug op een zeer leuke, gezellige en welbestede dag in Emmeloord.
Bambi1995, Koper, en uiteraard janouk en Madness en het hele team eromheen: heel hartelijk bedankt voor deze prachtige en leerzame dag! Ik heb genoten!
! Was dit je eerste bezoek aan een drafbaan? 
. Maar nu had je echt een doel om te gaan kijken, dat lijkt me leuker.
) omdat we toen we bij Madness waren al konden horen dat het superspannend was. Ik vond het ook heel tof dat Yanick even de tijd voor ons nam, even kwam kennismaken en uitlegde hoe hij de koers had gereden, en waarom. Het is zo gaaf dat Madness dit nu kan 
Vond het ook mooi om te zien hoe janouk eerst heel zenuwachtig was en eigenlijk niet wou kijken vanwege de zenuwen en op het moment dat Madness voorop de finishlijn over ging, we een traan en een boel euforie zagen 
De trots voor Yanick en Madness was voelbaar! Het was voor herhaling vatbaar 
