Als jonge ruiter reed hij in de jaren ’80 Prix St Georges, daarna volgde Kyle Kuvalanka het pad van menig jongvolwassene: hij verkocht zijn paard, ging studeren en begon daarna aan carrière ver van de stallen. Maar zelfs toen hij al tientallen jaren werkzaam was in de wereld van de consulting en biofarmacie, bleven de paarden en dressuur hem trekken.
“Toen ik 50 werd, zei ik tegen mezelf dat als ik ooit weer wilde gaan rijden, dat het nu moest. Ik werd immers ook ouder”, zegt Kuvalanka, die nu 55 is. “Ik had 33 jaar niet gereden. Mij man met wie ik al 28 jaar samen ben, Jeff Sobell, vroeg mij kort na ons huwelijk wat ik graag voor kerst wilde hebben. Ik zei toen ‘een paard’ en binnen twee weken vloog ik naar Denemarken om een aantal FEI-paarden te proberen, terwijl ik al 33 jaar niet op een paard had gezeten.”
Dat was in 2019. Kuvalanka kocht uiteindelijk het paard Jakas Don Louvre. Helaas was het dier niet in staat om te wennen aan zijn nieuwe thuis in de Verenigde Staten. Teleurgesteld besloot Kuvalanka hem terug te verhuizen naar Europa, naar zijn vorige ruiter, maar hij bleef wel gedeeltelijk eigenaar.
Kuvalanka begon een leermeester te rijden, terwijl hij zijn volgende stap plande. Hij was ontmoedigd, maar een clinic met Conrad Schumacher deed zijn hernieuwde ruiter carrière van koers veranderen.
“Als ik dat niet had gedaan, had ik het waarschijnlijk opgegeven”, vertelt hij. “Het was Conrad die tegen mij zei ‘omdat jij al voor je puberteit reed, heb je aangeboren kwaliteiten in je. Je hebt een natuurlijke zit en de juiste balans. Ik denk dat jij vooral moet doorgaan. Als je deze kwaliteiten niet had gehad, had ik je aangeraden te stoppen.’ Dat was een belangrijk punt. Een van de Duitse meesters vertelde mij dat ik door moet gaan.”
Toen hij ‘Don Louvre’ kocht, kwam Kuvalanka weer in contact met zijn trainer uit zijn jeugd, Pam Goodrich. Begin 2020 wees ze hem op een ander paard, dat wellicht wel een goede match zou zijn: Don Juan, een Zweedse warmbloedruin (Don Laurie uit de Bernstein-merrie Wilma), die in Europa is opgeleid tot Grand Prix door zijn Finse eigenaresse, amateuramazone Marja-Liisa Torkkola.
[i]“Het klikte gelijk tussen ‘DJ’ en mij”, vertelt Kuvalanka. ”Toen ik voor het eerst op hem stapte, was ik niet echt een goede ruiter, en mijn zelfvertrouwen was ik behoorlijk kwijt door de ervaringen met Don Louvre. Maar hij gaf me gelijk het gevoel dat we voor elkaar gemaakt waren, het was als: ‘ik vertrouw jou, dit kan ik, ik ga voor jou zorgen’.”
“Hij was eigenlijk niet te koop”, vervolgde hij. Hij was bijna twaalf jaar, de eigenaresse had hem sinds hij 3 weken oud was, dus het was erg emotioneel voor haar. Ze zag mij rijden met hem en toen ik klaar was, zei ze: ‘jullie zullen hele goede vrienden worden’.”
De combinatie bracht anderhalf jaar tijd door op Goodrich’s Foster Meadow Farm in Boscawen, New Hampshire, waar DJ stond, om elkaar te leren kennen. Dit is ongeveer anderhalf uur van het huis van Kuvalanka in Gloucester, Massachusetts. Met de hulp van Goodrich maakten ze in juli 2021 hun wedstrijddebuut in de Prix St Georges.
“Het was niet altijd makkelijk”, zegt Kuvalanka. “De dressuurpaarden in de Verenigde Staten hadden vroeger niet altijd het vermogen, de vasthoudendheid en de kracht die ze tegenwoordig hebben, zelfs niet in de hoogste dressuurklassen. Toen ik DJ ging rijden, nam ik aan dat het hetzelfde zou zijn als toen, maar dat is het niet. Het kostte veel moed, doorzettingsvermogen, liefde en support om alles waar te maken.”
Afgelopen herfst debuteerde de combinatie in de Grand Prix en gedurende de winter kwamen ze een aantal keer uit in Florida. Na een korte pauze kwamen ze op 4 juni weer terug in de ring tijdens de NEDA Spring Dressage Competition II in Halifax, Massachusetts. Hier wonnen zij hun Grand Prix-rubriek met een score van 64.56%.
“Grand Prix is niet makkelijk!” lacht Kuvalanka. “Het is een grote stap voorwaarts, maar hoe vaker ik dat doe, hoe beter het hopelijk wordt. Ik heb de video bekeken, ik denk dat we uitblonken omdat de proef heel harmonieus en vloeiend ging. We hadden enkele fouten in de wissels om de pas en de eerste pirouette, maar overall was het goed. Het had nog niet de kracht die we normaal hebben, maar ik wilde er eerst zeker van zijn dat we zelfverzekerd konden rijden.”
“In Florida ging de proef niet zo goed, dat wilde ik dus goedmaken”, voegt hij er aan toe. “DJ is een geweldig paard. Hij was een Grand Prix-paard, maar moest mij eerst opnieuw leren rijden. Hij was dus eigenlijk een schoolmeester voor mij, en nu is hij weer terug in de Grand Prix. Hij is zo geweldig, en heeft zoveel geduld met mij. Hij vind het geweldig om zich te laten zien, maar het was wel veel voor hem.”
Kuvalenka rijdt normaal gesproken op woensdagmiddag van zijn huis in Massachusetts naar de stal in New Hampshire om te rijden. Dan slaapt hij in een hotel, zodat hij op donderdagmorgen ook weer kan rijden. In het weekend probeert hij om ook die kant op te gaan. Goodrich houdt DJ één of twee dagen per week ook aan het werk.
“Mijn bedrijf heeft dit seizoen zijn aandelen in Florida verkocht, dus nu geef ik advies terwijl ik nadenk over mijn volgende stap”, zegt hij. “Voor nu is het goed te managen. Vorig jaar was lastiger. Het is dat wat je moet doen om het te laten werken.”
Kuvalanka is enthousiast dat hij weer de sport beoefent waar hij van houdt en tijd kan besteden aan zijn paard. Hij zegt dat hij tijdens zijn lange afwezigheid de hele tijd aan niets anders kon denken dan aan paardrijden.
“Ik heb altijd gedacht dat ik weer zou beginnen, maar ik had zoveel excuses -tijd, geld, waar zou ik het paard stallen? Mijn leven veranderde vaak. Ik ging naar business school en waar zou mijn volgende baan zijn? En voor mijn werk heb ik ook gedurende vele jaren vaak moeten reizen”, legt hij uit.
Ook het hernieuwde contact met Goodrich vindt hij geweldig. Tijdens zijn tijd op middelbare school heeft hij nog voor haar gewerkt. “Toen ik jong was, was ze een soort van tweede moeder voor mij. Ze heeft echt betekenisvolle invloed op me gemaakt als persoon, niet alleen in het rijden”, legt hij uit. “Het is erg speciaal om weer terug bij haar te zijn, dit maakt mijn terugkeer naar de dressuur nog specialer. We hebben een bijzondere band op dit moment. Eerder was ik ‘het kind’ en nu zijn we bijna leeftijdgenoten.”
Vooruitkijkend naar de rest van het jaar wil Kuvalanka blijven genieten van DJ en hun scores verbeteren.
“Vanaf de grond is het een erg grappig paard, we hebben een goede band met elkaar”, zegt hij. “We gaan tijdens twee weekenden op de GMHA ons debuut maken in de Kür op Muziek, naast het verbeteren van de Grand Prix. Dat is weer een nieuwe mijlpaal. Wij doen dat om DJ meer variatie te geven. Hij heeft de muziek bepaald, dus het wordt echt leuk voor het publiek om hem dat te zien doen.”