Bokt.nl

Brainless schreef:

higgins schreef:

wat als je het paspoort zelf houd, zou dat helpen?

Paspoort hoort bij het paard. Je bent (officieel) strafbaar als je een paard zonder paspoort op de dam hebt.
En zonder paspoort mag je een paard niet vervoeren.

Bielsje schreef:

Maar je weet niet of het precies dan komt toch? Wie zegt dat ze al niet langer "kapot" waren?

Het kan gewoon een en en en verhaal worden wat mensen drijft tot een beslissing als dit. En de kans is aanwezig dat op camera het verhaal dat het paard "kapot" is, en dan zoiets overkomt, het heel goed doet.

Je kunt niet in het hoofd, hart of de portemonnee van die mensen kijken. En tot die tijd lijkt het soms wel een beetje op victim blaming.

Wiwabalia schreef:

Ik blijf dan in veel gevallen inslapen geen verkeerde optie vinden. Denk dat dat het eerlijkst is naar een paard die het één en ander mankeert, die alleen maar “slechter” gaat worden.

Ipv hem aanbieden als weidegenoot met 99 eisen in een contract erbij..

Earth schreef:

Tja zo werkt het met paarden, (financiële) situaties veranderen. Dan is paarden houden een luxeproduct die als eerste wegvalt. Daar kun je wat van vinden, maar helaas is dat zo. Moet iemand dan maar geen paard meer nemen? Omdat ooit je situatie kan veranderen?

996981 schreef:

Tango1979 schreef:

Rabia is absoluut fout! Niemand zegt dat dat niet zo is. Maar deze soort handel, komt ook door mensen die hun verantwoordelijkheid niet nemen. Je weet dat bij gratis weggeven of een klein prijsje, handel mogelijk is.

En het is niet uitlenen he! Dan zou je een lease constructie opzetten. Je verkoopt je paard of geeft hem weg.

Ik snap ook niet waarom inslapen zo veel "erger" zou zijn dan weggeven. En inderdaad zeker weggeven aan iemand die je niet kent.

Ik denk dat je dan meer hoopt dat het goed gaat. Jezelf overtuigt, omdat je niet de beslissing van inslapen wilt nemen.

Jij vindt dat iemand de verantwoordelijkheid niet neemt. Een ander kan vinden dat ze dat wel doen hè? Je verantwoordelijkheid nemen is subjectief. De afspraken die gemaakt zijn, zijn dat niet.

Er zijn duidelijke afspraken gemaakt m.b.t. het gebruik en het eigenaarschap.

Er bestaat los van weggeven, verkopen of leasen ook nog bruikleen. Veel van de casussen kun je daar onder scharen.

Bruikleen: “de zaak bewaren en behouden. Tevens mag de zaak niet anders gebruikt worden dan wat is afgesproken of wat de aard van de zaak met zich meebrengt (een in bruikleen gegeven boek is om te lezen, niet om als hamer te gebruiken).”

In dit geval: een oud paard dat niet meer bereden kan worden ivm medische indicaties is niet geschikt om te berijden en gezien het om bruikleen gaat, mag deze ook niet verkocht worden door degene die leent.

Het feit dat we het “normaal” vinden dat mensen afspraken niet na komen is toch van de zotte? Je maakt een afspraak met iemand. Los van de aard van die afspraak of wie of wat er bij betrokken is mag je er verdorie toch van uit gaan dat de partij zich aan afspraken houdt? Als dat niet meer kan, waar gaan we dan heen?

Het is nooit de fout van de eerste partij, dat de tweede partij ander zich niet aan de afspraken houdt. Als de tweede partij het niet eens is met de afspraken, moet hij er simpelweg niet mee akkoord gaan.

996981 schreef:

Dat zeg ik toch? Dat het subjectief is?

Dat iemand zijn paard wil slijten omdat hij er meer voor wil betalen is jouw eigen invulling. Dat realiseer je je vast?

Er zijn veel meer redenen te bedenken waarom iemand vindt dat een paard onder andere omstandigheden beter af is en die redenen zijn totaal niet relevant voor dit vraagstuk.

Dreamboy schreef:

Wiwabalia schreef:

Ik blijf dan in veel gevallen inslapen geen verkeerde optie vinden. Denk dat dat het eerlijkst is naar een paard die het één en ander mankeert, die alleen maar “slechter” gaat worden.

Ipv hem aanbieden als weidegenoot met 99 eisen in een contract erbij..

Dat ben ik op zich met je eens. Maar wat als een paard niet meer geschikt is voor het doel waar je het voor kocht, maar de dierenarts vindt het paard nog te goed om in te laten slapen? Dan blijft de slacht over. Niet iedereen vindt dat een optie. Zelf heb ik ervoor gekozen om mijn paard met vroegpensioen bij een paardenrusthuis te brengen. Kost me wel elke maand geld. Niet iedereen heeft die mogelijkheid.

BeFunny schreef:

Soms en dat is helaas ook zo, kopen mensen een sportpaard over en denken dat die "gezond" is. Ze kopen zonder keuren in goed vertrouwen dus.
En eenmaal dat ze met het paard aan de slag gaan blijkt het kissing spines of iets anders te hebben. Dat ze dan het paard ook weer verkopen omdat ze echt een sportpaard willen vind ik niet zo verwonderlijk en als ze eerlijk zijn over de blessure dan is dat al heel wat.