Geplaatst Sport
Gunnevera tijdens de Breeders' Cup Classic 2018.
Foto: Jlvsclrk/Wikimedia Commons
Dit artikel is geschreven door Michaela Moricova voor Past the Wire. Als sinds zij op middelbare school zat, schrijft zij over paardenrennen. Eerst via haar eigen Facebookpagina, later voor de Tsjechische website Galopp Reporter. Na haar afstuderen kwam ze bij het team achter een grote gokwebsite in de rensport. Ze is geïnteresseerd in alles rondom de rensport. Ze woont nog steeds in Tsjechië, waar ze intussen behoort tot de meest gerenommeerde schrijvers rondom paardenrennen. Dit artikel is deel twee uit een serie van drie. Deel I kun je hier lezen: [VN] Van Shergar tot Zazou: ontvoerde renpaarden, deel I
Iedereen kent het verhaal van Shergar, hierover vertelde ik al in deel één. Voor dit deel is dat verhaal ook cruciaal, want het eerste verhaal dat ik hier vertel, gaat over een merrie die de “Canadese Shergar” genoemd werd. Gelukkig kent haar verhaal wel een goede afloop, iets dat alle verhalen in dit artikel gemeen hebben. Na de verschrikkelijke verhalen van de vorige keer kunnen we niet om enkele dramatische verhalen heen, maar deze kenen gelukkig wel een goede afloop.
Canadese Shergar
Fanfreluche werd in 1967 in Canada geboren. De bruine merrie behaalde als twee- en driejarige veel successen, waaronder de titel “Canadian Horse of the Year” in 1970. Als fokmerrie bracht ze vele interessante paarden. Onder haar nakomelingen zitten onder andere hengsten als Encosta de Lago en Holy Roman Emperor. Fanfreluche verwierf echter nog meer bekendheid omdat zij in 1977 ontvoerd werd. De FBI heeft haar na een succesvolle zoektocht van enkele maanden uiteindelijk gevonden bij een kleine boerderij vlakbij de grens met Tennessee.
De eigenaren van de boerderij verklaarden dat zij de merrie zwervend hadden aangetroffen, haar meenamen naar huis en voor haar zorgden totdat de FBI kwam. Vervolgens werd Fanferluche weer teruggebracht naar huis, naar de Claiborne Farm in Kentucky. Daar beviel ze uiteindelijk van een gezond hengstveulen.
Degene die achter de diefstal zat? William McCandless.
Meest gezochte crimineel
Deze man was al behoorlijk berucht, dus het verbaasde de FBI niet. Zij boden hem geld, in ruil voor informatie over de verblijfplaats van de merrie. Uiteindelijk ontvingen zij een signaal dat Fanferluche bij een kleine boerderij was. McCandless werd intussen gearresteerd voor een heel andere misdaad: diefstal van landbouwvoertuigen. Het kostte even tijd voordat de FBI de link legde tussen deze twee zaken en ze klaagden McCandless aan voor allebei. Toch was deze man een meester in het ontlopen van justitie, daarom was hij al lange tijd op de vlucht voordat deze aanklachten werden ingediend. En toen hij weer uit de gevangenis kwam, bleek hij ook achter een aantal gevallen van oplichting te zitten. Echter, hij is nooit weer gearresteerd en lijkt te zijn verdwenen in het niets.
William McCandless was zelfs nog te zien in America’s Most Wanted. Er werd gepraat over Fanferluche en ook de diefstal van landbouwvoertuigen kwam nog even aan de orde, maar hoe zit het met de oplichting? Wel, deze man zat achter het zogeheten ‘sponzen’ van een aantal paarden. Deze handeling belemmert het paard om normaal te presteren, op een manier die niet gezien kan worden als je het dier niet recht in zijn neus kijkt. De dader beïnvloedt namelijk de prestaties door het aanbrengen van kleine sponsjes in de neus van het paard. Hierdoor is een gezonde luchtstroom door de neus niet mogelijk. En daar heb je dan je oplichting. McCandless zorgde op deze manier uiteindelijk voor dat de favoriet de race verloor en zette zelf in op diens grote rivaal.
Diefstal en ontvoering
Hoewel deze miniserie voornamelijk draait om ontvoerde paarden, hebben sommige trainers ook ervaring met diefstal van paarden of… zelf ontvoerd worden. Je zou kunnen zeggen dat dit niet helemaal past bij het onderwerp van dit artikel, maar ik dacht dat het misschien handig was om de andere kant te belichten: mensen die met paarden werken en zelf betrokken zijn geweest bij misdrijven met paarden.
Een van de meest recente gevallen dateert uit 2016, toen Jonas Gibson werd aangeklaagd voor diefstal van een paard. Hij zat in een moeilijke financiële situatie, vervalste de papieren van de paarden die aan hem waren toevertrouwd en verkocht ze, zonder toestemming van de eigenaar. Later werden de paarden geïdentificeerd en opgevangen.
En je hebt het misschien al geraden, Antonio Sano is de trainer die ervaring heeft met een ontvoering, maar dan niet van een paard. Het door hem getrainde paard Gunnevera won twee keer een G2-race en werd geplaatst in de Travers Stakes, de Breeders’s Cup Classic en de Dubai World Cup. Ook leverde dit paard een prachtige race af in de Saratoga Special. Antonio Sano was de meest succesvolle Venezolaanse trainer… tot hij ineens weg was. Hij bracht meer dan een maand door in een cel zonder ramen, en vaak ook zonder eten. Zijn ontvoerders lieten hem uiteindelijk vrij na het betalen van het losgeld. Echter, dit stortte hem in de armoede en wanhopig verliet hij het land voor de Verenigde Staten. Hij ging met zijn gezin in Florida wonen, waar hij opnieuw begon met enkele zogeheten claiming horses, paarden die nét voor aanvang van hun race verkocht worden. Uiteindelijk keerde hij succesvol terug naar de roem, mede omdat hij Gunnevera op de baan spotte. Hij vertrouwde erop dat dit paard speciaal was. En het paard bewees dat het zo inderdaad zo was.
Stelen en in veiligheid brengen
De motieven om een paard te stelen, zijn doorgaans niet goedaardig. Maar de reden achter de ontvoering van Urgent Envoy kan door sommigen wel beschouwd worden als nobel. Gail Ruffu zag het wel als iets dat ze gewoon moest doen, om het paard waar ze van hield te redden. Gail Ruffu stond bekend als een trainer die lastige paarden kon kalmeren en ze kon omscholen naar zachtaardige dieren. Urgent Envoy was zo’n levensgevaarlijke hengst, waar iedereen bang voor was. De eigenaren lieten haar het paard trainen en verzorgen, maar ze wilden ook resultaten zien. Daarom werd Urgent Envoy, in de ogen van Gail Ruffu, veel te vroeg de renbaan op gestuurd. Hij finishte als laatste en liep ook een blessure op. De eigenaren wilden hem opnieuw laten racen, maar de trainer weigerde en dus werd ze ontslagen. En toch kwam Urgent Envoy niet meer terug op de baan, want ook de nieuwe trainer besloot dat het paard rust nodig had.
Toen hij weer fit genoeg leek om te racen, werd Gail Ruffu bang dat de eigenaren hem weer teveel druk op zouden leggen, ongeacht de conditie van het paard. Dus ze deed wat zij dat dacht het beste was voor Urgent Envoy: met kerst 2014 stal ze het paard. Ze zag het als iets waarvoor ze bereid was haar carrière op te offeren. Dat gebeurde ook, want ze verloor haar licentie voor de duur van zes jaar. Ze besteedde veel tijd, energie en geld aan rechtszaken, omdat ze werd aangeklaagd wegens diefstal. Dit duurde vele jaren, zonder een echte oplossing, en de sfeer tussen de ooit partners en vrienden werd er ook niet beter op. Maar de echte winnaar in deze zaak is wel duidelijk. Urgent Envoy kont bij Gail Ruffu zijn leven leiden zoals zij dat wilde.
Wie is de volgende?
In het laatste deel van serie ga ik specifiek in op de zaak van Zazou, die speelde in 2023. Het paard kwam recentelijk weer terug in Chechnya en werd herenigd met zijn eigenaar. Die hem ironisch genoeg juist heeft gestolen van een stal in Tsjechië, waar hij een aantal jaar ter dekking stond. En dit is nog maar een klein deel van het bizarre verhaal rondom Zazou en Ramzan Kadyrov.