Algemeen
![Afbeelding](https://live.staticflickr.com/65535/52038571714_995a7b47d1_c.jpg)
Afbeelding ter illustratie. Dit is niet de arm van Paul Minnaar.
Foto: Banjer
Paul Minnaar uit Middelburg heeft de laatste twintig jaar in zo'n duizend paardenmonden gekeken. Hij heeft dan ook een zeldzaam beroep. Hij is paardentandarts. Zo vijlt hij tanden van bekende dressuurpaarden, maar ook paarden die de gouden koets trekken heeft hij behandeld. Hij is inmiddels een bekende naam in de paardenwereld.
Wat doet u precies als paardentandarts?
Als eerste controleer ik het gebit op afwijkingen. Aan de buitenkant van het hoofd kan ik al voelen of het paard ergens pijn heeft. Negen van de tien keer moeten de kiezen worden gevijld, de scherpe randjes kunnen namelijk wonden in de mond veroorzaken. Het is aan te raden dat een paard een keer in het jaar wordt behandeld. Met een elektrische vijl zorg ik er dan voor dat die scherpe randjes verdwijnen en rond worden. Op die manier kan het paard dan weer pijnloos kauwen en het bit bij het rijden doet dan ook geen zeer meer.
Weet een paard wat er gebeurt?
Meestal wel, ze blijven vaak braaf staan en stribbelen niet tegen. De meeste paardentandartsen verdoven het dier om gevaarlijke situaties te voorkomen, mochten ze ineens wel een onverwachte beweging maken, maar ik doe dat niet. In die twintig jaar dat ik het vak zit, heb ik inmiddels een zesde zintuig gecreëerd waardoor ik kan aanvoelen of het paard stress ervaart. Mocht dit het geval zijn, dan probeer ik het dier te kalmeren en het baasje mag er altijd bij blijven.
Hoe is die passie voor het vak ontstaan?
Mijn zus had ongeveer twaalf paarden en de tandarts kwam uit België. Toentertijd was er in Zeeland geen. Op dat moment was ik procesoperator en ik had het niet echt naar mijn zin. Toen is bij mij het lampje gaan branden. Ik heb mijn huis verkocht en ben in een klein huisje gaan wonen. Van de overwaarde heb ik een privéopleiding in België betaald en zo is het begonnen.
U doet het nu twintig jaar, hoe houdt u het zo lang vol?
Vroeger reed ik zelf in de westernsport, dus ik hou van paarden. Daarnaast kom je op veel verschillende plekken. De ene keer ben ik bij hele grote stallen van paarden die in de Nederlandse top meerijden, maar ik heb ook paarden waar recreanten ontzettend veel plezier mee beleven. Voor mij zijn het allemaal even belangrijke mensen. Iedere keer haal ik veel voldoening uit mijn werk als ik zie dat een paard geen last meer van zijn gebit heeft.
Nu zijn er weinig mensen die kiezen voor dit beroep, bent u bang dat het uitsterft?
Nee, daar ben ik niet bang voor. In 2010 is er een paardentandartsenvereniging opgericht waar 250 mensen lid van waren. Dat zijn er nog niet heel veel, maar die groep is wel groeiende. Er is nu ook een opleiding in Nederland. Ik heb inmiddels al een paar stagiaires mogen begeleiden.
Kunt u leven van uw werk?
Naast dit werk ben ik ook fysiotherapeut. Die praktijk run ik samen met mijn vrouw. Dat doe ik parttime, het grootste gedeelte van mijn tijd ben ik paardentandarts. Ik kan zelf niet beloven dat ik er nog twintig jaar mee doorga, maar momenteel denk ik ook niet aan stoppen.
Op de website van Omroep Zeeland is een filmpje te zien.