Algemeen
Lillie Keenan en Agana van het Gerendal Z in actie tijdens de Wereldbekerwedstrijd in Las Vegas.
Foto: Andrew Ryback Photography/FEI/Flickr
Als iemand Corentin (“Cory”) Tual vier jaar geleden had verteld dat hij nu het beheer zou voeren over de Grand Prix-paarden van Lillie Keenan, had hij dat niet geloofd. Tual was de laatste vier jaar de hoofdgroom van Keenan, maar hij kreeg recentelijk een promotie, nu is hij de baas van het stalpersoneel.
“De stallen beheren tijdens het Winter Equestrian Festival seizoen 2023 is een nieuw avontuur voor mij”, zegt hij. Maar ik kan niet wachten om het te gaan doen.”
De 28-jarige Tual komt oorspronkelijk uit Langon, een klein dorpje in het westen van Frankrijk. Vanaf zijn twaalfde raakte hij geïnteresseerd in paarden, nadat een vriendin hem vroeg om samen op haar pony’s te rijden. “Ik herinner me nog dat ik die avond thuiskwam en mijn ouders vertelde dat ik het prachtig vond”, zegt Tual. “Daarna ging ik elke keer naar de stal als ik de kans kreeg, ik was nooit meer thuis.” In de jaren die volgden, spendeerde Tual extra veel tijd in de stallen. Dit bood hem de mogelijkheid om meer paarden te rijden. Gedurende zijn high school-tijd en de twee jaar universiteit, groomde en reed hij bij springruiter Sébastien Delaporte, van de Sébastien Delaporte Stable in Langon. Daar kreeg Tual de kans om de springruiters te laten zien wat hij kan.
In juli 2014 nam hij een pauze van zijn werk bij Delaporte, om zes maanden stage te lopen als dierenartsassistent bij een kliniek in het Franse Le Mans. Hier leerde hij waardevolle vaardigheden. “Het belangrijkste dat ik in de kliniek leerde, was om kalm te blijven in noodsituaties”, zegt hij. “Het is ontzettend moeilijk om helder te blijven denken als je gestresst bent.”
Nadat hij zijn stageperiode had afgerond, evalueerde hij zijn leven en hij realiseerde zich dat hij niet meer zo genoot van het rijden. Hij besloot dat het tijd werd voor een andere carrière en schreef zich in voor een online business schooltraject van een jaar, via een universiteit in Frankrijk. Zelfs toen verliet hij de paarden niet helemaal. Hij had tijdens zijn studie een baan nodig om geld te verdienen en kon aan de slag bij een bedrijf dat met paardenspullen op concoursen staat. Daar, tijdens het werk dat voor hem een bijbaantje moest zijn - iets dat hij makkelijk kon combineren met zijn studie –, deed hij een ervaring op die zijn carrière zou veranderen en hem inspireerde om te verhuizen naar de andere kant van de oceaan: hij raakte per ongeluk een klant kwijt vanwege een Frans/Engelse taalbarrière. Hij herinnert zich nog goed “dat hij boos werd op zichzelf omdat hij niet goed genoeg Engels sprak. De belangrijkste reden om naar Amerika te gaan, was om goed Engels te leren.”
Zijn kennis van de concourswereld bracht Tual naar Wellington in Florida, waar hij in december 2017 een baan kon krijgen als groom op de Torrey Pines Stable, de thuisbasis van de Canadese olympische springruiter Erik Lamaze. “Ik wist hoe ik paarden moest poetsen en ik wilde zo snel mogelijk Engels leren”, lacht Tual. “In Europa hebben we vaak zoveel paarden tegelijk om te verzorgen, dat we vergeten om aandacht te besteden aan de details. Ik kwam erachter dat dit de werkplek was waar ik al die tijd in Europa naar gezocht heb. In Noord-Amerika geloven ze in netheid en het in orde maken van de details. Daar gedij ik goed bij.” Tual reisde negen maanden met Lamaze door Florida en Europa, voordat hij besloot dat hij een kleinere stal wilde vinden waar nog meer aandacht was voor de werkomgeving die hij zo prettig vindt. Hij ging eerst naar de Amerikaanse olympiër Lucy Davis, om daarna door te gaan de Chansonette Farm van Lillie Keenan, met locaties in Katonah in de staat New York en Wellington. “Ik wilde nog steeds groomen, maar ik wilde dat wel doen op een kleinere stal”, zegt hij. “Minder paarden zorgen ervoor dat je meer tijd kunt besteden aan de details, iets dat erg belangrijk is voor mij.”
Keenan heeft de afgelopen vier jaar getraind met McLain Ward en heeft op elke locatie tussen de 10 en 16 paarden. Dit zijn zowel haar eigen paarden, als paarden van klanten. “Toen ik net begon bij Lillie, hadden we drie grooms, minder paarden dan we nu hebben en we roteerden wie thuisbleef of meeging naar de wedstrijden”, vertelt Tual. “In dat eerste jaar reisden we langs de gehele oostkust, maar ook naar Canada voor de wedstrijden in Calgary en Spruce Meadows.” Tijdens de coronapandemie in 2020 bleven ze in de VS, in de zomer van 2021 kwamen ze weer naar Europa om deel te nemen aan wedstrijden in Aken, Rome en Dublin.
"Het Winter Equestrian Festival 2023 is mijn vijfde seizoen met Cory. Hij is echt iemand geworden waar ik op kan vertrouwen”, zegt Keenan. “Als Cory erbij is, hoef ik mij geen zorgen te maken over mijn paarden. Hij houdt van ze allemaal en besteedt aandacht aan alles.”
Een van Tual’s belangrijkste beschermelingen door de jaren heen was Chansonette Farm’s Agana Van Het Gerendal Z, een elfjarige Zangersheide-hengst van Aganix Du Seugneur uit de Topas-merrie Naminka. “Ik zorgde voor hem en hielp Lillie om hem op te werken in de Grand Prix, van de twee-, drie- en viersterren-niveau tot het huidige vijfsterren-niveau”, vertelt Tual. “Het is een grappig paard – soms zijn mensen bang voor hem omdat hij kan steigeren – maar ik ben groot en niet bang voor hem, en dat werkt.”
Een ander favoriet paard van Tual was Chansonette Farm’s Skyhorse, een vijftienjarige BWP-ruin van Calvaro F.C. uit de Quidam De Revel-merrie Quinette Ter Putte. Hij is vorig jaar verkocht. “Ik had een sterke band met hem; het was zo onwerkelijk. Hij kent en vertrouwt zijn verzorger en je kon hem alles vragen, hij deed ook alles”, zegt Tual. “Eerlijk gezegd hou ik van alle paarden van Lillie; ze zijn ook allemaal anders. Ik voel me ook nooit alleen op stal, omdat ik altijd bij de paarden ben.”
In het wedstrijdseizoen 2022 lag de focus van Keenan vooral op het geselecteerd worden voor het Amerikaanse NetJets-springteam voor de Agria FEI Wereldkampioenschappen Springen, die in augustus in het Deense Herning werden gehouden. Tual stond achter haar en steunde haar overal.
“Ik wist dat we de hele winter solide resultaten nodig hadden om in het team voor het WK te komen”, zegt hij. “De druk lag erg hoog, maar ik bleef focussen op ons uiteindelijke doel.”
Tijdens het Winter Equestrian Festival begin 2022 werden Keenan en haar nieuwe paard Argan De Beliard geselecteerd voor het NetJets springteam voor de CSIO 4* landenwedstrijd, waarbij $150.000 prijzengeld verdeeld zou worden, tijdens de negende week van het festival. Argan de Beliard is een twaalfjarige Selle Français-ruin van Mylord Carthago*HN uit de Armande-merrie La Belle Normande. Keenan kocht hem in januari 2022. De combinatie wist als enige Amerikaanse combinatie twee keer foutloos rond te komen en hielp zo het Amerikaanse team aan de derde plaats.
Na het Winter Equestrian Festival kreeg het team van de Chansonette Stables te horen dat Keenan op de shortlist van tien combinaties stond voor Herning, het team was in extase. Keenan stond op de lijst met Argan, en Agana werd haar reservepaard. Het team van Chansonette plande het hele schema voor de zomer rondom de wereldkampioenschappen. Na het Winter Equestrian Festival kregen de paarden een maand vrij, voordat zij naar Europa gingen voor een reeks wedstrijden in de zomer. Keenan en Argan werden uitgenodigd om deel te nemen aan de FEI Nations Cup CSIO 5* op de Piazza di Siena in het Italiaanse Rome, en de Mercedes-Benz Nations Cup Springen CSIO 5* in het Duitse Aken.
“Argan en Lillie waren op beide wedstrijden geweldig”, zegt Tual. “Argan reed beide manches van de Nations Cup in Rome en daarna nam hij nog deel aan de Grand Prix op zondag, hier had hij één balk. Toen we naar Aken gingen, wist ik dat ik Argan echt klaar moest hebben voor die wedstrijd. Ik wilde niet falen, dus ik concentreerde me helemaal op zijn voorbereiding.” Tijdens de FEI Nations Cup in Aken gooiden Argan en Keenan in de eerste ronde een balk eraf, in de tweede ronde bleven ze foutloos. Hiermee hielpen ze het Amerikaanse team naar de zesde plaats in het eindklassement.
Toen Keenan en Argan half juli naar het WK mochten, was iedereen uitgelaten. Het was de eerste keer dat Keenan naar de wereldkampioenschappen mocht, net als Argan en Tual. Iedereen was vastbesloten om daar succesvol te zijn. “Ik omringde mij met mentoren, zoals Lee McKeever, die al heel lang manager is bij Ward. Als ik ergens mee zit, vraag ik hem altijd om advies,” zegt Tual. “Ik heb heel veel respect voor hem, Lee doet dit al heel erg lang. Ik wil altijd graag van hem leren hoe ik mijn werk nog beter kan doen.”
Tual benadrukt dat het selecteren van een paard voor een bepaalde wedstrijd een zorgvuldig uitgedacht proces is. “Bij een normale wedstrijd heb je een aantal paarden om uit te kiezen, dan kun je het beste paard kiezen voor die specifieke rubriek op de specifieke dag,” legt Tual uit. “Maar als je een kampioenschap rijdt waarbij je echt voor het team start, dan mag je alleen het paard gebruiken waarmee je je hebt gekwalificeerd voor het team. Dat levert veel meer druk op en ook veel meer planning om dat paard te laten pieken. Dat is wel een van de belangrijkste dingen die ik tijdens deze reis heb geleerd: hoe laat je een paard pieken op precies dat ene evenement.”
Tual en Keenan hebben hard gewerkt om Argan klaar te krijgen voor Herning. Op de eerste dag bleven Keenan en Argan foutloos, maar op de tweede dag noteerden ze elf strafpunten. Een matige prestatie van het Amerikaanse team. Zij werden uiteindelijk elfde, mochten hierdoor niet starten in de teamfinale en grepen tijdens dit wereldkampioenschap ook naast het ticket voor de Olympische Spelen in 2024. Niettemin was het team van Chansonette trots op het resultaat van hun inspanningen. Dit was immers pas de eerste keer dat de amazone een wereldkampioenschap reed en het paard had nog nooit eerder zo’n zwaar parcours gesprongen, vertelde Keenan destijds. “Op de tweede dag moesten wij als laatste van ons team starten, en juist die laatste startplek levert een grote druk op. Als je één balk aftikt, ga je al naar beneden in de resultaten, en dan ben je gezien. Uiteindelijk was deze hele reis wel een geweldige ervaring voor ons allemaal”, zegt Tual. “Het Amerikaanse team had het sowieso moeilijk en je krijgt op zo’n evenement geen tweede kans”, voegt hij toe. Wel denk ik dat Lillie en ik heel veel geleerd hebben op deze reis, en dat nemen we mee naar toekomstige evenementen.”
Keenan was erg verheugd dat Tual erbij was om haar te steunen tijdens haar eerste wereldkampioenschappen. “Wat ik zo fijn vind aan Cory is dat hij mijn programma begrijpt, zijn doelen zijn dezelfde als de mijne”, zegt Keenan. “Dat kun je niet vervangen. Cory is echt een liefhebber van de sport, hij wil ook graag winnen. Hij is een onvermoeibare werker, de paarden zijn voor hem echt het belangrijkste. Cory heeft een geweldige discipline, hij geeft mij als ruiter heel veel zelfvertrouwen.”
Het duo bereikte een nieuwe mijlpaal samen toen Keenan in Las Vegas de Longines FEI CSI 4* won, en Tual geëerd werd met de Grooms Award.
Aan de vooravond van het Winter Equestrian Festival 2023 zal Tual de stallen van Keenan beheren, hij is dan niet meer de hoofdgroom. “Ik was gewend aan het verzorgen van mijn drie paarden, maar nu krijg ik er extra taken bij”, legt Tual uit. “Ik kan de nu andere grooms helpen met de FEI, op nationaal niveau en met de paarden van de klanten. Eerlijk gezegd zie ik mezelf nergens anders meer dan bij Lillie. Ik blijf haar bij alle wedstrijden steunen. Zij en haar hele familie waarderen mij. We hebben al zoveel samen meegemaakt en ik geloof echt in haar systeem. Wat zij wil dat ik doe, dat doe ik.”
