Geplaatst Bokt Community
De volgende in het rijtje die onze vragen mag beantwoorden is fotograaf Muurp!
Wat doe je in het dagelijks leven? Kan je jezelf voorstellen?
Ik ben Muriëlle, word ook wel Muur genoemd, en ik woon samen met mijn kat Tommie midden op de Veluwe. Ik werk in het dagelijks leven als commercieel implementatie/processpecialist bij een grote retailketen en ik heb het daar enorm naar mijn zin.
Hoe lang ben je al fotograaf voor Bokt?
Poeh... Volgens mij nu een jaar of twee. Ik ben benaderd omdat ik me specifiek richt op het fotograferen van endurance en TREC, twee minder bekende takken binnen de paardensport. Door voor Bokt te kunnen fotograferen, hoop ik meer mensen enthousiast te maken voor deze takken van sport want ze zijn de moeite waard!
Wat is het leukste aan fotograaf zijn?
Ik denk toch wel de blije klanten.
Tijdens wedstrijden word ik inmiddels regelmatig herkend en zwaaien de meeste ruiters even naar mij, om vervolgens de foto's van deze mensen terug te zien op social media. Inmiddels zijn mijn foto's over de hele wereld verkocht, van Amerika tot aan de Bahama's, dat is natuurlijk een onwijs groot compliment.Kan je omschrijven wat je precies doet als fotograaf voor Bokt?
Ik fotografeer met name op evenementen, dus dat is vaak heel vroeg opstaan (bij de nationale endurance wedstrijden zijn starts van 7:00 uur normaal, bij internationale wedstrijden is dit soms zelfs rond 5:30 uur)
Vaak ga ik eerst naar het startterrein, om daar wat sfeerfoto's te maken en een startlijst op te halen. Daarna ga ik de route op. Bij endurance zijn de routes uitgezet en kan ik me van tevoren voorbereiden waar ik wanneer ga zitten, zodat ik iedereen op de foto kan zetten. Bij TREC is dat lastiger, aangezien daar geen route wordt uitgezet. Vaak krijg ik dan coördinatiepunten naar een bepaalde plek waar ik kan staan. Sommige wedstrijden duren gerust een uur of 12. Soms is het dan al donker, dus foto's maken wordt dan lastig, maar ik blijf wel tot de eerste paar paarden over de finish zijn omdat ik graag weet wie er gefinisht zijn en wie er uiteindelijk goedgekeurd worden. Daarna ga ik uiteraard naar huis om alle foto's in te laden en te bewerken. Vaak maak ik op z'n dag rond de 800 foto's en daarvan blijven er ongeveer 150-250 foto's over die ik online zet. Welke gebeurtenis op Bokt is jou altijd bijgebleven?
Geen hele specifieke gebeurtenis, maar wel iets wat me nog steeds onwijs raakt is het gevoel van community op Bokt. Hoe vriendschappen ontstaan, hoe Bokkers elkaar steunen, elkaar helpen en wat voor mooie dingen er soms ontstaan. De overlijdenstopics zijn daar een mooi voorbeeld van, deze verlopen altijd onwijs bijzonder, en hoe dan jaarlijks het topic weer omhoog wordt gehaald om weer even stil te staan.
Ik heb zelf onwijs bijzondere mensen mogen ontmoeten via Bokt, die me heel dierbaar zijn, en ik ben hier zeker niet de enige in. Wel zie ik een bepaalde 'verharding' ontstaan waarbij mensen loodrecht tegenover elkaar staan wat betreft overtuigingen. Laten we vooral zoeken naar hetgeen wat we gemeen hebben: onze liefde voor paarden. Je doet dit vrijwilligerswerk voor een paardenforum. Wat is jouw relatie met paarden?
Uiteraard ben ik gewoon een paardenmeisje, haha! Ik heb helaas niet heel veel tijd door mijn drukke agenda, maar ik kan er nog steeds heel erg van genieten. Ik rijd op dit moment bij een stel lieve mensen die zelf gespecialiseerd zijn in TREC. Ik heb hen ontmoet via de TREC-wedstrijden waar ik fotografeerde en ik ben ze nog steeds dankbaar dat ik daar lekker mag rommelen.
Ik doe eigenlijk van alles, van rijden tot grondwerk. Het brengt me nog steeds veel rust en ontspanning.Wat is het mooiste moment dat jij met paarden hebt meegemaakt?
De laatste jaren staan paarden wat op een laag pitje, maar ik heb een lange tijd geleden een onwijs mooie band mogen opbouwen met een pony die me nog steeds bij is gebleven. Ik heb me toen verdiept in Parelli en dat heeft me heel veel gebracht als het gaat om het contact met paarden.
Hoe zie jij je toekomst voor je?
Een droom die ik nog heb is mee als fotograaf naar een WK aan de andere kant van de wereld. Ik heb nu een aantal internationale wedstrijden, EK's en WK's mogen fotograferen in Europa, waar ik enorm toffe herinneringen aan heb, maar hoe gaaf zou het zijn om mee te kunnen naar een ver land!
Wat doe je nog meer graag behalve fotograferen?
Ik doe veel aan krachttraining en ik ben sinds kort ook wat aan het powerliften, eens zien hoe veel ik kan gaan tillen! Verder zing ik ook erg graag. Ik heb helaas wel chronisch tijdgebrek, anders had ik waarschijnlijk nog veel meer hobby's gehad. Ik vind zo veel dingen leuk om te doen, maar dat past simpelweg gewoon niet.
Zou je je favoriete foto met ons willen delen?
Oh, wat doe je een fotograaf aan
Ik heb niet voor de meest spectaculaire foto's gekozen, omdat ik vooral aandacht wil besteden aan de mooie kanten van de endurancesport. Dit is misschien niet de meest spectaculaire foto, maar het is wel de foto die me nog steeds het meest bij is gebleven. Dit was tijdens een nationale endurance wedstrijd, deze ruiter heeft een klasse 4 endurance uitgereden, dat is een enorme prestatie! Deze foto is gemaakt bij de finish, waarbij ze haar paard dankbaar om de hals hing. En ondanks de afstand was het nog steeds een blij en alert paard. Ik denk dat elke enduranceruiter hier onwijs van kan genieten
Ook deze foto is een foto die heel erg voor zichzelf spreekt. Dit was tijdens de finish van een internationale endurancewedstrijd, waarbij een Duitse en een Nederlandse ruiter hand in hand over de finish kwamen. De overwinning was minder van belang, ze hadden erom kunnen sprinten maar hebben er bewust voor gekozen om samen te finishen. Hiermee hebben ze niet alleen oog voor het welzijn van hun paarden die 160 kilometer hebben afgelegd, maar ook een stuk respect richting elkaar.
