Geplaatst Algemeen
Carl Hester. Foto: Liz Gregg/FEI
Carmen Franco vond het perfecte excuus om een mini-vakantie te boeken naar het World Equestrian Center in Ocala, Florida. Ze woonde daar op 3 december 2022 de masterclass van Carl Hester, "Through the levels", bij.
De locatie is uniek, met zijn enorme hotel en vele gebouwen (arena's en schuren met airconditioning) eromheen. Je bent sprakeloos als je de grootte van alles ziet, en je staat nog meer versteld in deze tijd van het jaar, met de kerstversiering. Winter Wonderland is het evenement dat gaande is: overal lichtjes!
De masterclass werd gehouden in Arena 1 en was heel erg vol. Vier uur voor het evenement begonnen zich rijen te vormen, want de zitplaatsen waren: wie het eerst komt, het eerst maalt. Dit betekende dat de vroege vogels een goede, centrale zitplaats hadden, terwijl de laatkomers vrij ver van de actie en met slecht zicht kwamen te zitten. Carmen betaalde $185 voor haar kaartje.
Het programma begon stipt op de aangekondigde tijd en vanaf de eerste paar paarden begon het leren van de meester. Carl, met zijn gebruikelijke bescheidenheid, gaf toe dat hij gespannen was voor de masterclass en hij voegde eraan toe dat, ook al heeft hij er al heel wat gedaan, het er voor hem niet makkelijker op wordt. Hij had de paarden niet aan het werk gezien en 's ochtends alleen kort met de ruiters gesproken. De ruiters waren geselecteerd (door de organisator van de clinic?) op basis van video-inzendingen en verschillende van hen waren voorspelbare social media-sterren uit Florida.
Beroemd, bekend of onbekend: voor Carl Hester was het allemaal hetzelfde en hij werkte met toewijding met de ruiters.
"Galop is mijn favoriete gang"
De eerste combinaties die voor waarschijnlijk meer dan 1300 mensen in de ring verschenen, waren Santiago Burssens met de vierjarige Oldenburger-gefokte Fürst Rover (v. Fürst Wilhelm x Dimaggio), en de Canadese Mathilde Blais Tetreault met de vijfjarige KWPN-gefokte Moreira (v. Ironman x Krack C). Het waren allebei hele mooie jonge paarden, maar ze waren nogal verschillende types. Santiago's paard was groot en beweeglijk, met veel balans en looplust.
Carl herinnerde ons eraan hoe belangrijk het is om bij de aankoop van een jong paard te kijken naar de gangen, maar vooral naar de galop, want de Grand Prix heeft zoveel oefeningen in galop. "Kijk naar de galop op beide handen. Bij de meeste paarden is de rechterkant stijf."
Mathilde's paard was soms wat gespannen en afgeleid. "Niet iedereen kan hetzelfde type paard rijden. Afstemming is belangrijk. Goede reacties brengen je paard naar de GP. Er is geen perfect paard, er is geen perfecte ruiter."
Terwijl Mathilde in draf en galop rondreed, benadrukte Carl het belang van de positie van de handen om een stabielere verbinding tot stand te brengen. Hij gaf toe dat een van zijn grootste ergernissen was dat de ruiter de teugels met open vingers vasthield. Terwijl hij deze details corrigeerde, herinnerde hij haar er ook aan hoe ze het paard kon helpen beter in balans te blijven door niet zo voorwaarts te rijden. "Overgangen zijn de sleutel tot een soepele rug." Terwijl hij haar door de overgangen coachte, drong hij aan op "gevende/zachte handen." Het ideale beeld van een afgewerkt GP-paard is dat met een goed naar voren gebogen hals en de ruiter die met de handen mee kan geven. "Het paard moet voelen dat de deur aan de voorkant opengaat."
Toen het paard zich ontspande, werden de gangen beter, en Carl maakte ons aan het lachen door te zeggen dat de beste stap van de paarden altijd die aan het eind van de proef is, omdat de ruiter zich dan ontspant.
Carl Hester rijdt in piaffe, de ultieme verzameling. Foto: © FEI/PSV J. Morel
"Goed uitstrekken door goede verzameling"
In de tweede sessie kwamen Neve Myburgh met Fashion Forward (Westfaalse merrie van Fahrenheit x Depardieu x Gratianus) en Andrea Woodard met Kaliber L (KWPN-ruin van Franklin x Rubin Royal) aan bod. Weer heel verschillende paarden, maar allebei mooie voorbeelden voor de toeschouwers.
Neve had gevraagd naar manieren om de galop te verbeteren, omdat haar merrie de neiging heeft vlak te zijn. Carl vroeg haar om op volte te werken en de sprongen meer op de plaats te rijden, waarbij de hals omhoog gaat en het gewicht naar de achterbenen wordt verplaatst. Overgangen van galop naar stap mogen er niet zwaar uitzien. "Vliegende wissels zullen haar helpen de galop te verbeteren."
Door haar te coachen bij het rijden van overgangen, herinnerde Carl Neve eraan om de galop met het buitenbeen te beginnen en consequent en zacht te zijn met hulpen. Het paard moet recht zijn, met het binnen achterbeen onder de massa.
Andrea wist niet hoe ze een schouderbinnenwaarts met de juiste buiging moest rijden, dus werkte Carl eraan dat de beweging een begin heeft in de hoek met de buiging, een midden waar de passen over de bewegingslijn worden gehouden, en een eind waar de schouders terug naar de hoefslag gaan. Elke oefening heeft deze drie fasen. "Richt je buitenteen naar A of C" was voor Andrea een goede tip om de juiste buiging te behouden.
Tijdens het werken aan de zijgangen vroeg hij Andrea wat meer teugel te geven en weer op te pakken, om de draf er zachter en niet houterig uit te laten zien. "Het moet er natuurlijk uitzien." Ook liet hij haar met haar bovenlichaam rechter zitten om meer met de bewegingen van het paard mee te gaan, met een actieve maar niet duwende zit. Bij de verruimingen in draf werd Kaliber een beetje wijd achter, waarover Carl zei zich geen zorgen te maken, omdat het gewoon een krachtkwestie is. "Leer hem langzaam te openen."
Neve werkte aan de pirouettes in stap, tegen de wand om beter te weten hoe groot ze waren. Ze werden duidelijk beter na het oefenen van een opeenvolging van schouderbuitenwaarts, gevolgd door schouderbinnenwaarts, appuyeren, wijken en dan de pirouette.
Voor de uitgestrekte stap raadde hij aan de armen te gebruiken zoals roeien: "duw de hals weg van het lichaam van het paard."
Ze gingen verder in arbeidsdraf, waar hij voorstelde om het te posten om het bereik en vermogen te helpen. "Het paard moet weten hoeveel het kan, moedig hem aan." Als de rug verstijft, speel dan met wat passen tussen renvers, rechtuit, renvers. En vergeet nooit te belonen!
"Een goede verzamelde draf bij een Grand Prix-paard lijkt op arbeidsdraf, wees zeker van het voorwaarts gaan en geef mee met de teugels!"
Het was Andrea's beurt om te werken aan vliegende wissels op een slangenvolte, waarbij hij benadrukte dat de ruiter moet weten hoeveel passen het paard maakt op een volte van 20 meter. Dat maakt het rijden van oefeningen en/of wissels makkelijker door te tellen vanwege de timing van de hulpen. Kalibers wissels waren prachtig op de middenlijn!
"Doe altijd het tegenovergestelde van wat je hebt"
In de derde sessie gaf Carl toe dat hij "vals had gespeeld" door dit paard te selecteren, omdat hij het een tijdje had gereden. MSJ Charmer (Westfaalse ruin van Charmeur x Danone x Rubinstein) wordt nu gereden door Mikala Munter. Het is een groot paard dat 20 minuten makkelijk voorwaarts kan gaan, maar geen 30. Carl vertelde ons dat het paard leerde voorwaarts te gaan toen hij accepteerde verzameld en lichter aan de hand te zijn. Ze werkten aan veel herhalingen tussen kleinere en grotere passen in galop, waarbij ze het paard voor het been hielden met een zachte druk en een makkelijke hand. Door wijken voor het been werd het paard losser.
Carl Hester rijdt een appuyement. Foto: © FEI/PSV J. Morel
Hij herinnerde Mikala eraan goed door de hoeken te rijden: "Maak de bak geen 18 x 58!" "Zet je in om beter te worden, niemand is perfect", zei Carl. Hij moedigde iedereen aan om aan precisie te werken. "We kunnen allemaal onze scores verbeteren door nauwkeurig te rijden." Carl leidde Mikala verder door de Prix St. Georges zigzag-appuyementen in galop en hij benadrukte hoe ze zich op de details moest concentreren: ze moet recht blijven zitten tijdens de buiging, bij het verlaten van de hoefslag bij F, op de letters te rijden, het hoofd van het paard naar H richten, niet te vroeg op de AC-lijn komen, de wissel rechtuit rijden, gelijke buiging tonen.
Tijdens Mikala's pauze zei Carl dat het ideaal beginners op goed opgeleide paarden moet zijn en dat het een positief doel moet zijn dat alle paarden de Grand Prix kunnen halen. Ze zullen echter niet allemaal supersterren zijn. Na het leren op goed opgeleide paarden, moeten ruiters leren hoe ze een meer onervaren paard moeten trainen.
Als het paard geen natuurlijke, zwevende draf heeft, zal de manier waarop je gaat zitten die helpen ontwikkelen: je moet beweging/flexibiliteit in je heupen hebben. Werk aan passen voorwaarts en achterwaarts met je bovenlichaam omhoog en een voorwaarts gevende hand. Alles moet er vloeiend uitzien.
En de tip voor een betere halve ophouding: zet je in het midden schrap voor één pas.
"Denk je dat Charlotte Dujardin het zo zal rijden?"
Carly Taylor-Smith reed in de vierde sessie met Animo (Oldenburger ruin van Antango x Ampere x Jazz). Haar uitdaging was om het paard lichter in de hand te maken en Carl stelde voor om korte galopsessies doen en los te laten door middel van halve ophoudingen, met handen die naar de oren geven. Hij benadrukte om niet te duwen en vast te houden op hetzelfde moment. Na het werken aan de appuyementen, waarbij de correcties gericht waren op het verplaatsen van beide handen naar buiten als het paard op de binnen schouder wilde vallen of andersom, gingen ze naar de stap. Carl waarschuwde dat wanneer je een jong paard hebt met een grote stap, ze de neiging hebben traag te zijn en hoogstwaarschijnlijk zullen ze te traag zijn om te leren klein te draven. Ze gingen verder met pirouettes, daarna vliegende wissels op de diagonalen. De instructie was om niet veel te buigen in de hoek voor de lijn van wissels en zich te concentreren op het rijden van letter tot letter. Toen een overgang fout ging, vroeg Carl of ze dacht dat Charlotte het zo zou rijden. Hoewel we allemaal lachten, werden we er goed aan herinnerd hoe belangrijk het is om precies te zijn.
Natuurlijk zal een goede basis dingen verbeteren, maar ook het nauwkeurig rijden van oefeningen zal helpen bij de vooruitgang. "Elk paard is anders, weet hoe lang je paard productief kan werken."
Een ander goed advies om de houding van de ruiter te verbeteren, was om na te denken of hij rechtop in zijn voeten zal landen, als je het paard wegdenkt.
"Een heet paard moet bereden worden met luie hulpen"
Denielle Gallagher en Come Back de Massa (Lusitano ruin van Galopin Font x Quixote) waren de reservecombinatie voor de masterclass. Carl zei dat hij de beslissing had genomen om hen te laten rijden, omdat hij weet hoe ongemakkelijk het voelt om in de positie van reserveruiter van het team te zijn. Het was geweldig om ze aan het werk te zien, want het was de enige niet-warmbloed van de groep. Carl was heel nadrukkelijk bezig om Denielle het hete paard te laten rijden met actieve hulpen en hij vroeg haar heel kort en langzaam te stappen op kromme lijnen als hij gespannen was. "Geef niet op bij het werken aan de stap omdat hij gespannen is!"
Carl maakte, met zijn gebruikelijke humor, grappige opmerkingen als "als je zo oud bent als ik, ga je in galop; draf is voor de jongsten" en herinnerde hij ons eraan dat je, hoe oud je ook bent, altijd kunt verbeteren. Bij het rijden van wissels vroeg Carl haar om ze op de hoefslag te doen om de neiging tot scheefheid te corrigeren. Hij stelde voor om steilere duidelijkere halve ophoudingen te maken, om de galop te verbeteren.
Deze combinatie werkte aan verschillende gangen, eindigend met een piaffe en passage. Voor de piaffe moest ze wat lichter gaan zitten, voor de passage wat zwaarder. Hij moedigde haar aan om de passage ook te lichtrijden en de schouders omhoog te brengen. Het paard moet twee bogen in zijn bovenlijn hebben: één van staart naar schoft en één van schoft naar hoofd.
Een andere grappige opmerking was bij het corrigeren van de handhouding: "Die pianohand moet worden afgehakt... hij doet toch niets! Zo draag je een handtas; zo rijd je!", terwijl hij zijn handen draait van horizontaal naar verticaal, met de duim op het hoogste punt.
Carl Hester rijdt een pirouette. Foto: Cara Grimshaw/FE
"Iedereen is zo deskundig"
De laatste sessie van de dag was voor Cody Harrison met Katholt's Bossco (Deense warmbloedruin van Blue Hors Don Schufro x Michellino). Ze verblijdden het publiek met Grand Prix-werk. Carl vertelde de toeschouwers dat ze niet teleurgesteld moeten zijn als we onze eerste Grand Prix-proeven laag in de 60% rijden. Het kost tijd om scores van een 8, 9 of 10 te halen; ze vereisen harmonie en risico. "Als je thuis geen risico's neemt, neem ze dan ook niet op wedstrijden."
Carl benadrukte dat je voor het rijden van pirouettes schouderbinnenwaarts en travers moet kunnen rijden op een kleine volte, zonder spanning op de teugels, en dat je gemakkelijk op de plaats moet kunnen galopperen. Begin de pirouette in schouderbinnenwaarts, gebruik het buitenbeen als versneller, het binnenbeen om het paard rechtop te houden. Maak je lichaam lang, en laat de AC-lijn het midden van de pirouette zijn, waarbij duidelijk wordt dat de meeste ruiters naast deze lijn rijden. "Houd de hals omhoog, alsof het paard een glas water tussen de oren heeft." Zodra je de positionering onder controle hebt, draai je eerst de schouders. Denk bij draaien aan de wijzers van een klok: elke pas op 10 minuten nauwkeurig.
Voor de wissels stond hij erop dat de ruiter ze deed vanuit de zit en het been, niet vanuit een swingend bovenlichaam. Ze herhaalden een paar diagonalen, omdat ze de neiging hadden te vroeg aan de lange zijde uit te komen.
Carl adviseerde om de paarden voor te bereiden op de overgang van de rustige losrijringen naar de wedstrijdring met toeschouwers, lichten en lawaai. "Iedereen is zo deskundig... als ze een paard niet zien halthoduen bij X voor het groeten, denken ze dat paard slecht getraind is..."
Ze eindigden met een heerlijke sessie van passage (waar hij het belang van kleinere passen voor een betere betrokkenheid benadrukte) en piaffe (waar hij haar vroeg om te denken als achterwaarts gaan, maar dan met het hoofd eruit, lichte verbinding met de hand), gevolgd door uitstrekken in de draf. "Alleen als een paard licht in je handen is, kan je zijn benen beïnvloeden" en "goede training is wanneer je kunt laten zien dat je paard kan strekken" waren enkele van de laatste opmerkingen van de dag.
Carls charisma, humor, ervaring en kennis vormden zonder twijfel de perfecte ingrediënten voor een fantastische, inspirerende masterclass. Hij pakte de problemen snel aan en bood oplossingen, met positieve veranderingen die in alle sessies zichtbaar waren.
