Equnews
Algemeen
Eikel. Foto: Rene Mensen/Flickr
Je kent ze vast wel. Die helikopterzaadjes die je op je neus kan plakken. Dat zijn de zaden van de esdoorn en die kunnen giftig zijn voor paarden, pony's, ezels en zebra's.
Door het droge weer en hoge temperatuur laat de esdoorn dit jaar haar zaad vroeger vallen dan gebruikelijk. Normaal gesproken is het zaad pas in de herfst rijp en wordt het dan door de wind meegevoerd en verspreid over grote afstanden en kan zodoende bij u in de paarden wei belanden. Dit jaar zijn er al esdoorns, maar ook eiken waarvan het zaad nu reeds rijp is of waarvan de zaden zijn uitgedroogd en in de paarden wei terecht kan komen.
Zowel de zaden, de bladeren als ook de zaailingen van de Gewone Esdoorn (Acer pseudoplatanus) als van de Vederesdoorn (Acer Negundo) kunnen de stof hypoglycine A bevatten. Deze giftige stof kan bij paarden atypische myopathie veroorzaakt. Dit is een spierziekte met doorgaans dodelijke afloop.
Doordat het gras in veel weides verdroogd is en er weinig te eten is zullen paarden zich met graagte tegoed doen aan de vroege esdoornzaden en eikels, want ondanks dat ze er ziek van kunnen worden vinden paarden de bladeren en zaden erg smakelijk.
Pas daarom goed op wanneer er eiken of esdoorns in de buurt van uw weiland staat. Klik hier voor meer uitgebreide info over het herkennen van esdoorns, hun zaden, zaailingen de de spierziekte atypische myopathie.
Atypische myopathie
Wellicht geen gekend woord bij de gemiddelde paardenhouder maar wel een vrij gevaarlijk iets. Tijd om daar dus verandering in te brengen. Atypische myopathie is de naam voor een spierziekte bij paard(achtig)en die zeer ernstig en in de meeste gevallen ook fataal is. Paarden die ermee te maken krijgen, overlijden vaak al binnen de drie dagen na het begin van de symptomen. Meer dan 75% van de dieren waarbij de aandoening voorkomt, sterft ook effectief. De uitzonderingen die de ziekte doorstaan, hebben kans om volledig te genezen maar kunnen er al dan niet wel hartritmestoornissen aan overhouden.
Het is ondertussen bekend dat het gif dat verantwoordelijk is voor het optreden van atypische myopathie, voorkomt in de zaden, de zaailingen en de bladeren van bepaalde esdoorns, waaronder de Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn). De veldesdoorn (Spaanse Aak) blijkt niet giftig. Daarom wordt Atypische Myopathie tegenwoordig ook wel “esdoornvergiftiging” genoemd. Er bestaan honderden esdoornsoorten en variëteiten en ze kruisen bovendien ook onderling. Er is nog niet genoeg onderzoek naar giftigheid gedaan, dus wordt er opgeroepen uiterst voorzichtig te zijn. Esdoornscheuten blijven ook in gedroogde vorm giftig, dus ook in hooi. Dat bewees onderzoek op hooi van een jaar oud.
Esdoornvergiftiging komt vooral voor bij paarden en pony's, maar ook ezels en zebra's kunnen getroffen worden. Herkauwers en andere herbivoren lijken, voor zo ver onderzoekers momenteel kunnen vaststellen, niet gevoelig voor esdoornvergiftiging.
Indien uw paard op een weide staat waar mogelijks esdoornzaden in terecht kunnen komen, of waar zaailingen in groeien, raadt de UGent dan ook aan om maatregelen te nemen. U dient vooral waakzaam te zijn vanaf oktober (vallen van bladeren en zaden) tot aan de eerste grondige vorst en in de lente wanneer de zaailingen naar boven komen. Het is van het grootste belang dat u probeert te verhinderen dat paarden zaden of zaailingen opeten. Controleer daarom uw weiden op de aanwezigheid van deze zaden en zaailingen en verwijder ze indien u er terugvindt.
Sommige selectieve herbiciden die effectief zijn tegen netels en distels, zijn ook geschikt om esdoornscheuten te verwijderen. Vraag hierover advies bij uw tuincentrum.