De levensles van Cees, als je niet kunt delen kun je ook niet vermenigvuldigen.
Ik vindt dat mooi om te lezen. Toevallig heeft mijn man dit exact ongeveer alweer 8 jaar geleden medegedeeld, toen er ineens een tweede eigenaar in onze zaak stapte. Ik was daar zo ontzettend boos en verdrietig over, wilde geen tweede kapitein op " ons schip". Een huwelijkscrisis volgde.Voelde me als meewerkend vrouw in de zaak zwaar gepasseerd en voor de gek gehouden, dat ik niet eens op de hoogte was gebracht vd plannen.
Na een aantal weken was het voor mij duidelijk, of ik stopte met het huwelijk, of ik ging het maar lijdzaam accepteren dat ons levenswerk niet meer volledig in eigendom was.
Mijn man was namelijk zo radeloos door de situatie geworden, hij had het in zijn beleving juist goed gedaan om het zo te doen en voelde zich heel schuldig dat ik er zo ontzettend veel moeite mee had.
Na een goed gesprek met man en tweede eigenaar en uiteindelijk de mededeling" als je niet kunt delen kun je ook niet vermenigvuldigen en daarbij allerlei toekomstberekeningen, heb ik toch maar me erbij neergelegd, er was toch geen weg meer terug,en uiteindelijk is uit de berekingen gebleken dat " zakelijk" gezien dit een hele goede stap was. En nu na 8 jaar is het ook allemaal zo gebleken, in ons eentje hadden wij nooit dit uit de zaak kunnen halen.
Ik dacht even dat mijn man de uitspraak zelf bedacht had maar hij bestaat dus echt.
Ik ken Cees trouwens ook van vroeger, mooie paardenman.