Sport
Dinja van Liere en Hermès tijdens het NK eerder dit jaar. Zij is een van de vier
combinaties die de Nederlandse eer zullen verdedigen bij het WK dressuur in Herning.
Foto: Aniek Molenaar Fotografie
Dit artikel is geschreven door David Stickland voor Eurodressage.com. David is Managing Director bij Global Dressage Analytics BV.
Over een paar dagen gaan in het Deense Herning de Wereldkampioenschappen dressuur 2022 van start. Deze editie belooft nagelbijtend spannend te worden, om meerdere redenen. De zes beste landen in de strijd om de teammedailles liggen dicht bij elkaar.
Om eerst het geheugen even op te frissen, en omdat de regels bij elk kampioenschap lijken te veranderen, eerst een korte uitleg. In Herning wordt bepaald wie de gouden teammedaille wint door de drie beste scores voor elk land in de Grand Prix bij elkaar op te tellen. Deze proef wordt verreden op zaterdag 6 en zondag 7 augustus. Wie er individueel kampioen wordt, wordt bepaald in de Grand Prix Special en de Kür. In de Grand Prix special komen de 30 beste combinaties van de Grand Prix nogmaals aan de start en er is geen maximaal aantal ruiters per land. Daarna komen de beste 15 combinaties nogmaals aan de start in de Kür. Hier geldt een maximum van drie ruiters per land.
Ik schat ook in dat er een score van 72% of hoger nodig is om in de Special te komen en 75% of hoger om door te gaan naar de Kür.
Minder voorspelbaar dan in het verleden
Bijna alle deelnemers zijn nu bekend, maar er kunnen nog steeds wijzigingen plaatsvinden en mensen van de reservelijst invallen. Echter, dit kan tot aan de veterinaire controle op 5 augustus. In dit artikel ga ik mij alleen focussen op de landenwedstrijd.
Jessica von Bredow – Werndl is de regerend wereldkampioene, maar zij heeft momenteel belangrijkere dingen aan haar hoofd. In de tweede helft van augustus verwacht zij haar tweede kindje en wij wensen haar alle goeds toe.
Daarbij zijn enkele internationale toppaarden recentelijk met pensioen gegaan en een aantal toppaarden is niet fit, om welke reden dan ook. Dit maakt dat deze vierjaarlijkse editie van de wereldkampioenschappen een stuk minder voorspelbaar is dan edities uit het verleden.
Top zes van de deelnemende landen
Hierbij een samenvatting van de top zes, in willekeurige volgorde. Hiervoor kijk ik alleen naar de resultaten sinds 1 december 2021, tenzij anders vermeld.
Denemarken is het gastland en in bijna alle analyses is het Deense team favoriet om de gouden teammedaille te winnen. Hun topamazone Cathrine Dufour stond oorspronkelijk met Bohemian op de startlijst en had Vamos Amigos als sterke reserve achter de hand. Ze heeft er nu voor gekozen om Vamos Amigos te starten. Beide paarden kunnen boven de 80% scoren. De enige andere combinatie die recent nog boven de 80% reed, is de Britse Charlotte Fry met Glamourdale.
Carina Cassoe Krüth met Heiline’s Danciera en Daniel Bachmann Andersen met Marshall-Bell rijden constant tussen de 75% en 77%. Nanna Skodborg Merrald en Blue Hors Zack zijn de outsiders. Zij zijn sinds de CDI-W in Herning van afgelopen oktober niet meer internationaal uitgekomen. Ze kwamen wel sterk voor de dag bij de Deense kampioenschappen. Hier reden ze naar een score van 79.140% in de Grand Prix, maar dit was een nationale wedstrijd.
Duitsland wint bijna altijd bij deze grote kampioenschappen, slechts zelden doen ze dat niet. Dit jaar moeten ze het doen zonder Jessica en zonder Dorothee Schneider, maar als het aankomt op combinaties die een topscore kunnen rijden, hebben zij meer keuze dan welk land ook. In Herning verwachten we Frederic Wandres met Duke of Britain aan de start te zien, Benjamin Werndl met Famoso en top eventingamazone Ingrid Klimke met Franziskus 15. En natuurlijk Isabell Werth met Quantaz. Recentelijk hebben zij nog een score van 78,9% behaald, maar een paar weken geleden ging het in Kronenberg even wat minder lekker. Ze reden daar naar 69,5%. De laatste keer dat ze zo laag scoorde, was zeven jaar geleden. Ze is zonder twijfel de beste dressuuramazone ooit, dus we kunnen er zeker van zijn dat ze hiervan geleerd heeft. Toch geeft dit wel wat ruimte voor onzekerheid.
Vanwege wat problemen met reizen, zijn de ruiters die in Groot-Brittannië wonen dit jaar niet zoveel internationaal gestart. Charlotte Dujardin brengt haar negenjarige Imhotep mee. Hij is nog maar twee keer uitgebracht op een CDI, één keer in Compiegne en één keer in het Britse Wellington. Charlotte Fry woont op het Europese vasteland, zij brengt Glamourdale mee, zoals ik hierboven al zei. De combinatie reed in april dit jaar naar een score van boven de 80% in de Grand Prix Special. Everdale is haar reservepaard. De honkvaste Britse ruiters Gareth Hughes en Richard Davison maken het solide team compleet. Hughes komt met Briolinca en Sintano van Hof Olympia en Divison neemt Bubblingh mee. Als de Charlottes sterk voor de dag komen, is dit zeker een land om rekening mee te houden.
Nederland heeft helaas ook wat teleurstelling gehad: er moesten enkele paarden worden teruggetrokken. Zij hebben alsnog een sterk team, met Dinja van Liere voorop. Zij neemt Hermès en Hartsuijker mee. De andere teamleden zijn Emmelie Scholtens met Indian Rock, Marieke van der Putten met Torveslettens Titanium en Thamar Zweistra met Hexagon’s Ich Weiss. Hermès’ persoonlijk record ligt een kwart procent onder de grens van 80%. Het zal erop aankomen hoe ver Dinja dit nog kan rekken en hoe de rest van het team haar daarin kan ondersteunen.
Zweden wordt uiteraard geleid door Patrik Kittel, die al lange tijd hun vaste anchorman is. Hij start met Touchdown. Zijn teamgenoten zijn Therese Nilshagen met Dante Weltino, Juliette Ramel met Buriel K.H. en Jeanna Hogberg met Astoria. Geen van deze drie is een topcombinatie die er bovenuit komt, maar ze rijden allemaal wel tussen de 75% en 76%. Het moet straks nog blijken of dit sterke middenveld in staat is om de landen te verslaan die één topruiter hebben en 2-3 ruiters die wat meer gemiddelde scores behalen.
De Verenigde Staten zijn dit voorjaar erg actief geweest in Europa, nadat zij gedurende de winter in Florida uitgekomen zijn. Hun krachtpatser Salvino is weer terug en scoorde met amazone Adrienne Lyle ook al bijna 80%. Hun teamgenoten zijn Steffen Peters met Suppenkasper, die altijd paraat staat, Ashley Holzer met Valentine en nieuwkomer Katie Johnson – Duerrhammer met Quartett. Net als bijna alle andere teams in de top 6 hebben zijn één hele sterke combinatie en kunnen de andere teamleden daarbij sterk ondersteunen.
Hoe gaat dit alles uitpakken?
Voor mijn werk voer ik allerlei analyses uit voor individuele landen. Ik ontleed de prestaties en ontwikkelingen van elke combinatie, zo kan ik teamcoaches en selecteurs zo veel mogelijk informatie geven. Om voor de hand liggende redenen zal ik die hier niet vertellen. Ook zal ik geen voorspellingen doen voor de individuele ruiters. Ik denk dat het niet sportief is om dat te doen, ik wil de verwachtingen niet té hooggespannen maken.
Ik heb wel verschillende scenario’s naast elkaar gelegd en gekeken welk effect dit kan hebben op de uiteindelijke teamscores. Ik heb hierin alleen de resultaten meegenomen vanaf 1 december 2021. Dit zijn de meegenomen scenario’s:
- Wat als elke teamruiter op zijn allerbest rijdt?
- Wat als zij hun gemiddelde score van het seizoen op elk onderdeel rijden en dat ook zonder fouten doen in deze Grand Prix?
- Wat als de topruiter 5% minder presteert?
Dit heb ik samengevoegd in dit schema. Het centrale punt is geplaatst op basis van de verwachtingen van de beste drie ruiters van elk team. Ik gebruikte hun gemiddelde scores van de laatste acht maanden voor elk onderdeel. De bovengrens is het resultaat wanneer elke ruiter op de top van zijn kunnen presteert, op basis van de laatste acht maanden. De ondergrens is het verwachte resultaat wanneer de topruiter weg zou vallen en de score van de vierde ruiter moet worden gebruikt, in plaats van de score van de beste ruiter.
In deze competitie ligt nog alles open. Uiteraard kan een team hoger of lager eindigen, maar ik weet zeker dat de uitslag van de landenwedstrijd spannend zal blijven totdat de laatste ruiter op 7 augustus gereden heeft.
