Algemeen
Isabell Werth en Satchmo tijdens de OS in Hong Kong, 2008. Foto: FEI/ Flickr
Op 30 juli 2022 heeft Isabell Werth afscheid moeten nemen van Satchmo, een van de belangrijkste paarden in haar carrière. De Hannoveraner ruin is 28 jaar oud geworden.
Satchmo was van Sao Paulo, uit de Legat x merrie Legata. Hij werd geboren in 1994 en gefokt door Albert Kampert.
Opvolger van Gigolo
De legendarische trainer Uwe Schulten-Baumer kocht de bruine Satchmo als jong paard. Ook ontdekte de trainer Isabell Werth, hij coachte haar met de paarden Fabienne en Gigolo naar hun eerste successen.
Schulten-Baumer kocht Satchmo, die toen 2,5 was, bij de Hanoverian Stallion Market in Verden voor € 42.500.
Satchmo trad in de voetsporen van zijn voorganger Gigolo, maar het was niet makkelijk om die nummer één positie te bereiken. De ondeugende bruine bezorgde Isabell regelmatig hoofdpijn, maar bereikte ook ongekende roem.
In 2001 maakten ze hun wedstrijddebuut in de Lichte Tour. Dat jaar namen ze ook deel aan het CDI in Berlijn.
In de winter van 2001-2002 wisselde Werth van trainer Schulten-Baumer naar haar nieuwe sponsor Madeleine Winter-Schulze. Zij kocht tijdens deze wissel ook Satchmo.
Belangrijke overwinningen
In 2003 werd de combinatie voor het eerst geselecteerd voor het Duitse team, voor de Europese Kampioenschappen in Hickstead. Hier werden ze 17e. Datzelfde jaar werden ze tweede in de Duitse dressuurkampioenschappen, achter Ulla Salzgeber met Rusty. In 2004 werden ze zevende.
Satchmo had wat tijd nodig om helemaal perfect te worden. In 2005 werd de oorzaak gevonden voor het soms onbetrouwbare gedrag van Satchmo. In zijn oog werden kleine, bewegende luchtbelletjes gevonden, deze zijn operatief verwijderd.
In datzelfde jaar reed Isabell Werth met hem een wereldrecord in de Grand Prix, tijdens het CDI Stuttgart scoorden ze 79,958%.
In 2006 wonnen ze bij de World Equestrian Games goud met het team en in de Grand Prix Special en brons in de kür. Isabell Werth noemde deze resultaten de belangrijkste in haar carrière met de Hannoveraner ruin. Eigenlijk was het de bedoeling dat Werth de WEG zou rijden met Warum Nicht FRH, maar hij liep een blessure op en werd vervangen door Satchmo. Bij de Duitse kampioenschappen in 2006 werden ze tweede, achter Heike Kemmer met Bonaparte.
Op de Europese kampioenschappen in 2007 in het Italiaanse Turijn bleven ze prijzen winnen: teamzilver, goud in de Grand Prix Special en zilver in de kür. In 2007 en 2008 werden zij CDIO Grand Champions tijdens het CHIO in Aken.
Dé bok in Hong Kong
Tijdens de Olympische Spelen in Hong Kong in 2008 wonnen ze goud met het team en waren favorieten voor het individuele goud. Uiteindelijk werd het zilver, Werths oude rivaal Anky van Grunsven won de derde olympische gouden medaille in haar carrière.
Satchmo schreef geschiedenis toen hij in de olympische piste in verzet ging bij de piaffe. Aan het begin van de spelen was er al een probleem toen Satchmo schrok van het grote videoscherm. Dit gebeurde op een trainingsdag voor aanvang van de competitie.
In de Grand Prix Special ging Satchmo al in verzet in de piaffe, maar alsnog kreeg hij de hoogste score in deze rubriek. In de kür op muziek, “Hymn of Emotion”, weigerde hij in de pirouette in piaffe. Hij negeerde de hulpen, ging achterwaarts en sprong vervolgens bokkend vooruit. Uiteindelijk scoorden ze 78,100%, deze score werd opgeteld bij de resultaten van de Special. Dit resulteerde in een gemiddelde van 76,650%, waarmee de Duitse combinatie het zilver won.
Negen jaar in de Grand Prix
Satchmo’s carrière in de internationale Grand Prix duurde uiteindelijk negen jaar.
Na de Olympische Spelen werden ze in 2009 tweede bij de Wereldbekerfinale in Las Vegas en tot 2011 namen zijn deel aan diverse CDI’s. Hun laatste grote wedstrijd was de Wereldbekerfinale van 2011 in Leipzig. Hier werden ze vijfde in de kür.
Tijdens de zomer van 2011 nam hij nog deel aan de nationale wedstrijd in Munster, en in oktober startte hij nog in Hannover.
Pensioen
Op zaterdag 19 november 2011 nam hij afscheid van de sport tijdens een speciale ceremonie op het CDI in Stuttgart. Voor 9000 man publiek reed hij samen met Isabell voor de laatste keer hun kür. Eigenaar en sponsor Madeleine Winter-Schulze, trainer Wolfram Wittig, hun drie grooms en hun teamcoach Holger Schmezer waren bij de ceremonie aanwezig.
Satchmo mocht van zijn pensioen genieten in de wei bij de stallen van Werth in Rheinberg. In 2013 postte Isabell nog een video waarop ze hem rijdt zonder zadel en met alleen een halster. In 2019 verscheen er nog een video waarop te zien was hoe Satchmo in de wei genoot van het goede leven.
Op 30 juli 2022 is Satchmo overleden. Isabell zei vaak: “Dit paard leerde mij nederigheid.”
De site van Dressursport Deutschland citeert de Facebookpost van Werth waarin ze afscheid neemt van Satchmo: “Een dag geleden liep je nog gelukkig in wei met je vriendinnetje Kelly. Ik was toen op weg naar een trainingskamp voor de Wereldkampioenschappen in Herning. Op dat moment moest ik terugdenken aan de WEG in 2006. Dat was voor mij zo’n unieke ervaring, met zoveel emoties. Terugkijkend hadden we veel meer van dat soort momenten. Dat ik er niet was toen jij stierf, is moeilijk voor mij, we hebben 25 jaar lang alles samen gedaan. Een goede reis, jij was een buitengewone en geniale vechter. Bedankt voor alles.”
Hier kun je nog één keer genieten van de ceremonie waarin Satchmo in Stuttgart afscheid nam van de sport:
