Geplaatst Bokt community
Linda en haar paard bij de koeien. De kudde bestaat voornamelijk uit Black Angus koeien.
Foto: Nicole Gunderson.
De hele dag werken met paarden... wie wil dat nu niet? Deze droom is werkelijkheid voor _Linda. Zij woont en werkt in Canada als echte cowgirl. Ze heeft samen met haar man een working cattle ranch. Toen we _Linda vroegen of we haar een aantal vragen mochten stellen, reageerde ze enthousiast. Hieronder kan je lezen hoe een dag voor haar eruit ziet, hoe ze haar cowboy heeft leren kennen en hoe ze hun paarden en koeien houden.
* Voor wie je niet kent: kan je jezelf voorstellen?
Ik ben Linda, opgegroeid in Nederland en geëmigreerd naar Canada waar ik op een working cattle ranch woon. We runnen een vleesveebedrijf (koe/kalf) met circa 350 moederkoeien. Daarnaast hebben we ook pensionpaarden, trainingspaarden en organiseren we clinics en andere paardgerelateerde evenementen.
* Hoe heb je je cowboy leren kennen?
Ruim 12 jaar geleden ben ik op een werkvisum naar Canada vertrokken om met verschillende paardentrainers te werken. Tijdens een paardenevenement heb ik destijds mijn man ontmoet.
* Wat was het moment dat je wist dat je naar Canada wou verhuizen?
Vanaf jongs af aan wilde ik graag naar Canada, de natuur daar trok me heel erg aan. Tijdens mijn studietijd ging ik in zomervakanties op werkvakanties in het buitenland. Na mijn studie ben ik mijn droom achterna gegaan.
De kleine groep Longhorns naar een paddock brengen. Foto: Ed Ellis.
* Hoe ziet een dag als cowboy/cowgirl eruit?
Iedere dag is anders op de ranch. Een standaard dag bestaat niet en een dag loopt nooit zoals gepland. In grote lijnen zijn er de vaste dingen zoals kalverseizoen, brandings, het hooien, oogsten, vaccineren, afspenen en in de winter voeren.
Een van mijn favoriete tijden is het kalverseizoen, een voorbeeld van zo’n dag ziet er als volgt uit:
- 6:00 uur: ik ga mijn paard opzadelen. Te paard ga ik alle koeien checken die nog moeten kalveren. Er zijn een aantal nieuwe kalfjes en ik controleer of ieder kalf gezond is. Het duurt ongeveer 1,5 uur om door het veld te rijden. Alles ziet er deze ochtend gezond uit. Ik rijd terug naar huis om de pensionpaarden te voeren en paddocks uit te mesten.
- 9:00 uur: samen met mijn man ga ik alle koeien met 2-3 dagen oude kalveren naar een ander weiland drijven (dit minimaliseert kans op zieke kalfjes). Daarna rijden we terug voor lunch.
- 13:00 uur: ik zadel een ander paard op en we rijden 5 kilometer naar het veld waar de jaarlingen staan. We verplaatsen die kudde naar een nieuw weiland. Eén van de jaarlingen heeft hoefrot en we vangen de jaarling met een lasso om antibiotica toe te dienen. Daarna controleren we het hekwerk van het nieuwe weiland en repareren we waar nodig.
- 16: 30 uur: alles ging soepel en we rijden terug naar stal. We voeren de pensionpaarden en gaan avondeten.
- 19:00 uur: ik zadel weer een paard en maak nog een laatste ronde door de koeien voordat het donker wordt. Op de terugweg is een eerstejaars koe net begonnen met kalveren. Ik rij terug naar stal en laat mijn paard gezadeld staan voor het geval de koe hulp nodig heeft. Anderhalf uur later staat er een gezond kalfje al drinkend naast de koe. Ik zadel mijn paard af en ga naar huis. Lekker het bed in en op naar een nieuwe dag.
Het samendrijven van een kudde om de kalveren o.a. te merken en te vaccineren.
Foto: Ed Ellis.
* Is het leven als cowgirl wat je ervan verwacht had? Kan uitleggen waarom wel/niet?
Ik heb geen agrarische achtergrond, ik ben wel altijd een paardenmeid geweest met interesse in de agrarische sector. Ik wist niet dat het cowboyleven nog zoiets groots was, en voor ik ging reizen dacht ik dat het meer iets van vroeger was. Het ranchleven is een levensstijl. Ik houd ontzettend van het buiten werken en van alle dieren. Het is altijd hard werken en het klimaat is niet gemakkelijk, maar ondanks dat is het een ontzettend mooi leven.
* Hoe houden jullie de paarden? (wei/paddock en voerbeleid)
Net zoals onze koeien, staan ook onze paarden 24/7 buiten in een kudde op grote weiden. Het voerbeleid is simpel, zomers op gras en in de winter krijgen ze hooi dat we in de zomer hebben gehooid (o.a. circa 30% luzerne). Verder hebben ze altijd toegang tot onbeperkt mineralen/zout. Als een paard wat extra’s nodig heeft, dan geven we dat paard wat krachtvoer bij.
* Wat is het grootste verschil in de omgang met paarden/koeien?
Wij hechten veel waarden aan stockmanship. De combinatie van low stress cattle handling, horsemanship, lassowerpen (ranch roping), de werkhonden en design van de hanteringssystemen zijn daarin hele belangrijke componenten om dat te bereiken.
De manier waarop we met koeien werken, is gebaseerd op het natuurlijke gedrag van de koeien en door middel van dat natuurlijke gedrag in ons voordeel te gebruiken. Er is geen wilde yi-ha, rennende koeien of cowboys die achter de kudde aan galopperen of in volle galop een koe proberen te vangen met een lasso.
Cheyenne, één van de werkhonden. Foto: Ed Ellis.
De paarden zijn onze werkpartners. We trainen vanuit het oogpunt van het paard. Het doel is om een paard te trainen zodat ze het zelfvertrouwen hebben dat ze alle situaties aankunnen. We willen dat het paard leert door middel van zelf de juiste antwoorden te vinden. Het kan heel snel mis gaan als een onderdeel niet goed meewerkt met een combi van een paard, een 1000kg koe, een mens en dan vaak ook een 18 meter lange lasso. Een ranchpaard met het zelfvertrouwen en het vermogen om juiste keuzes te maken, maakt een situatie een stuk veiliger en zorgt voor een effectieve samenwerking. Ze zijn hun gewicht in goud waard.
Ranch roping is ook een belangrijk onderdeel. Als we bijvoorbeeld een ziek kalf hebben, kunnen we het ter plekke behandelen. De moeder kan haar kalf zien en het kalf is meteen terug bij zijn moeder na de behandeling.
Onze werkhonden zijn ook onmisbaar. Eén goed getrainde hond kan het werk doen van drie cowboys. Ik vind het nog altijd indrukwekkend hoe ze bijvoorbeeld hele kudde kunnen aansturen. Ze zijn zo loyaal en hardwerkend, en ze doen het met zoveel plezier. Een werkhond kan de reddende engel zijn als iets niet gaat zoals gepland.
* Wat voor paarden hebben jullie op de ranch? Rijden jullie ze zelf in? Hebben jullie ook trainingspaarden?
Veel vrienden en familie komen helpen wanneer er een drukke dag gepland staat.
Foto: Ed Ellis.
Al onze paarden zijn quarter horses en we doen alle training zelf. We hebben tot een paar jaar geleden altijd vele trainingspaarden gehad, maar sinds een jaar focussen we ons vooral op onze eigen paarden en proberen we tijd te maken om naar 1 of 2 paardenshows per jaar te gaan (working cowhorse en reining). Onze paarden zijn best uniek qua training, ze kunnen al het ranchwerk doen maar ze kunnen het rijtechnisch ook om op show uit te brengen. Ik denk dat die afwisseling zowel fysiek als mentaal erg goed voor een paard is.
* Ik kan me voorstellen dat er waar jij zit dingen anders zijn dan hier in NL, qua medische zaken. Hoefsmid, tandarts en dierenarts zullen niet zo heel dichtbij zitten. Hoe ga je daarmee om? Kunnen jullie zelf je dieren helpen in geval van nood? En zo ja, hoe hebben jullie dat geleerd?
Mijn man is ook hoefsmid, dus dat is heel gemakkelijk voor ons. Wij zitten relatief dichtbij dierenartsen, de dichtstbijzijnde paarden kliniek is ongeveer 40 minuten rijden bij ons vandaan. We gebruiken de dierenarts enkel als het echt nodig is en het niet zelf kunnen oplossen. Voor het rundvee doen we ook alles zelf. Normaal gesproken zien we enkel de dierenarts voor het sperma testen van de stieren en drachttesten van de vaarsen. Je leert veel door hands-on ervaringen.
Cattle drive in de winter van ca. 20 km om een kudde dichterbij het erf te brengen.
Foto: Privébezit.
), je ziet/hoort/leest ook wel dat paarden meer en meer vervangen worden door een gemotoriseerde variant (motor/quad). Zie je dat ook in jullie omgeving, of blijft de hoofdmoot daar werken met paarden? 
Waar in Canada zit jij Linda? 
. Ik zal de herinnering voor altijd bij me dragen en kijk er nog met zoveel plezier op terug! 
. Vaak doen we ook het weiland eerst checken. Hoe we het doen hangt vaak af van locatie, welk vee erheen gaan en hoe de dag net loopt. Ik heb altijd pliers (draadtang?) aan mijn zadel en paar staples mee. Verder hangt in alle velden altijd ergens een stukje extra draad voor reparaties. 
