Geplaatst Algemeen
Dirkjan Leeuwis. Foto: Marjolein van den Bosch.
Waar draait het tijdens een veulenveiling om? Om de veulens. Vaak worden de selecteurs en de veilingmeester genoemd, maar weet je waar een veulenveiling ook niet zonder kan? Voorbrengers! Ze lopen letterlijk en figuurlijk in de schaduw van de merries om de veulens zo goed mogelijk te laten zien. Hoe meer biedingen er zijn, hoe langer ze door de baan rennen. Dirkjan Leeuwis heeft heel veel kilometers in de benen. Hij brengt al sinds 2002 pony’s en paarden voor en helpt al tien jaar mee op videodagen en veilingen zelf. Een paar vragen aan hem…
Dit keer staan de voorbrengers in de spotlights! Leuk?
“Ja, echt een pluspunt dat mensen een kijkje in de keuken krijgen van wat voorbrengers doen. Ik word wekelijks gebeld of ik op een veiling of videodag wil lopen, maar ik kan mij ook niet splitsen. Er komt een moment dat veilingen goede voorbrengers te kort komen. We worden allemaal een dagje ouder en op een gegeven moment stop je ermee. Ik hoop dat de jeugd er meer interesse in krijgt, want zij moeten uiteindelijk het stokje gaan overnemen. Ik denk dat het goed is dat een stamboek kijkt wie een geschikte voorbrenger kan zijn en diegene benadert. Maar, je moet het wel in je hebben.”
Wat beweegt jou en jouw collega’s om zoveel rondes af te leggen?
“Ik vind het leuk om te doen. Je bent bezig met paarden met een verschillend karakter die je niet kent. Ik wil er altijd het maximale uit halen. Ik ben een strijder die altijd wil winnen en ik zal er alles aan doen om het paard zo goed mogelijk voor te stellen. Ik train er ook voor, want je vraagt gedurende een veiling veel van je lichaam. Ik ga niet naar de sportschool, maar ik train thuis samen met een maatje. Rug-, buik- en beenspieren en we werken aan de conditie.”
Hoe voel je je na afloop van zo’n veiling?
“Moe! Ik moet altijd even helemaal tot mezelf komen. Tijdens de veiling zit ik vol adrenaline en blijf ik gewoon doorlopen. Op dat moment merk je je vermoeidheid niet. Dat is wel bijzonder aan je lichaam. Ik hoop altijd dat er genoeg voorbrengers zijn, want anders moet je wel heel hard werken. Je loopt hele korte snelle rondes. Je start uit stilstand en loopt dan vol gas. Als je net op adem bent gekomen, omdat iemand anders je paard overneemt, ben je alweer aan de beurt.”
Heb je een favoriete veiling om voor te werken?
“De Flanders Foal Auction vind ik een heel mooie veiling, waar ik graag voorbrenger ben. Ze selecteren altijd zeer goede veulens en die leveren ook goede prijzen op. Ze regelen altijd genoeg voorbrengers. Dat is een vaste ploeg geworden, je weet wat je aan elkaar hebt. De samenwerking verloopt top, heel belangrijk bij een veiling. Het mooie bij Flanders is dat iedereen die aan de veiling meehelpt gelijkgetrokken wordt. Of je nou voorbrenger, veilingmeester of stalmedewerker bent. Dat wordt gewaardeerd en daar word ik heel vrolijk van. We zijn samen een team! Je hebt iedereen nodig en kan niet zonder elkaar.”
Op veulenveilingen heb je steeds vaker draagmerries aan touw die vaak veel minder in handen zijn dan de sportmerries waarmee gefokt wordt. Merk je dat als voorbrenger?
“Je merkt dit zeker, want de draagmerries kennen bijna niks. Dat maakt het er niet makkelijker op. Ze hebben vaak nog geen bit in hun mond gehad. Dit lossen we op door een touw of ketting aan het halster vast te maken. Draagmerries lopen je zo omver bij een veiling. Ze kennen geen muziek en vinden de entourage spannend. Als de paarden paniekerig worden, moet je je kop er wel bij houden. Het is fijner om met sportmerries te lopen, maar daar zijn er steeds minder van, omdat die juist ingezet worden voor embryotransplantatie.”
Wat is jouw meest bijzondere moment tijdens het voorbrengen?
“Als je een paard of veulen voorstelt waarbij je van tevoren weet dat hij veel geld gaat opbrengen tijdens de veiling. Bij een keuring is het een eer om met een paard of pony in de kampioensring te lopen.”
Waar bewaar je de minst positieve herinnering aan?
“Je hebt altijd wel eens dat een paard niet wil meelopen. Ik heb er ook wel eens één met heel veel spanning gehad, die ik er echt doorheen moest loodsen. Dat is wel vervelend. Om ‘m op z’n gemak te stellen, praat ik ermee. Ik geef hem klopjes op de hals, zodat hij voelt dat ik naast hem loop. Als de paarden niet opgevoed zijn, baal ik ervan. Ik heb wel eens een paard op mijn voet gehad, waarbij mijn schoen doormidden ging.”
Heb je nog tips voor fokkers die met hun merrie en veulen naar de veiling willen?
“Als je een draagmerrie hebt met een veilingveulen, bereid haar dan voor op de veiling. Zorg dat ze wat kent.’’
Merrie is inmiddels elite. Dus er is toen iets goed gegaan 
