Bokt community
Geschreven door tessaenhenk

Emily, Henk, en Marieke zijn onderweg. Foto: Privébezit.
Hallo Allemaal,
Ik ben Tessa Mensink en mij is gevraagd om een wekelijkse update te schrijven op Bokt over de Villa
Pardoes pelgimstrail die mijn man en twee dochters te paard gaan rijden van Brabant naar Santiago
de Compostella.
Ongeveer een jaar geleden was er het plan om deze tocht te gaan maken. De oudste zoon van mijn
man had hem een aantal jaren geleden te voet gelopen en de verhalen waren dermate inspirerend
dat mijn man en dochters dat ook dolgraag wilde doen. Om de tocht een extra dimensie te geven,
besloten we er een goed doel aan te koppelen. Dit werd Villa Pardoes, een stichting die ernstig zieke
kinderen en hun gezin een geheel verzorgde week vakantie aanbied in Villa Pardoes in de Efteling.
Vanaf dat moment begonnen de voorbereidingen. Wij hebben Smoky, de Engels volbloed van mijn
man; Freya, de connemara van Emily en Ginger, de Haflinger van Marieke, een sterk koppel paarden
die goed met elkaar overweg kunnen. Er wordt gereden in western stijl.
Wij wonen vlak bij de Loonse en Drunense duinen en de Kampina, dus heel veel mooie routes om te
trainen. Er is veel aandacht besteed om de paarden te laten wennen aan rare situaties, obstakels,
bruggetjes et cetera. Ook moesten ze leren om geduldig te wachten als er boodschappen worden gedaan o.i.d., en we hebben ze laten wennen aan het eten van verschillende soorten voer, want ook dat heb je onderweg. Ook medisch zijn ze helemaal gecheckt, het gebit is behandeld en ze hebben extra dikke ijzers en een rabiësvaccinatie gekregen. Voor zover mogelijk is de route uitgestippeld en zijn mogelijke logeeradressen opgeslagen. De bagage die ze mee hebben (tent, slaapzak en slaapmat, kleding en kook/eetgerei) weegt per persoon ongeveer 6 kilo, dus dat is prima te doen.

Freya graast tussendoor. Foto: Privébezit.
Vrijdag 10 juni was het dan zover, de eerste dag vanaf ons huis in Biezenmortel naar Vessem. Daar
mochten ze overnachten bij een gastvrije manege. Op de ochtend van dag 2 hebben ze de eerste
pelgimsstempel gehaald bij de pelgrimshoeve in Vessem en hebben ze probleemloos een 40
kilometer gereden. 's Avonds weer een fijne manege gevonden, waar de paarden lekker in een grote
wei konden overnachten en waar de tentjes ook opgezet konden worden.
De volgende dag op naar Dessel. Helaas was dat erg veel stappen over asfalt, maar de paarden doen het heel goed en lijken nergens last van te hebben. Ook deze dag werden ze weer met open armen ontvangen op een manege. Niks is van tevoren besproken, dus het is maar afwachten of je ergens terecht kunt en het is dan ook heel erg fijn als je zo gastvrij ontvangen wordt.
De volgende dag weer fris en fruitig op weg en weer kregen ze aan het eind van de dag een mooie
plek aangeboden, gewoon bij mensen thuis, geweldig toch?
De 5e dag verliep wat minder fijn, er waren veel omleidingen en stukken waar ze niet door konden. De wegen waren ook erg slecht, dus dat was erg vermoeiend voor de paarden. Gelukkig hielden ze
zich goed en hadden ze 's middags een mooie plek op een manege om uit te rusten. Natuurlijk zijn er
tussendoor ook langere pauzes waarin de paarden rustig kunnen grazen.
De volgende dag gingen ze op weg naar de abdij van Tongerlo, waar de 2e stempel werd gehaald.
Onderweg krijgen ze hele leuke reacties en veel mensen zijn heel behulpzaam. De routine van het
kamp opzetten en weer afbreken en op het paard binden begint er ook goed in te komen. De
paarden raken er ook steeds beter aan gewend om iedere nacht ergens ander te bivakkeren. De
Franse taal wordt nu wel een uitdaging merken ze. Via een vertaalapparaat kun je heel goed
communiceren, maar toch blijkt dit in de praktijk wel moeizaam. Het is de aankomende twee dagen
erg warm, dus blijven ze in ieder geval zaterdag een extra dag staan waar ze nu zijn want met 40 graden kun je geen afstand rijden, dus een lekker dagje extra rust.
Volgende week vrijdag volgt er weer een nieuwe update.

De innerlijke mens wordt ook goed verzorgd, met een
ijsje tussendoor. Foto: Privébezit.

Het kamp is opgezet. Foto: Privébezit.
Emily neemt ons een stukje mee: