Bokt.nl

Schilderij en foto door janouk

ElCamino schreef:

Chico kwam in mijn leven als manegepaard op de manege waar ik ging rijden, ik kocht hem in maart 1995. We hebben van alles gedaan maar onze vakanties, buitenritten begeleiden en onze eigen eeuwige buitenritten waren favoriet. We hebben ook 9 jaar de opfok buitengezet op stal.

Toen hij 30 werd hebben we een bucketlist afgewerkt: naar de Veluwe, strand, koeien-clinic, van alles nog 1 keer genieten.

Hij werd opeens van de een op andere dag ziek, bleek ESS te hebben, een zeldzame afwijking wat ik moest uitzoeken en een topic volgde, waar veel mensen iets aan gehad hebben. Na 3 jaar prednison was zijn lijf op. Toen heb ik besloten dat het genoeg was. Hij had nog geen pijn en dat wilde ik ook niet.

Na 27 jaar heb ik afscheid genomen van mijn beste maatje, mijn once in a lifetime horse.

Stephanie_86 schreef:

Jelmer,mijn beste vriend, mijn jellepel, het paard wat mij zoveel gegeven heeft en nooit iets anders terug gevraagd heeft behalve een kriebel, kus of wat lekkers. Het voelt zo oneerlijk hij moest minstens 30 worden zo werd hij verwend. Zo dankbaar dat ik voor hem mocht zorgen en mezelf zijn baasje mag noemen. Zo trots en vol liefde als ik naar m keek en het over hem heb. Er is veel ste vroeg een einde aan ONS gekomen. Ik had nog zoveel plannen voor ons samen, kon ik hem nog maar een kriebel geven. Hij is gegaan als een trotse fries met zijn manen los en tot het laatst mijn rots geweest om mijn tranen op te vangen. Hij heeft me vertrouwen, liefde en een beste vriend gegeven. Hoop dat hij mijn intense liefde voor hem gevoeld heeft tot het einde en dat hij op me wacht als het mijn tijd is. Mijn hart is in stukken verscheurd.

proudmama schreef:

Na een dracht van 312 dagen is toch nog (ondanks alle medicijnen vanwege een placentitis )onze Joli op 3-5-2022 plotseling bevallen van een prachtig merrieveulen van de hengst Furst Dior.
Wij dachten / hoopten de dracht nog iets te kunnen rekken maar ze was nog net niet helemaal af. Haar hartje heeft nog 5 min geklopt maar haar longen waren nog niet rijp genoeg om te leven.

Knolselder schreef:

Winnie haar mooie veulen kwam na een heel zware bevalling ter wereld. Gelukkig waren we erbij, of we waren ze beide verloren. Helaas het resultaat door bij een handelaar bij een ongeschikte hengst te lopen. Ik was zo bang voor deze bevalling en zo blij en opgelucht dat ze er beide levend vanaf waren gekomen.
Helaas na 3 dagen is het veulen van Winnie door een stom ongeluk overleden. Het ging door merg en been. Na het vinden van kleine Belle, heb ik haar bij haar moeder gelegd om afscheid te nemen. Ze bleef erbij waken en aan friemelen in de hoop dat ze recht zou staan.


Alsof dat niet genoeg verlies was, beviel onze oogappel Suus een paar dagen later van een levensloos veulentje. Hartverscheurend was dat. Suus verloor vorig jaar haar veulen Koning na 3 maanden. Ze is zo graag een mama. Het was haar zo weer gegund. En dan dit. Suus week niet van zijn zijde. Ze waakte erbij, ze sliep erbij. Ze heeft de tijd gekregen om afscheid te nemen.

Gup

Danaarendse schreef:

Gentle Harmonie of eigenlijk gewoon Gup

Na een droom dracht en bevalling kwam jij na precies 346 dagen op de wereld. Helaas maakt de natuur soms zelfs voor ons en de artsen een onverklaarbare fout…

Dag Guppy ‘

Lieve groet Dana en Wonder.

AZ Jahwhar Al Samed

Al_Zawraa schreef:

AZ Jahwhar Al Samed 20-03-2021 - 21-05-2022

Zo enorm speciaal, vanaf de start. Te speciaal om lang bij ons te mogen blijven.. Helaas mocht je hier niet langer dan 14 maanden zijn. Wat een routine operatie moest zijn, was dat ook, operatie geslaagd, helaas dagen erna complicaties die vrijwel nooit voorkomen en toen was er nog maar 1 juiste keuze.. Zo speciaal als je was, nam je zelf afscheid, heel duidelijk, wat een bijzonder, maar verdrietig moment.. Slaap zacht Jahwhar.. We hadden nog zoveel grootse plannen

Joris

kimmie261 schreef:

Nog 1x een veulentje fokken , dat was onze laatste wens, we vonden een mooie hengst en waren verrast dat met 1x insemineren het raak bleek te zijn.
Na precies 340 dagen , vonden we geheel onverwachts ,daar de merrie geen enkel teken gaf tot een naderende bevalling, een veulentje in de wei, meer dood als levend.
Hij was met placenta en al naar buiten gekomen, en zijn toestand was zeer kritiek, 2 dagen en nachten hebben we er alles aan gedaan om hem te redden, het leek heel even de goede kant op te gaan, hij liep rond en begon zelf te drinken, tot hij langzaam achteruit ging, we hebben weer alles op alles gezet,hij kreeg weer een bloedtransfusie en warm infuusvloeistof en medicijnen ,maar het mocht niet meer baten, onze kleine mannetje is heel rustig naar de regenboogbrug gegaan.

Lieve Joris is maar 48 uur oud geworden, maar heeft een onvergetelijke indruk achter gelaten, hij was zo lief, en zo gewenst..

Telloh & Lilly het veulen

weslyjune schreef:

Wat een prachtige dag had moet worden, het ontmoeten van nieuw leven, bleek een afscheid te worden van twee fantastische paarden.
Op 29 april 2022 is Telloh geeuthaniseerd vanwege een acute en ernstige complicatie tijdens de bevalling. Haar dochter heeft het daglicht nooit mogen aanschouwen.

Ik heb Telloh geboren zien worden op zonnige dag 18 jaar geleden. Ik heb met haar uren en uren heerlijk gereden. Endurance was het meest haar ding, maar western deed ze ook heel knap.

Het meest werd ze echter gewaardeerd als lieve, rustige leerpony voor mijn kinderen. Ze was voorzichtig en lette goed op de gene op haar rug.
De chemie die tussen haar en mijn zoontje bestond gaf me vaak kippenvel. Zo bijzonder, zo speciaal was de band tussen hun.

In het afscheid van Telloh en haar dochter Lilly hebben mijn kinderen haar "gekleurd" omdat we haar aardse kleuren nooit hebben gezien. Lilly is voor ons een gouden veulen met regenboogkleurige manen.

Er is van ze gehouden van het begin tot en met het einde.