Sport
Marlies van Baalen en Go Legend tijdens het NK 2022.
Foto: Aniek Molenaar Fotografie
Al jong reeg ze kampioenschappen aan elkaar, vele mooie titels behaalde ze met allerlei geweldige paarden. Vorig jaar zat ze zowel in TeamNL dressuur voor de Olympische Spelen in Tokio als voor het EK in Hagen. Ook als instructrice is ze succesvol, vele leerlingen begeleidde ze in de Nederlandse jeugdteams. En ook dit jaar gaan zij zelf en haar leerlingen er weer voor. Verder is ze moeder van Feline, zet ze zich in voor DVB Foundation (voor ruiters met een beperking) en sport ze fanatiek. We spreken dit keer met Marlies van Baalen over haar plannen voor 2022!
Een lach en een traan
Als we haar spreken komt ze net terug van de tandarts, maar ze lijkt er weinig last van te hebben, ze kletst gezellig als altijd en neemt alle tijd voor ons. Marlies: “Ik kom al jarenlang met veel plezier op het CHIO. Het is dichtbij dus er komen altijd veel fans en familie kijken. Vorig jaar was natuurlijk heel beladen, mijn vader was toen net overleden. Rotterdam was de laatste observatie voor Tokio en ik heb het heel intensief beleefd, mede door het medeleven van iedereen. Go Legend liep super, het was een concours met een lach en een traan. Heel mooi, dat in zulke moeilijke tijden paarden je zoveel goed kunnen doen. Het gevolg was dat ik zowel Tokio als Hagen mocht rijden, het was een hele mooie sportzomer. Tokio waren mijn tweede Spelen, een droom voor mij.
Hoe we er dit jaar met TeamNL dressuur voor staan is nog koffiedik kijken. Het is nog vroeg in het seizoen en de contouren van het team zijn nog niet zichtbaar. Als je realistisch kijkt, wordt het spannend of we nu al de top 3 gaan halen, maar ik zie zeker toekomstmogelijkheden. Er komen diverse nieuwe, goede combinaties aan. Maar, we hebben nog wel een inhaalslag te maken. Of ik hierin een rol kan spelen, moet zich ook nog uitwijzen. Het Nederlands Kampioenschap en Indoor Brabant / The Dutch Masters gingen goed en Go Legend is fit. Maar ik weet niet waar het eindigt. Sport en zeker paardensport is onvoorspelbaar, het loopt vaak anders dan je verwacht. Echter, ik geniet van mijn paard en wat ik allemaal meemaak, dat is het belangrijkste.
Familieaangelegenheid
Dit laatste mede omdat de paardensport voor mij echt een familieaangelegenheid is. Mijn moeder gaat altijd mee en sinds enige tijd is mijn nichtje Marrigje mijn vaste groom, zowel thuis als op concours. Mijn dochter Feline vindt het ook al heel leuk om mee te gaan en daar ben ik blij om, het is voor mij fijn als ze erbij is. Ze komt dit jaar ook voor de eerste keer mee naar Rotterdam en zal het ook bij jullie vast naar haar zin hebben.
Go Legend
Extra leuk is natuurlijk dat ik dit momenteel allemaal beleef met Go Legend (Totilas x Ferro). Go is door mijn schoonouders gefokt en nog steeds voor de helft van hen, de andere helft is van ons. Hij komt uit het eerste jaar dat Totilas dekte. Mijn schoonvader is van huis uit geen paardenman, maar hij had zich er goed in verdiept. Toen Go Legend drie jaar was kwam hij bij ons op stal. Lisanne der Nederlanden en Jos Hogendoorn hebben hem eerst gereden en toen hij zes was heb ik hem overgenomen. Toen hij jong was, was het een leuk paard, maar geen topper. Op zijn zesde jaar was begon hij opeens krachtiger en soepeler te worden en kreeg hij echt de wauw factor. Hij is heel slim en had weinig moeite met het aanleren van de oefeningen, dat ging heel gemakkelijk. Mijn moeder rijdt hem ook wel eens en herkent veel eigenschappen van Ferro in hem, haar vroegere toppaard. Zelf vind ik dat hij zowel eigenschappen van Totilas als Ferro in zich heeft. Het voorbeen heeft hij bijvoorbeeld van Totilas, de aanleg voor piaffe, passage en pirouettes hadden ze beiden en het aanbeeld vind ik meer op Ferro lijken.
Oortjes naar voren in het Kralingse Bos
Terug naar het CHIO. Als ik aan Rotterdam denk of het woord Rotterdam ergens zie, denk ik aan jullie concours. Het bos waarin het terrein ligt, het bos waar je doorheen loopt naar de stallen, de vele vriendelijke vrijwilligers, de schitterende hoofdpiste en natuurlijk pannenkoekenhuis De Big. Een pannenkoek eten met de mevrouw van de bediening, die je meteen weer herkent, zo leuk. Na dit jaar zal ik er helemaal niet meer onderuit kunnen, want mijn dochter Feline is ook dol op pannenkoeken ……. Go Legend zal het vast ook leuk vinden om weer op het CHIO te rijden, want die vond het ook duidelijk leuk. Hij is meestal wel blij, maar als hij vorig jaar door het bos liep, konden zijn oortjes niet verder naar voren …….
Ik heb weer zin in de zomer, want naast mijn eigen carrière ben ik natuurlijk ook druk met mijn leerlingen. Ook dit jaar ziet het er weer goed uit en ziet het er naar uit dat Dressuurstal Van Baalen zowel bij pony’s, Children als Junioren en Young Riders teamleden zou kunnen afvaardigen voor de EK’s.
DVB Foundation
We praten nu steeds over de sport en natuurlijk is dat mijn leven, mijn passie, mijn bron van inkomsten en ons bedrijf. Echter toch was er enige weken geleden een bijeenkomst van onze Foundation met alle buddy’s en daar vertelde buddy Debora Pijpers een verhaal over Erik Hunnego, die we met de DVB Foundation ondersteunen. Erik is meervoudig gehandicapt en heeft door de paardensport zo veel vooruitgang geboekt. Zo kan hij nu zelf zijn tanden poetsen en heeft hij veel minder last van depressies. Wij rijden iedere dag zonder erbij na te denken, maar als je zo’n verhaal hoort, besef je pas hoe bijzonder paarden zijn. Ik denk nog vaak aan dit verhaal en wordt daar blij van. Ook besef ik dan des te meer waarom mijn moeder en ik DVB Foundation in het leven hebben geroepen. Dat is de reden waarom we hier samen met vele vrijwilligers zoveel tijd en energie in steken”.
Mooi gesproken Marlies, niet alleen liefde voor je paarden en de sport, maar zeker ook voor ruiters voor wie alles wat minder vanzelfsprekend is. Leuk om je weer gesproken te hebben, dank voor je openhartigheid. Succes met alles te komende tijd en graag tot op het CHIO 2022, we zullen jou, je moeder Coby, nichtje Marrigje, dochter Feline en natuurlijk Go Legend met open armen ontvangen.