Algemeen

Lillie Keenan, hier in actie met Londinium. Foto: Ipowlick/Wikimedia Commons.
Na haar deelname aan verschillende nationale springrubrieken in Wellington, heeft de Amerikaanse amazone Lillie Keenan haar internationale wedstrijddebuut gemaakt op Lichte Tour-niveau tijdens de 2022 CDI Ocala op 15 - 17 april 2022.
Keenan staat bekend om haar lange lijst prestaties in de springsport, en ze verdiende onlangs een plaats op de shortlist voor de 2022 FEI Jumping World Championships in Herning, Denemarken.
WEC sprak met Keenan en vroeg haar over de wedstrijd, en haar dressuurambities.
WEC: Wanneer ben je begonnen met dressuur rijden?
Ik begon met dressuur rijden, met de ambitie om half januari aan wedstrijden deel te nemen. Ik had al drie keer in mijn leven op een dressuurpaard gezeten. Ik had veel dressuurtraining gehad met mijn springpaarden. In de afgelopen jaren ben ik heel goed bevriend geraakt met Louisa Eadie, en uiteindelijk kreeg ik een kans van een klant die een prachtig paard heeft, Ferrari, die een leermeester is. De eigenaresse is zwanger, dus reed niet en ze gaf me de kans om plezier te gaan maken. Louisa zei dat ik ervoor moest gaan en ze hielp met trainen.
Mijn oorspronkelijke doel was de Prix St. Georges. Ik wilde in staat zijn om een proef van dat niveau uit te rijden. Ik was klaar om een compleet andere richting op te gaan. Uiteindelijk werd ik er verliefd op. Louisa's doel voor mij was om deze wedstrijd te rijden, voordat ik deze zomer naar Europa vertrek. Ik stond net op de shortlist voor de WEG (FEI Wereldkampioenschappen Springen) dus dit was de tijd van het jaar dat ik echt beide kon doen en ervan kon genieten. Ik dacht dat ze gek was, om dit als doel te hebben, maar we hebben het gehaald.
Om naar een locatie als deze te kunnen komen, voor de paarden en ruiters, is gewoon ongelooflijk. Voor mij voelt dit als een vakantie van mijn echte leven. Het was zo leuk. Dit was eigenlijk mijn eerste keer hier, sinds het klaar is. Ik kon al komen toen ze net aan het bouwen waren, maar het nu zien is gewoon onwerkelijk. Ik hoop dat er nog meer springwedstrijden komen en als ik geluk heb, is er tegelijkertijd dressuur, zodat ik aan beide kan meedoen.
WEC: Kan je ons iets over Ferrari vertellen?
Ferrari was gereden tot Intermediaire II tot hij tien jaar oud was. Daarna heeft hij wat lagere juniorenwedstrijden gedaan. Hij heeft niet echt iets gedaan op Prix St. Georges-niveau, of iets daarboven, voor flink wat jaren. Hij is nu negentien jaar oud en ik heb ontdekt dat dit zijn eerste FEI-wedstrijd is. Ik wist dat niet tot we hier waren, maar hij is een pro. Ik kon me geen beter eerste paard wensen.
Hij schrok een beetje van de ring de eerste dag, hij ging naar binnen en draaide om, maar voor mij is dat zo normaal met mijn springpaarden, ik was helemaal ontspannen. Hij doet zo zijn best, en hij heeft me al zo veel geleerd.
WEC: Is het een uitdaging om van springen naar dressuur te gaan?
Het is een interessante verandering. Er zijn dingen waar ik me goed bij voel, en dingen waar ik echt stress van krijg, bijvoorbeeld de timing. Het concept dat er een exacte tijd is waarop je in de ring moet zijn is super stressvol, dat bestaat meestal niet in mijn wereld. Het is een goede les voor me geweest. Ik heb het geluk om Louisa als coach te hebben, omdat ze begrijpt dat ik mezelf wil pushen. Maar als ik een fout maak, kan ik erom lachen. Ik probeer gewoon elke rit beter te zijn.
De meest uitdagende oefening voor mij is de pirouette in galop. Dit vereist het hoogste niveau van concentratie, je moet zo moedig zijn met de verzameling. Voor mij is het moeilijk, omdat ik dat niveau van concentratie niet heb met mijn springpaarden, maar dat is het doel. Ik push mezelf echt om dat te hebben, want als ik in staat ben om een arbeidspirouette onder de knie te krijgen, kan ik het mijn springpaarden leren en dan kan ik de snelste zijn in de barrage. Je wint in de wendingen, dus als ze zo kunnen zitten en draaien, zal dat het verschil maken.
Ik hou van de vliegende wissels. Soms als ik ze om de drie of vier passen doe, krijg ik er te veel en dan begin ik er een of twee te doen. Het is uitdagend, maar veruit mijn favoriete manoeuvre.
WEC: Heb je veel dressuur toegepast op je springpaarden?
Ik heb de dressuur op een andere manier toegepast op mijn springpaarden. Mensen denken dat ik dressuur doe om mijn springpaarden te veranderen, en eerlijk gezegd, dat is helemaal niet wat ik doe. Er zijn mensen die heel succesvol zijn in de springsport en die min of meer dressuur rijden tussen de hindernissen, maar dat is niet mijn kracht. Ik ben fysiek niet groot genoeg om dat te doen. Ik ben er een groot voorstander van dat mijn paarden op hun best springen vanuit een galop, in de klassieke Amerikaanse voorwaartse zit. Daar wil ik niets aan veranderen. Hoe meer ik thuis train, hoe lichter ik in de ring kan zijn. Dat is echt wat voor mij het verschil heeft gemaakt.
Ik kan genieten van het simpele werk en ik heb elke dag een doel, ik beslis waar ik me met elk paard op ga concentreren. Dat kan rechtrichten zijn. Het klinkt als een super basis onderwerp, maar ook al doe ik mee aan 5* internationale wedstrijden, ik focus me nog steeds op de basis. Veel mensen verwerpen dat soort elementen. Ik heb een herboren respect en plezier in de basis, waar het geen last is om het te doen, of een karwei. Het is iets waar ik op een heel andere manier naar kan kijken en ik geniet van het proces.
Als ik met mijn springpaarden de ring in ga en aan het opwarmen ben, denk ik helemaal niet aan dressuur. Ik breng het grootste deel van mijn dagen door met het rijden van al mijn springpaarden, omdat dat mijn focus is, maar in de late namiddag als ik klaar ben, ga ik Ferrari rijden. Louisa zegt altijd dat ze me moet "ontspringen . Ze moet mijn zit veranderen, en mijn been ontspannen.
Toen ik pas met dressuur begon, wilde ik het geheim houden. Ik wilde niet dat iemand het wist. Ik heb een paar keer bij Global gereden, zelfs tijdens FEI-springwedstrijden op gras, maar als ik me omkleedde, probeerde ik mijn hoofd naar beneden te houden zodat niemand me zou herkennen. McLain kwam er uiteindelijk achter en vroeg me wat ik had geleerd, omdat hij dacht dat het mijn springen zou kunnen beïnvloeden. Ik vertelde hem dat Louisa me had verteld dat ik te veel been gebruik en dat ik me had geconcentreerd om dat te veranderen. Zijn gezicht veranderde volledig en hij vroeg of ik een grapje maakte, want dat had hij me al jaren verteld! McLain zei me daarna dat ik dressuur moest blijven doen. Dressuur heeft me geholpen om een aantal instincten te herkennen die ik heb, en die ik moet verbeteren.
WEC: Wat zijn je doelen en ambities voor de dressuur?
Mijn oorspronkelijke doel was om de Prix St. Georges te doen op nationaal niveau, en ik doe nu eigenlijk meer dan dat. Mijn eerste doel en ambitie is om vooral plezier te hebben. Mijn tweede doel is om op een dag met een jonger paard te kunnen werken, en dat op te leiden tot een FEI-niveau. Ik hoef niet perse Grand Prix te rijden, maar ik wil me wel staande kunnen houden en een nette proef kunnen rijden op wedstrijdniveau.
Om nu te starten als amateur is zo'n voorrecht. Ik ben nooit een amateur geweest. Zodra ik 18 werd, ging ik professioneel springen. Ik ben ook dankbaar dat ik beide disciplines kan doen. Ik ben zeker niet aan het switchen, maar ik zou graag plezier blijven hebben en ooit met een jonger paard werken.

Disclaimer: Wij hebben geen foto die aansluit bij dit artikel, daarom hebben wij er een foto ter illustratie bij gezet. Heb jij een passende foto? Stuur dan even een PB naar één van de Nieuwsredactieleden of het Nieuwsredactie-account.