Geplaatst Algemeen
Charles Pahud de Mortanges en Marcroix tijdens de Olympische Spelen van 1928
in Amsterdam. Foto: Nederlands Olympisch Comité 1928/Wikimedia Commons.
Charles Pahud de Mortanges, tegenwoordig weet bijna niemand meer wie hij is, maar toch was hij de meest succesvolle Nederlandse olympiër van de 20e eeuw, met meer medailles dan Fanny Blankers-Koen.
Charles was succesvol in het leger: hij schopte het tot generaal. In 1924 kreeg hij de kans om zich ook op sportief gebied te bewijzen. Samen met drie andere ruiters behaalde Pahud dat jaar op de Olympische Spelen in Parijs de gouden teammedaille op de military. Vier jaar later was hij er weer bij, dit maal in Amsterdam. Hij wist hier ten overstaan van 30.000 mensen goud te winnen, in het Olympisch Stadion. In 1932 wist hij tijdens de Olympische Spelen in Los Angeles ook goud te winnen in het individueel klassement, en zilver met het team. Hij wijdt zijn succes aan zijn trainingsmethode tijdens de lange reis per schip: hij had een hometrainer ontwikkeld, om zo zichzelf en zijn paarden fit te houden onderweg.
In de zomer van 1940 opende Charles Pahud de Mortagnes een verzorgingshuis voor Nederlandse soldaten, die zwaar gewond waren geraakt na de Duitse inval. Zijn patiënten moesten zoveel mogelijk sporten en kregen dagelijks massages.
Na de oorlog, in 1946, werd hij voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité. Verder was hij zestien jaar lid van het Internationaal Olympisch Comité. Hij sloot zijn militaire carrière in 1961 af als luitenant-generaal.
Charles Pahud de Mortagnes is in 1971 overleden in Den Haag.
