Geplaatst 
Door Astrid Appels
Terwijl het leek alsof de lente al vroeg was aangebroken in België met drie weken non-stop zonneschijn, zwoele 16° C temperaturen, en geen druppel regen in de maand maart, leek de weg klaar voor een glorieuze CDI Opglabbeek om het Europese outdoor showseizoen te openen. De weergoden besloten echter anders en waren wreed toen ze een steek van winter op West-Europa loslieten.
Wrede weergoden
Terwijl het woensdag 30 maart nog zonnig en aangenaam was voor de eerste training op het concoursterrein en de paardenkeuring, veranderde dat op donderdag 31 maart met een bijtende kou die was ingetreden, een doordringende noordoostenwind, en een motregen die men in het begin niet voelde, maar zo lang aanhield dat men doorweekt en verkleumd raakte tot op het bot.
De hoofdpiste lag open voor de elementen, maar de Prix St Georges en de eerste groep van 4* Grand Prix ruiters op donderdag mochten zich gelukkig prijzen. Vrijdag 1 april was geen 1 april dag. De temperaturen daalden vannacht tot het vriespunt en sommige delen van België waren bedekt met een sneeuwtapijt. De manege van Sentower Park bleef gespaard van dit tapijt, maar de organisatoren hadden wel preventief de ochtendrubrieken voor de jeugd naar de binnenpiste verplaatst en deel 2 van de 4* Grand Prix naar de namiddag verschoven.
De bodem bleef perfect in alle buitenpistes, maar het was koud, zo koud ! Nog nooit ben ik op een wedstrijd geweest waar de wind als een mes in je huid sneed. Vroeger was er op het CDI Joosland altijd een zeebriesje dat de boel opschudde, maar vandaag in Opglabbeek was het bar koud en vielen er de hele namiddag kleine druppeltjes smeltsneeuw naar beneden.
Terwijl de ruiters te kampen hadden met plotseling extreem dartele en schrikachtige paarden en de wind alles rond de piste deed klapperen wat niet snel was aangespannen, bevroren de toeschouwers tot ijspegels terwijl ze naar de actie in de Grand Prix ring keken. De meeste toeschouwers vluchtten naar binnen of naar de mooie, warme, comfortabele bistrobar tussen ring 1 en 2 en keken van heel ver weg naar de ritten. Grooms hadden hun paard in de dekens gestoken en trainers leken wel eskimo's met hun donsjassen en (imitatie)bontrandjes. Wangen en neuzen waren rood, vingers blauw, en iedereen klaagde. Het was een ongewoon schouwspel voor een dressuurwedstrijd in het voorjaar en zeker geen evenement voor bangeriken.
De held van de dag was zeker de poortwachter: een jong meisje dat op een stoel zat, gewikkeld in dekens om warm te blijven. Ze liet zich niet afleiden van haar taak en opende en sloot stipt de poort voor alle Grand Prix ruiters, grote namen en rijzende sterren, terwijl ze het koud had tot op het bot. Als fotograaf die al 23 jaar in het vak zit, kan ik u vertellen dat mijn vingers en tenen bevroren waren, terwijl mijn hart probeerde zo enthousiast en geconcentreerd mogelijk te blijven met zoveel interessante combinaties die de arena binnenkwamen. Zelfs de juryleden, die hun handen warmden aan papieren bekertjes koffie, zeiden tijdens de pauze dat de wind zo sterk was dat hij in hun juryhokje blies. Ik troostte me met de gedachte dat het nog erger kan: ik herinner me de stromende regen tijdens de Europese kampioenschappen voor junioren/jeugdruiters in Broholm in 2011 en tot op de dag van vandaag is dat nog steeds mijn slechtste (weer)showervaring ooit! Ik kreeg een zenuwinzinking op de laatste dag nadat ik mijn kleren niet meer kon drogen en uitgleed en viel in de modder, waarbij ik mijn elleboog sneed (heb nog steeds een litteken als bewijs). Anyway....
Niet voor mensen met een zwak hart
Het moet worden geprezen dat geen van de ruiters in Opglabbeek zich ondanks de onwelkome weersomstandigheden uit de klasse heeft teruggetrokken. Op vrijdag stonden ze echter voor een uitdaging.
De pas geruinde Denoix (v. Destano x Pik Noir) van Hubertus Schmidt raakte nogal afgeleid en sprong in het rond, waardoor zijn ruiter van slag raakte en vervolgens twee keer buiten de baan ging, met uitsluiting tot gevolg. Laura Tomlinson's Fallatijn (v. Vivaldi x Cabachon) was ook op het randje en gooide uiteindelijk de tong over het bit. Charlotte Defalque en Botticelli (v. Vivaldi x Koss), die bekend staat om zijn roodharige gedrag maar die vorige maand op het CDI Doha volwassenheid toonde, was weer een deugniet en sprongen in het rond. Laurence Roos' Fil Rouge (v. Stedinger x Argentinus) schrok enorm van een spookfotograaf die met een in de wind wapperende regenhoes plotseling opdook binnen de omtrek van de piste.
De ervaren jury voor de 4* Grand Prix klasse bestond uit Jacques Van Daele (4*), Eduard De Wolff Van Westerrode (5*), Lars Andersson (5*), Peter Holler (5*), en Maarten Van Der Heijden (4*) leek even vals als het weer. De ruiters van grote namen maakten gebruik van hun reputatie en kregen veel punten voor enkele onvolmaakte proeven, terwijl sommige van de mindere goden puntenverschillen tot 9% in hun individuele cijfers zagen oplopen!
De Nederlandse Lucie Louws kreeg scores variërend van 64,674% tot 70,435%, Larissa Pauluis' Valentin kreeg tussen 64,130 en 69,674%, Kirsten Teeuwen heeft nog wat te ontcijferen als ze op de scoreformulieren kijkt met een 61,848% en 67,174%. De kers op de mislukte jureringstaart was Warwick McLean's rit op Hendrix die hem een 63,587% en 72,065% opleverde!
Er moet meer werk worden gemaakt van de harmonisatie van de juryleden!
Glamourdale aan de top
De Britse Olympiër Charlotte Fry en haar ongelooflijk getalenteerde Glamourdale (v. Lord Leatherdale x Negro) behaalden een persoonlijke topscore voor de overwinning in de tweedaagse rubriek. De krachtige zwarte hengst met zijn geweldige galop liet 77,696% noteren. Hij beschikt over sterk, verend passagewerk, maar bereikte in de eerste twee drafverruimingen niet voldoende overtreding. Hij maakte indruk met de halve passen, uitgestrekte galop, en tempowisselingen. De linker galoppirouette had een hobbeltje, de laatste drafverruiming was de beste.
Lottie's tweede paard, de onervaren 9-jarige Inclusive (v. Everdale x Uptown) werd overweldigd in de baan. Hij stoomde door de proef, bruiste van energie alsof hij met gemak een marathon kon doen, en liet waarschijnlijk de beste piaffe zien van alle paarden van Lottie, maar Fry moest al haar vaardigheden uit de tas halen om het deksel op die kookplaat te houden. De juryleden waren helemaal om met hun scores: 66,957 tegen 72,174%. Het paar werd 16e.
Patrik Kittel debuteerde op Anna Kasprzak's 13-jarige Fuhur (v. Furstenreich x Nagnat) na minder dan een maand samen. Kittel is nog steeds de knopen aan het leren kennen op de bruine, die door Elena Sidneva tot Grand Prix niveau werd uitgebracht en vervolgens verkocht werd aan Kasprzak, die geen aansluiting vond bij het paard en het naar Kittel stuurde. Patrik reed het paard zeer nauwkeurig en bracht de super piaffe en passage van de ruin naar voren, maar over het algemeen is het paard niet de grootste, meest elastische beweger, en de changementen waren krom, zowel in de twee diagonalen als in de zig zag. De jury beloonde deze eerste rit met een dikke 74,717% (scores van 71,087% tot 76,413%).
De Nederlandse Marieke van der Putten lijkt eindelijk haar gelijke gevonden te hebben in een nieuw Grand Prix paard, eentje die niet overkookt (Zingaro Apple, Her Majesty). De 10-jarige Torveslettens Titanium (v. Totilas x Stedinger) past heel goed bij haar en het duo toonde veel belofte voor de toekomst. De zwarte ruin is heel solide in het galopwerk en heeft een mooie piaffe-passage al zouden de achterbenen nog wat meer mogen dragen en onder het lichaam mogen komen. Ze werden derde met 73,087%.
De top 5
De in Duitsland gevestigde Australische Lyndal Oatley heeft in haar 13-jarige KWPN-merrie Elvive (v. Tuschinski x Don Schufro) een zeer aantrekkelijke merrie. De prachtige bruine merrie heeft toppotentie in de piaffe-passage, maar kan in die bewegingen een beetje mechanisch worden. De halve passen in draf waren prachtig. Helaas liet de merrie in deze weersomstandigheden helemaal geen uitgestrekte stap zien (5,5 - 7) en Oatley deed haar best om een rustige, verzamelde stap te rijden, maar die was kort en traag (6 - 6,5). De pirouettes waren super expressief, maar helaas verloor Elvive het ritme in de laatste uitgestrekte draf. De score bleef steken op 72,087% voor de vierde plaats.
De Belgische Larissa Pauluis had een van haar beste proeven op de 12-jarige KWPN-ruin Flambeau (v. Ampere x Zeoliet). De bruine is snel afgeleid door zijn omgeving en blijft niet altijd door op de volte, maar Pauluis had een rustiger contact met vaste handen en ze loodste de ruin vakkundig door de bewegingen zonder dat ze haar hoofd verloor. Ze noteerden 70,782%, maar het had gemakkelijk meer kunnen zijn. Vier juryleden hadden haar boven de 70 (hoogste score 72,826%), één zat op 66,848%
Het vermelden waard
De Belgische Tokio-afgevaardigden Alexa Fairchild en Domien Michiels reden allebei twee constante proeven, wat hen 70% score en een 7e en 8e plaats opleverde.
Melissa Galloway uit Nieuw-Zeeland reed haar tweede CDI sinds haar aankomst in Europa om als assistent-ruiter te werken bij Gert-Jan van Olst's hengstenstation. Met Windermere J'Obei W (v. Johnson x Pompei xx) mengde ze zich perfect tussen de europese ruiters en zette ze een respectabele proef neer die haar 69,956% en een 9e plaats opleverde.
Fabienne Lutkemeier's 11-jarige Valesco (v. Vitalis x Douceur) was een beetje gespannen en kwam tandenknarsend de ring binnen, maar Fabienne liet veel zien van de kwaliteit die haar paard heeft, maar er waren een paar fouten die de score naar 69,848% brachten.
