Bokt community
Op mijn 6e samen met Kiddy!
Wie ben ik?
Mijn naam is Hannah van Klompenburg, ik ben 29 jaar en woon samen met mijn verloofde en vier katten in het midden van Nederland.
In het dagelijks leven [***] ik bij de [***] als inspecteur vergunningverlener luchtvaart. Sinds mei 2021 heb ik een eigen paard: Latino.
Het EP-syndroom.
En dan het eerste onderwerp waar ik het graag over wil hebben: het EP-syndroom.
Nee, geen enge ziekte gelukkig. Of rare afwijking (alhoewel...)
Uitgeschreven: Het Eigen Paard syndroom.
Toen ik zes was, en mijn zwemdiploma had gehaald, mocht ik van mijn moeder een sport uitkiezen. Uiteraard hoefde ik hier niet lang over na te denken en werd het paardrijden! Niemand in mijn familie heeft iets met paarden, maar toch was mijn eerste woordje 'paard', en was het altijd mijn droom geweest om ook op zo'n prachtig dier te kunnen zitten! Hoe hard mijn moeder het ook probeerde, dit was niet uit mijn hoofd te praten, en ik mocht uiteindelijk langs komen op een manege om te kijken of ik dit wel echt wilde, en niet te bang was voor de grote dieren.
Mijn geluk kon niet op, en ik maakte kennis met Kiddy, welke al snel mijn lievelingspony werd. Op deze kleine rakker mocht ik leren rijden. (Toen al een zwak voor schimmels blijkbaar..
)Tot mijn twaalfde heb ik op deze manege gereden, en zoals zoveel mensen vroeg ik me nooit dingen af, volgde ik de instructies op ‘omdat iedereen dat zo doet’ en laten we eerlijk zijn, op die leeftijd lees je doorgaans nog geen literatuur anders dan de penny!
Op mijn 13e met Menno
Nadat ik gestopt was bij de manege kreeg ik een verzorgpaard, Menno, zoals jullie wellicht nog wel kennen van alle tientallen topics die ik over hem geopend heb. Net vers van de manege, enorm onder de indruk van zo'n grote fries en dankbaar voor de kans die ik kreeg, volgde ik ook alle instructies op van de eigenaresse.
Menno was tien jaar oud toen ik hem begon te verzorgen, dus had al wat levenservaring, en kende eigenlijk alles wel wat ik met hem deed. Ik gaf Menno het voer wat er voor hem stond, ik reed op het zadel dat er lag, ik gebruikte het hoofdstel met bit dat er hing.. Het was er, dus het zal wel goed zijn dacht ik!
Natuurlijk ga je door de jaren heen meer kennis verzamelen, maar dan nog was het niet mijn eigen paard. Ik kon dingen voorleggen om te veranderen, maar daar werd niet altijd wat mee gedaan. Wat ik ook respecteerde, want niet mijn eigen paard!
Toch heb ik ook veel dingen met hem veranderd. Ik ben best een tijdje 'anti-bit' geweest (wie kent dat bekende filmpje niet, met monotone zielige stem ingesproken alsof je een paard grandioos martelt als er een bit in gaat) en ben hem bitloos gaan rijden. Ook leerde ik vanaf de grond werken met hem, en is hij het paard geweest waarmee al mijn ervaring met vrijheidsdressuur begonnen is!
Inmiddels was ik 28 jaar, en zag sommige dingen echt heel anders dan zijn eigenaresse. Maar stoppen zat er voor mij niet in, daar ik zoveel van Menno hield.
Op mijn 28e met Latino
Menno is in begin 2021 overleden, en in mei 2021 heb ik mijn eigen paard gekocht. Alhoewel ik wist hoeveel tijd en geld een paard kost, heb ik niet stilgestaan bij de intense twijfels die ik soms ergens over heb, waar ik me in de afgelopen 23 jaar nooit druk over hoefde te maken. Immers waren de paarden die ik reed niet van mij, en besloten de eigenaren alle dingen.
Ondanks dat ik enorm blij ben dat ik nu zélf alle keuzes mag maken, maakt het me op sommige momenten ook enorm onzeker.
(En dat is echt niets voor mij!) Want ik denk dat ik veel weet, maar als het er op aan komt ga ik toch twijfelen aan die kennis.
Zo even wat onderwerpen waar ik uren op kan googlen of mensen over kan aanspreken:
Welk voer is het beste? En hoe vaak? Hij is nog jong, moet hij dan iets extra? En moet daar dan een supplement bij? En welke dan?
Zal ik hem een deken op doen? Wanneer begin je daar dan mee? En wat voor deken? Met liner system? Hoeveel grams? En wanneer wissel je deze voor een dikkere of een dunnere? Wanneer mag deze weer helemaal af? En doe je het dan met hals of zonder hals?
Wat voor bit ga ik gebruiken? Dubbelgebroken? Ongebroken? Enkelgebroken? Of toch liever bitloos? En dan kaakgekruist? Kingekruist? Sidepull? Hackamore?
En denk je ervaringen van anderen te vragen en daar wijsheid uit te kunnen halen? Forget it, vraag tien verschillende mensen hun mening over iets, en je krijgt tien verschillende antwoorden die allemaal gedeeltelijk wel een beetje aansluiten bij wat je zelf in gedachten had, maar toch niet helemaal.
Het zou zo fijn zijn om iemand te hebben die alle wijsheid in pacht heeft en zegt: "Dit is het beste voor hem, en zo moet je het doen." op het moment dat ik het zelf even niet weet (of niet denk te weten)..
Maar helaas bestaat er geen adviseur die meelift op je schouder en zachtjes in je oor fluistert wat je wel of niet moet doen...
(Of toch wel, en heet het stiekem gewoon je geweten...?)
Wat is de oplossing dan? Well, trial and error I guess! Zo lang de bankrekening het toestaat probeer ik gewoon iets, en werkt het niet dan probeer ik weer iets anders. (zo weet ik nu dat hij een ongebroken bustrens fijner vindt dan een dubbelgebroken kneveltrens) Natuurlijk lees ik me in, en vergelijk ik mijn ideeën met anderen, en maak zo een initiële beslissing.
En ach, zo lang hij voornamelijk lekker buiten staat te spelen met zijn vriendjes lijkt hij onder al mijn twijfels en experimenteren niet heel veel last te hebben.
Ignorance is a bliss.
) heb geleerd en fout gedaan en verbeterd... Daarmee hoop ik mijn jonkie een hele goede start te kunnen geven. 
Voel me echt weer een beginner. Als bijrijder was het leven toch een stuk relaxter