Bokt Community
Eric met Sascha. Foto: Marlies Trap Fotografie
Moderator Maureen95 en ik komen op een zonnige zondagochtend aan op het terrein van Human Horse Power in Emst. Eric Lammertsma komt ons enthousiast begroeten en na het parkeren laat hij zien hoever hij is met de verbouwing van de boerderij. Hij is er duidelijk erg trots op en vertelt er graag over.
Daarna gaan we naar het oude deel van het huis en schuiven we met een kopje thee aan bij de keukentafel voor ons interview.
"Wij zijn een gezinshuis", begint Eric Lammertsma als ik hem vraag wat zijn bedrijf precies inhoudt. Zij bieden onderdak aan kinderen die niet meer thuis kunnen wonen, of uit huis geplaatst zijn. Dat kan gedwongen zijn, maar ook een vrijwillige uithuisplaatsing komt voor. Op dit moment hebben ze acht kinderen, waarvan er één kind is dat vrijwillig uit huis is geplaatst. Gedwongen uithuisplaatsing door een voogdijzaak of een OTS (Onder Toezicht Stelling) komt ook voor. Bij een voogdijzaak is de voogdij weggehaald bij de ouders, die hebben dus geen gezag meer en bij een OTS hebben de ouders nog wel het gezag. De meeste kinderen in het huis hebben problemen met hechting en er zit vaak trauma. Ook zit er een kind dat autistisch is en geen last heeft van trauma of hechting, maar dat vereist wel een andere aanpak.
Elk kind krijgt hier de beschikking over een paard. Het kind gaat dan zijn ontwikkelings- en helingsproces aan met dat paard. Het is altijd hetzelfde paard, het wordt dan ook in overleg gekozen. "We nemen altijd een maand of twee om een paard aan een kind te matchen", zegt Eric. De kinderen willen vaak wel van het ene paard naar het andere, maar dat heeft dus te maken met het hechtingsproces. "Ze gaan het avontuur aan met één paard", zegt Eric. Je blijft dus altijd je behandeling doen met hetzelfde paard zolang je daar in huis woont. In het verleden was het zo dat als het juiste paard hier niet is, gaan ze ernaar op zoek. Er zijn genoeg mensen die van hun paard af willen om allerlei redenen en zo komt hij eigenlijk altijd wel aan paarden zonder ervoor te betalen. "Ik vind dat je paarden niet moet verhandelen", zegt Eric. De discussie daarover besluiten we een andere keer te voeren. Als hij ‘laat weten’ dat hij op zoek is naar een paard, staan er bij wijze van spreken volgende week al 3 op zijn erf.
Ik ga verder met de vraag welke paarden nou voor dit doel geschikt zijn en hij antwoordt dat het in principe niet eens uitmaakt wat voor ras het is. Maar het is natuurlijk niet zo slim om oververhitte KWPN'ers te kiezen, of een Arabische volbloed hengst. Dat soort dieren zijn natuurlijk niet zo geschikt om mee te werken als kind zijnde. Grootte doet er ook niet toe, je kiest een paard uit op zijn karakter en persoonlijkheid. "Want het is wel zo dat als je een paard in de goede condities neerzet, goed voer geeft en goed behandeld zie je dat ze bijna allemaal in balans komen en tot rust", wil Eric er nog over kwijt. Als je zijn kudde van negentien paarden (waarvan twee pensionpaarden en de rest eigen paarden) inloopt, merk je dat het een hele relaxte en rustige kudde is. En dat heb ik met eigen ogen gezien toen ik met camera het paddock paradise inliep om foto’s te maken. Er heerst absolute rust. Maar dat deze kudde al jarenlang bij elkaar staat, speelt daar wel een grote rol in volgens Eric. Er is weinig verloop. En ze worden behandeld met respect.
Hij heeft zijn paarden dus gehuisvest op een paddock paradise. Nu helaas nog op een wat kleiner deel, omdat de gemeente wat lastig doet over het andere deel van zijn terrein. De bouw van dit deel ligt helaas al een half jaar stil. Het terrein is 3.5 ha. Daar staat nu 1 waterplek, maar die is in de winter wel verwarmd zodat ze altijd de beschikking hebben tot drinkwater. Wel liggen er plannen om nog een vijver te maken, zodat ze kunnen drinken zoals het bedoeld is, laag bij de grond. Hij heeft ook zoutblokken liggen, maar die liggen zover mogelijk van het water vandaan zodat de paarden gestimuleerd worden om te gaan lopen.
Een stukje track van het PP. Foto: Marlies Trap Fotografie
Ik was ook benieuwd of hij personeel in dienst heeft of het werk allemaal zelf doet. "We worstelen altijd al een beetje met het personeel", geeft Eric als antwoord. En dat is volgens hem niet zozeer door de betaling. "We betalen zeker voor deze branche best oke", zegt hij. Het werk is wel elke dag, 7 dagen in de week en in de hete zomer, maar ook in de natte herfst en koude winters. En dat moet je maar net willen en kunnen. Het werk wordt wel wat makkelijker door de beschikking van een quad en kiepwagen maar het blijft zwaar werk. "Het is niet dat je hier de track over moet met een kruiwagen", zegt Eric lachend. "Dat was vroeger zo maar nu niet meer. Het blijft zwaar fysiek werk en als je dat elke dag moet doen is dat wel heftig", eindigt hij. Op dit moment heeft hij ongeveer zes mensen die elkaar afwisselen. Elke ochtend is er voor twee personen drie uur werk. Eric vertelt dat het vroeger veel meer werk was, omdat ze toen veel meer paarden hadden en meer hooinetten op de track hingen (95 netten per dag vullen!) dan tegenwoordig. Nu staat er een grote ruif, waar een baal van 400 kilo inligt met een net erover.
Op mijn vraag waarom ik geen schuilmogelijkheden zag op de track, zegt hij dat ze dat inderdaad nu niet zoveel hebben. Er stond een grote bomenrij, maar omdat die allemaal dood waren en dus een gevaar opleverden, moesten die allemaal omgehaald worden. "Dat wordt voor de zomer nog wel een dingetje, hoe we dat gaan regelen voor ze", zegt hij. Nu is het nog te doen, de zon schijnt dan wel, maar het is geen 30 graden. "Misschien moeten we de track wat aanpassen dan, zodat de track wel langs de bomenrij komt die schaduw geeft", zegt Eric na een moment stilte. Ze moeten wel van de zon weg kunnen en zeker met zo’n storm als een paar weken geleden, moeten ze uit de luwte kunnen staan. De dieren krijgen een goede wintervacht, maar als er een paard tussen zit dat echt meer nodig heeft dan krijgt die gewoon een deken op. Er zijn wel plannen om iets te doen met de huidige stal die er staat. Een uitloop naar de track eraan maken, maar dat staat of valt allemaal met de gemeente.
Eric en zijn vrouw Paula zijn voornamelijk bezig met Parelli. Dat gebruiken ze bij de behandeling van de kinderen met de paarden. Ze werken onder andere via het Parelli-systeem. De basis bestaat uit The Seven Games. De kinderen kunnen dan letterlijk spelenderwijs leren met een paard om te gaan. Natuurlijk is er altijd begeleiding van Paula of Eric. Paula is voornamelijk bezig met rechtrichten, en Eric is zich gaan verdiepen in de methodes van Chris Irwin. Al deze dingen nemen ze mee in de behandeling van de kinderen met de paarden.
Als laatste vraag ik hem of de verhuizing van Putten naar hier een goede beslissing is geweest en wat voor plannen er nog op de plank liggen wat betreft het paddock paradise. Ze willen heel graag het paddock paradise afmaken zodra de verbouwing van hun eigen huis klaar is. Er moet ook een soort van voedselbos komen op het deel waar ze van de gemeente nu nog niets mogen doen. "Wat we ze eigenlijk willen laten zien, is dat er een manier is om paarden zo neer te zetten in het landschap dat ze het landschap niet stukmaken maar dat het in balans blijft." Hij zegt dat het wel een uitdaging gaat worden om de schuilmogelijkheden er natuurlijk uit te laten zien. "Maar we gaan het zien", besluit hij.
Paarden in absolute rust. Foto: Marlies Trap Fotografie
Voordat we afsluiten wil ik nog weten of hij zelf nog iets met één of meerdere van zijn paarden doet en ik krijg als antwoord dat hij op dit moment veel werkt met Sascha, een kruising Trakhener/draver ruin van bijna twaalf, en hij is bezig met de opleiding van Dia, een KWPN-merrie uit 2008. Ze heeft voordat ze naar HHP kwam veel eigenaren gehad, en dat kan je goed aan haar merken. Zeker mannen hebben geen constructieve rol in haar leven gespeeld. Hij is bezig om haar weer vertrouwen te geven en alles wordt vanaf het begin weer opgebouwd.
Als hij begint over zijn overleden Fries Frodo, schiet hij even vol. Dat blijft een moeilijk onderwerp om over te praten, dus ik besluit het gesprek af te sluiten en hem te bedanken voor zijn tijd en gastvrijheid. Hij laat ons nog even tussen zijn kudde lopen om foto’s te maken en alle paarden zijn lekker aan het rusten, sommige liggen zelfs languit in het zand. Het is echt een prachtig plekje, waar de paarden het zeer goed hebben. Hopelijk kan het andere deel van zijn PP ook snel afgemaakt worden zodat er nog meer ruimte is voor deze prachtige kudde.