Community
Rosa van Veen. Foto: Marlies Trap
Ik maak al een aantal jaar foto's voor deze bijzondere vrouw en toen ik haar vroeg of ze mee wilde werken aan een interview zei ze daar volmondig ja op. Veel plezier met lezen!
Wil je je even kort voorstellen? Wie je bent en wat je doet.
Mijn naam is Rosa van Veen en ik ben in het dagelijkse leven opleider voor Paardencoaches bij Open2Contact en daarnaast geven wij vanuit BCH-international bv advies/training voor alles op het gebied van sportpaarden.
Je hebt dus 2 bedrijven, wat is het verschil ertussen?
Het ene bedrijf zet zich in als opleider van een vakbekwame opleiding tot professionele paardencoach en het andere bedrijf richt zich op internationaal ondernemen en dan met name in kennisdelen vanuit ons welvarende land binnen de hippische sector. We doen dit in China en de VS. Het grote verschil is dat het om inhoudelijk een andere dienstverlening gaat en dat het internationaal om hele andere expertise vraagt.
Je hebt dus paarden die je voor de coaching gebruikt, rij je die paarden ook onder het zadel? Start je ook officieel?
Ja klopt we hebben zelf vier paarden waaronder een dressuur gefokt paard van drie jaar oud (Geniaal X Uptown), hij mag voorlopig nog lekker groeien en wordt niet bereden. De andere drie gebruik ik in de trainingen voor leiders en coachingsprogramma’s en daarnaast rijd ik ze ook inderdaad. Dit doe ik bewust omdat ik wil dat ze soepel en fit zijn, zowel fysiek als mentaal. Ik werk met sportpaarden want deze paarden passen qua karakter heel goed bij mij als mens. Deze paarden zijn vaak loop lustig en hebben het nodig om bereden te worden, gelongeerd of wat dan ook als zij maar beweging krijgen en hun ‘ei’ kwijt kunnen. We hebben zelf niet de beschikking tot een grote accommodatie waarbij ze in een groep zelf naar binnen en naar buiten kunnen 24/7 met een prachtige gedraineerde bodem, maar toch maak ik op dat mijn paarden dolgelukkig zijn met de vaste structuur en redelijke mate van voorspelbaarheid. Ze staan bij ons s’ nachts binnen, krijgen onbeperkt ruwvoer van zeer goede kwaliteit en ze doen het prima op de structuur die wij ze bieden, ze zijn, als ik de laatste onderzoeken mag geloven, gezond en heel vrolijk. Ik maak dat op uit hun ronde ogen, ontspannen hoofd en diverse andere fysieke signalen. Ze glimmen, zijn loop lustig en lijken echt goed in hun vel te zitten. Het heeft even geduurd voor we zo’n fijne plek konden vinden, maar je merkt met name aan de structuur, het werk, het samenspelen en de goede kwaliteit ruwvoer, tijdige tandartsbezoekjes en alle andere stalmanagement gerelateerde zaken, dat ze het heel goed doen.
We rijden de drie anderen, Caesar heb ik afgelopen jaar gestart en we zijn binnen een no-time Z dressuur startgerechtigd geraakt. Nu ligt dat even stil in verband met een korte vakantie naar het buitenland en de lock down, maar we zijn alweer flink aan het trainen. Het voelt echt alsof hij dit samen met mij wil doen, ik merk dat hij steeds soepeler wordt. Daarnaast rijden we Majesteit zo’n drie maal per week, ze vind bewegen heerlijk en heeft vroeger hoog in de sport gelopen, maar ze is al 24 dus we houden het bij wat ‘beentjes strekken’. Dan hebben we Harvey hij is een revalidatiepaard, hij heeft in de eventing een ernstig ongeluk gehad, maar doet het eigenlijk wonderbaarlijk goed. We rijden hem dagelijks en merken dat hij steeds beter begint te lopen, voor coaching wordt hij ook ingezet en dat pakt hij goed op. We hadden ook een geweldige appaloosa, maar die staat bij een trainer/vriendin van ons in Limburg. Ze zet hem in voor coaching en onze opleidingsdagen en dat doet hij geweldig, we zijn eruit we gaan hem niet meer verplaatsen hij blijft daar. We geloven erin dat een paard zo zelf aangeeft waar hij het fijn heeft, tuurlijk het moet praktisch gezien ook allemaal kunnen en in elkaar passen, maar dat doet het dus ‘Stippen’ blijft bij Rebecca.
Rosa op Majesteit. Foto: Marlies Trap
Hoe kom jij aan je coaching paarden?
Op verschillende manieren, soms worden paarden mij voor weinig aangeboden en het zijn vaak tweede kans paarden of paarden met een ‘verhaal’ (denk aan beschadiging aan de pees, iets met een wervel ect ect). Caesar was bijvoorbeeld een paard die ik zelf heb gezocht via internet en waarbij ik uiteindelijk met zijn baasje in contact kwam, hij had op dat moment lichte tussenpees ontstekingen achter, artrose aan de voorbenen en artrose in de nek, hoewel hij de laatste twee dingen nog steeds heeft (artrose gaat nooit meer weg en is progressief) doet hij het met speciale ijzers, voeding (glucosamine) onvoorstelbaar goed. Het fijne is dat zijn oude baasje dit alleen maar heel erg leuk vindt en oprecht blij voor Caesar is, dat voelt heel erg goed. Het was ook helemaal niet de bedoeling dat ik Caesar zou gaan starten, ik had hem als coach en rustig rijpaard voor mijn partner gekocht. Maar uiteindelijk kreeg hij zoveel energie dat ik hem zelf een beetje bij begon te rijden en viel een ander paard (welke ik wel voor wedstrijden had aangeschaft) uit, toen moedigde mijn omgeving mij aan Caesar op te pakken. Ik was mega voorzichtig met hem en ben met hem een paar keer naar Chaja en Emiel Voest geweest en bij mijn vaste instructrice Marjan van der Jagt, allen waren zij zeer positief over hem. Zo is het gegaan, steeds een stapje verder en goed luisteren naar hem, het is waanzinnig hoe het gaat. Iedere keer dat ik minder met hem doe, wordt hij ook minder, het is echt zo ‘rust roest’ dus zolang het kan blijf ik hem lekker trainen.
Nu heb ik echt niet de verwachting dat dit bij ieder paard kan, als paarden echt pijn hebben dan wordt het natuurlijk allemaal alweer een ander verhaal. Maar sommige paarden kunnen uit angst voor (oude) pijn ook slechter gaan lopen en als je ze oppakt en onder begeleiding juiste aangepaste voeding en training geeft, heel ver komen. Ik merk nu aan Harvey dat hij steeds beter wordt, maar doe heel voorzichtig met hem, hij heeft echt een heel erg ongeluk meegemaakt. Wordt hij beter dan is het leuk, blijft hij zo, zonder pijn en stijfheid lekker wakker en in training mentaal fit te rijden, dan heb ik er ook vrede mee. Maar diep van binnen voel ik ergens de drive om hem fysiek steeds beter te krijgen, tot dusver lukt dat met kleine stapjes, hij wordt steeds beter en diverse deskundigen geven aan dat hij steeds meer vooruit gaat. We doen op dit moment gewoon ‘normaal’ werk vier a vijf dagen in de week. Een van de paarden is overigens een paard die ik echt voor de coaching heb gekregen en daarbij gaf de eigenaar aan, als hij beter wordt dan is het zo, zo niet dan heb je alles geprobeerd.
Maar denk niet dat een ‘tweede kans’ paard voor het oprapen ligt of meteen goedkoper is, dat is misschien bij aanschaf maar het werk wat je ervan hebt, de kosten aan dierenartsbegeleiding, training en voeding, smederij, als je het echt goed wilt doen kun je er zo een paar honderd euro structureel bij optellen per maand alleen al…. Dus al klinkt het verleidelijk het is qua expertise en het financiële aspect zeker niet voor iedereen aan te raden en weggelegd. Maar ergens, als je zo een paard kunt ‘redden’ of een goede thuisbasis kunt geven, dan is dat heel waardevol. Ik ben echt oprecht dankbaar dat de baasjes van deze paarden mij dit hebben gegund. Van alle ‘tweede kans’ paarden heb ik nooit verwachtingen gehad, behalve bij aanschaf pijnvrij en goed gesocialiseerd gedrag dat zijn mijn minimale vereisten, ik denk dat dat scheelt. En ik begrijp de baasjes ook wel, als je zoveel hebt geprobeerd en bijvoorbeeld andere ambities hebt, dan kun je misschien maar beter een ander huisje zoeken waar het paard bij past of het huisje bij het paard net hoe je het ziet.
Wat voor paarden zijn het en hoe selecteer je ze?
Zoals ik aangaf zijn het over de linie sportpaarden. Selecteren is meer voelen, ervaren, kijken of er een klik is, vaak weet ik het meteen en ze mogen geen pijn hebben. De keren dat het uiteindelijk niet lukte, had ik dat achteraf ook al aangevoeld maar niet aan toegegeven. Maar goed daarvan heb ik geleerd; blijf trouw aan je eigen gevoel en laat je niet meeslepen in wat eigenaren allemaal zeggen.
Rosa met Caesar. Foto: Marlies Trap
Kan je een kort omschrijving geven hoe een dag voor jou eruit ziet?
Elke dag is anders daar ben ik ondernemer voor. Meestal zijn de dagen vol en probeer ik in de ochtenden te rijden, daar ben ik met training ongeveer twee uur mee bezig. Daarna kruip ik achter de pc, pleeg telefoontjes tijdens wandelen met de hond, geef proef coachings aan intakes van de jaaropleiding, kijk ik examens na van de paardencoach opleiding cursisten of bezoek ik een trainingsdag binnen mijn bedrijf, je hoort het al teveel om op te noemen en ik vind dat heerlijk. Momenteel ben ik net afgetreden als voorzitter bij de Vereniging Paarden Coaching Nederland en hoop ik meer tijd te kunnen gaan besteden aan het uitschrijven van mijn boek. Dat roep ik nu al twee jaar, dus dat moet er nu maar een keer van komen. Maar rijden hoort in mijn dagelijkse gang van zaken en houdt mij fit en energiek om te kunnen ondernemen. Ik geloof heel erg in, net als bij de paarden, in goede voeding en voldoende beweging, dan kun je de wereld aan en het is nog plezierig ook.
Heb je ook een gezin en hoe kan je dat goed combineren?
Een lieve vriend, we gaan komend jaar trouwen dus hij is mijn verloofde, een hondje en om de zoveel tijd is zijn dochtertje hier. Ik ben geen moeder en vind dat voor nu goed zo, heb veel te veel leuke ondernemende uitdagingen en een rijkelijk privé.
Heb je altijd al ondernemer willen worden?
Ja ik weet niet of je dat wordt of dat je dat gewoon bent. Denk niet dat je dat gemakkelijk uit mijn systeem haalt. In tijden van dienstverband ging ik overal in het management en liep ik op een gegeven moment tegen het feit aan dat het de onderneming van een ander was, ik ben gewoon geen mens voor dienstverband maar wil organiseren, verantwoordelijkheden en vooral dat wat ik doe, dat dat bijdraagt in het grotere geheel. Als het gaat om mensen en paardenwelzijn denk ik dat ik betekenisvol bezig ben en wil ik daar ook met liefde mee blijven doorgaan.
Welke opleidingen heb je (hiervoor) gedaan?
SPW en SPH, ik ben dus Sociaal pedagogisch Hulpverlener van huis uit en heb meerdere coach/management opleidingen gedaan.
Wat doe je om te ontspannen na een drukke werkdag?
Naar de paarden, wandelen met de hond, een wijntje drinken met mijn vriend of lekker eten, of gewoon simpel een filmpje kijken.
Wil je zelf nog iets zeggen tegen de lezers?
Leef, doe wat je hart je ingeeft en creëer dingen die je mooi of leuk vindt. Wees lief voor jezelf want je verdient het!
, ben blij dat ik me ook niet liet mee slepen in wat eigenaren soms doen of zeggen...