Bokt.nl

ikke schreef:

Die theorie is me bekend en in die omstandigheden speelde er ook wat meer; zoals dat het paard wil dat ik op rechts ga zitten maar ik ben op links, zeg maar, dus dat geeft allerlei reacties naar elkaar toe maar we eindigden rechtuit omdat we dan beide de minste concessie hoevden te doen en dat leert je dan ook weer waar je balans hoort te zijn. Dat was een boeiend procesje op die eerste reis. Ondertussen ben ik al vaker met dat paard op stap geweest en zie je d'r denken: oh ja, jij.

Ik vraag me dat toch af.
Ik zie dat ook op andere vlakken waar "de oude garde" vast houdt aan oude waardes maar links en rechts wordt ingehaald door de jongere generatie.

Ik heb het idee dat er bij organisaties als de KNHS iets soortgelijks speelt van eigen belangen, eilandjes en ons-kent-ons. Naarmate die "oude" mensen verdwijnen uit de organisatie, zie je zo'n organisatie langzaam aan moderniseren door de lagen heen.

Voordeel van het bedrijfsleven is dat je op enig moment heel vriendelijk bedankt wordt voor bewezen diensten, een gouden handdruk en maakt iets moois van de komende tijd. Bij organisaties als de KNHS geldt die grens veel minder en zijn bepaalde invloeden sterker doorgegeven. Benoem je dat negatief, dan kun je dat vriendjespolitiek noemen.

996981 schreef:

want praktijkervaring is niet inherent aan het worden van een goed instructeur.

Rex_Rolfo schreef:

996981 schreef:

want praktijkervaring is niet inherent aan het worden van een goed instructeur.

Daar loopt toevallig ook net een topic over: [RT-D] Een instructeur rijdt zelf...

Naar mijn idee is praktijkervaring wél belangrijk, mensen die iets goed over kunnen brengen zonder het zelf gedaan te hebben zul je met een vergrootglas moeten zoeken. Dat is meer de uitzondering die een regel bevestigd.


Heb ik nog twee vragen:
- moet iedereen met een opleiding kunnen beginnen of mag er een toelatingseis worden gesteld? Hoe streng is dan een tweede
- als er mensen beginnen die nog nooit een paard van dichtbij hebben gezien, beperkt dat dan niet enorm de groeimogelijkheden van de mensen die wel al ruim ervaring met paarden en paardrijden hebben?

996981 schreef:

''vroeger'' waren er strenge eisen aan instructeursopleidingen. dat was niet goed, want iedereen moest de kans krijgen instructeur te worden. Dat is waar we nu zijn. Je hoeft niets met paarden te hebben, om instructeur te mogen worden. Het is logisch dat de gemiddelde kwaliteit van instructeurs dan omlaag gaat. Het betekend echter niet, dat er helemaal geen goede instructeurs meer worden opgeleid.

Babootje schreef:

996981 schreef:

''vroeger'' waren er strenge eisen aan instructeursopleidingen. dat was niet goed, want iedereen moest de kans krijgen instructeur te worden. Dat is waar we nu zijn. Je hoeft niets met paarden te hebben, om instructeur te mogen worden. Het is logisch dat de gemiddelde kwaliteit van instructeurs dan omlaag gaat. Het betekend echter niet, dat er helemaal geen goede instructeurs meer worden opgeleid.

Nog vroeger dan jij je kunt herinneren - het prehistorisch tijdperk - voor 1968 was er nog helemaal geen instructeursopleiding. En toen in 1968 Deurne begon was dat echt een elite opleiding.
Dan moest je eerst een leerling-pikeur opleiding volgen in Gorssel (en paardenhouderij achtige vakopleiding) en daarna een opleiding pikeur-instructeur van 9 maanden in Deurne. En dat was het dan.
Vanaf 1977 werd de opleiding zo'n beetje zoals we hem kenden.

Met de opening ging de tweejarige particuliere (semirijks)opleiding tot pikeur-instructeur van start. Om tot deze opleiding toegelaten te worden moest de leerling eerst de titel leerling-pikeur behaald hebben aan de vakopleiding in Gorssel. De opleiding duurde 9 maanden en 3 maanden stage. Kosten 12.000 en 2 eigen paarden meenemen (een jonge en een ervaren)
Zo hoogstaand (met uitzondering van de eliteklasse) was dat volgens mij destijds ook weer niet.
De Orun is meen ik in 1985 gestart. Ik kan me herinneren dat de manege-eigenaar en mijn instructeur dus eigenlijk een diploma moest gaan halen. Wat hij nooit heeft gedaan. Ook voor het versneld traject heeft hij bedankt. De man is inmiddels in de 70, woont in Spanje en traint nog steeds paarden op niveau.

Dus ja, alles is subjectief. Ik denk dat het heel moeilijk is om de huidige opleidingen te beoordelen ten opzichte van hoe het vroeger was. Iedere tijd heeft zijn eigen dynamiek.

superpony schreef:

ikke schreef:

Die theorie is me bekend en in die omstandigheden speelde er ook wat meer; zoals dat het paard wil dat ik op rechts ga zitten maar ik ben op links, zeg maar, dus dat geeft allerlei reacties naar elkaar toe maar we eindigden rechtuit omdat we dan beide de minste concessie hoevden te doen en dat leert je dan ook weer waar je balans hoort te zijn. Dat was een boeiend procesje op die eerste reis. Ondertussen ben ik al vaker met dat paard op stap geweest en zie je d'r denken: oh ja, jij.

Ik vraag me dat toch af.
Ik zie dat ook op andere vlakken waar "de oude garde" vast houdt aan oude waardes maar links en rechts wordt ingehaald door de jongere generatie.

Ik heb het idee dat er bij organisaties als de KNHS iets soortgelijks speelt van eigen belangen, eilandjes en ons-kent-ons. Naarmate die "oude" mensen verdwijnen uit de organisatie, zie je zo'n organisatie langzaam aan moderniseren door de lagen heen.

Voordeel van het bedrijfsleven is dat je op enig moment heel vriendelijk bedankt wordt voor bewezen diensten, een gouden handdruk en maakt iets moois van de komende tijd. Bij organisaties als de KNHS geldt die grens veel minder en zijn bepaalde invloeden sterker doorgegeven. Benoem je dat negatief, dan kun je dat vriendjespolitiek noemen.

Ligt eraan welke generatie je nu met oude garde en jongere generatie bedoeld.

Ik ben zelf blijven ontwikkelen en vind de meest gehoorde smoes; Ik doe het al 30jr zo echt vreselijk. Ik rij ook 40+ jaren, maar niet zoals nu.

Qua rijden vind ik juist de dat de jongere generatie stappen heeft overgeslagen. En dan met name op het gebied van goede zit en losrijden bijv. Echt totaal anders dan wij ooit leerden. Waar ik dan het oude beter vond, hou ik wel daar aan vast.
Maar met nieuwe invloeden zoals letten op ademhaling, balans etc.

Er wordt links en rechts wel wat geprobeerd, maar het zal een proces van jaren zijn voor alles ten goede zal veranderen. Als dat al ooit volledig gaat gebeuren. Want wat weten we over 10 jaar?

KNHS is misschien ook iets te machtig en de belangen zijn totaal anders dan die van de gemiddelde ruiter die gewoon goed wil leren rijden en er plezier in wil hebben.
Daarom zijn er dus ook al andere erkende opleidings mogelijkheden.

Als je nu kijkt naar de top, de voorbeelden van de sport en waar het geld zit, kan je nooit in 1 keer de bezem erdoor halen. Maar door mensen voor te lichten en continu aan het lespakket te werken en te ontwikkelen met nieuwe inzichten, kan het wel verbeteren.

knollentuin schreef:

Je kan je als instructeur juist onderscheiden als je met meerdere typen paarden kan werken, als je je daar kan aan passen het hele standaard aanpak riedeltje van de orun werkt niet voor alle modellen en rassen.

Elisa2 schreef:

knollentuin schreef:

Je kan je als instructeur juist onderscheiden als je met meerdere typen paarden kan werken, als je je daar kan aan passen het hele standaard aanpak riedeltje van de orun werkt niet voor alle modellen en rassen.

Ja en volgens mij kun je dit alleen als je zelf echt goed weet hoe je een paard moet trainen en rijden. Dus dit zou een mooi criterium kunnen zijn.

En ja, wat is ervaring..2x Z rijden op leerpaarden? met veel hulp van een instructeur? Of veel ervaring hebben met africhten/ rijtechnische problemen oplossen? Ik zou dan voor de 2e kiezen. Mits degene wel weet hoe een paard op te leiden naar hoog niveau.

Ik denk wel dat het aan de persoon zelf ligt of het wel of geen goede instructeur is/ wordt. Ik zie de opleidingen als een papiertje halen voor de verzekering en wat theoretische kennis. Niet als de plek waar je echt leert rijden/ paarden leert africhten/ opleiden etc. En ja, ik spreek uit ervaring met zowel Orun als paardenhouderij diploma. Heb toch echt het meeste geleerd op en in het werk met de paarden.

Elisa2 schreef:

Ja dat is zo, maar dat geeft al wel weer aan hoe moeilijk het is.

Ook daar ben ik het mee eens Knollentuin.
Een goede instructeur zou mensen ook moeten leren nadenken, maar goed de ene pakt dat beter op dan de ander is mijn ervaring. En sommige instructeurs accepteren ook geen vragen maar worden boos als je niet doet wat ze zeggen. Dat maakt ook wel dat ruiters niet meer durven te vragen of aan te geven als iets niet goed voelt.

Elisa2 schreef:

Ja en ook gewoon uitproberen en kritisch zijn en blijven naar je instructeur denk ik, voelt het goed? is het paardvriendelijk? snap je je instructeur? is er vooruitgang? etc.

Niet iedere instructeur past bij iedere ruiter en vica versa.

Ben het wederom met je eens 996981

knollentuin schreef:

Er zit ook heel veel verantwoordelijkheid bij de instructeurs, je bent er niet als je je diploma hebt, hoe ontwikkel je door ? Verdiep je je? Leer je verder, of- en dat zie ik snel ik weet t allemaal wel.
Dan daarbij hoe eerlijk ben je als instructeur?? Wat zijn je principes en daar bedoel ik mee, als een leerling niet vooruit gaat, kijk je dan naar je zelf en vraag je je af waarom dat is en als dat enigszins niet te beantwoorden is, raad je dan de leerling aan eens verder te zoeken naar een andere instructeur?
Of als de klik er niet is? Of als je een leerling echt niet kan helpen met het doel?
Geef je goedzo goedzo les of haal je alles ondersteboven - met het risico dat een leerling naar een ander gaat omdat je kritisch bent?
Als je als instructeur afhankelijk bent van dat inkomen als instructeur dan gebeurd dat wel, dat zie ik, elke klant is er een, en daar gaat het wel eens scheef zie ik.
Als ik de tijd tel hoeveel vragen ik per app krijg en hoeveel tijd er doorheen gaat aan omliggend advies - voeding management, harnachement, wat er in mijn ogen gewoon bijhoort als je iemand begeleid zou ik er een half salaris bij kunnen hebben.
Toe kunnen geven dat je niet alles weet en niet alles kan oplossen en mensen doorsturen, naar een zadelpasser- tandarts dierenarts of ohwee een andere instructeur gebeurd niet veel, heb geen broodnijd als instructeur en durf toe te geven dat je niet alwetend bent en vooral hou je aan je principes, integriteit eerlijkheid en je beroepsethiek

Elisa2 schreef:

Ook hoger dan het Z is werken aan de basis het belangrijkste imo, oefeningen zijn zo moeilijk niet als dat voor elkaar is. Juist daar zit een denkfout bij veel ruiters die wel de oefeningen willen rijden zonder een goede basis. Maar dat weet je denk ik ook pas als je zelf hoger hebt gereden.

knollentuin schreef:

Geef je goedzo goedzo les of haal je alles ondersteboven - met het risico dat een leerling naar een ander gaat omdat je kritisch bent?