Kendra schreef:Als honden eenmaal schapenbloed hebben 'geroken' schijnen ze voorgoed verpest te zijn.
Terecht dat ze nooit meer los mogen - en ook terecht dat ze bij herhaalde overtreding worden afgemaakt.
Onze ervaring is overigens wel dat er bovenmatig veel aandacht is voor de dader (de hond dus) en dat het oordeel vaak mild is: het ligt aan de baas, de hond kan er niks aan doen (volgt z'n instinct), beest moet nog een kans hebben, enz.
Daar ligt denk ik ook ergens het verschil met een wolf, zeker als het gaat om de oordeelsvorming. Een wolf is autonoom, onafhankelijk. Die doet dus wat ie doet en de enige invloed die je als mens kunt uitoefenen is wel/niet afschieten. Bij een hond zijn er veel meer tussenoplossingen. Of dat terecht is een andere vraag. Wat mij betreft mag er wel iets strenger worden opgetreden en ook wat meer rekening worden gehouden met de slachtoffers.
Wij zijn echt gek met onze honden maar als ze achter de schapen aan gaan is het einde oefening.
Eerder werd zo'n hond wel bij een volwassen ooi met lammeren in het hok gezet. Dan kreeg de hond het zwaar te verduren en dan hoopten ze dat ze bang werden van schapen maar in de praktijk viel dat tegen.