Blog
Introductie in een nieuwe kudde
Nee, dit gaat geen stap voor stap tutorial worden over hoe je het best jouw paarden introduceert in een nieuwe kudde, want ik zou het echt niet weten.
Ik weet wel dat wij niet zo van het gezeur zijn hier en dat, als ze maar genoeg plaats hebben om elkaar te ontlopen, paarden het vaak wel zelf uitzoeken.
Kom ik tot de orde van de dag: mijn paarden gingen naar een nieuwe kudde!
Ik heb Dexter nu bijna 3 ja... ho, nee wacht eens... bijna 5 jaar alweer
Hij is met de vrachtwagen uit Engeland gekomen en zette zijn eerste stappen op Belgische bodem op de trekpaardenboerderij van mijn schoonfamilie. Ik heb hem hier een uur op stal laten staan, maar omdat dat helemaal niet naar zijn zin was, heb ik hem na een uur gewoon op een lege wei gezet naast 2 oudere trekpaardmerries. 4 seconden later stond hij te neuzen met de oudste merrie en heb ik hem eigenlijk gewoon er bij gezet. Ze hebben 2 rondjes rond de wei gelopen en gingen toen met z'n allen lekker grasjes vreten. En zo was Dexter geïntroduceerd
Hij is vanaf dat moment mee verhuisd naar de andere merries, winterweides, alles wel zo'n beetje en eigenlijk vindt hij ook alles wel prima. Hij stond redelijk bovenaan in rang altijd en was met iedereen vriendjes.
En toen kwam Duke
Ja, en dan krijg je zoiets
Duke was 6 maanden oud toen hij hier kwam en net gespeend. In Engeland altijd alleen met zijn mama gestaan en ook hem wilde ik even op stal tot rust laten komen. Als er dan iéts is wat die twee van mij gemeen hebben, dan is het wel dat ze absoluut niet graag op stal staan 
Ik heb dan eerst nog geprobeerd een andere stal te regelen naast de trekpaardveulens en hoewel dat al een hele verbetering was, voelde ik aan mijn 'water' dat hij meer 'bescherming' nodig had. Hup, die poort open naar de veulenstal, Duke bij de hoop gegooid en hij heeft 1 keer diep gezucht en was gelijk rustig. Een uur later lag hij languit te snurken met een ander hengstje dat bij hem stond te waken. En zo was Duke ook op z'n plaats
Maar dan komen die hormonen hé
Als de lente komt, de vogeltjes fluiten en de hengstjes gaan op de nanny's springen, is het tijd om de dames en de heren de scheiden
Laat het nu net even goed uit komen dat ik hier een nukkige oude knar heb staan die dat jonge geweld wel kan intomen. In dezelfde periode kwamen bij mij thuis weides vrij (die we eerst verhuurden), we hebben dus de weides omheind en zo kon Dexter met Duke en het jaarling trekpaardhengstje naar huis komen. Ik wilde Duke nog niet ruinen en zolang hij niet alleen hoefde te staan, vond ik dat ook niet nodig.
Lang verhaal kort, waren we een week later op het punt dat Dexter nog maar zijn staart moest optillen en die 2 kleine opdonders stonden binnen 0.4 seconden op 10 meter afstand. Per-fect.
Dexter heeft zijn gewicht in goud verdiend met zijn werk tussen die kleine mannen. Opgevoed, manieren geleerd en wij hadden kleuters die hun plaats kennen.
Naar de hengstenkeuring
Wat doe je met een kruising Shire x Clydesdale hengst die mooi is van type, zuiver in de benen en een mooi papier heeft?
RUINEN.
Maar die trekpaardhengst, die moest wel naar de keuring
Hij is uit de groep gehaald want die ging in training en zo bleven Dexter en Duke alleen achter. Ondertussen waren zij 2 handen op 1 buik (een redelijk grote buik) en onafscheidelijk, helemaal zoals in mijn dromen. Ja écht, ik heb nachten wakker gelegen omdat ik bang was dat Dexter Duke zou verstoten 
En zo lopen zij eigenlijk al 1,5 jaar met z'n tweetjes, soms thuis en soms op de boerderij. Afhankelijk van waar de grasjes zijn. Geen specifieke reden om ze apart te houden maar met merries die drachtig zijn of veulens aan de voet hebben zijn ze eigenlijk nooit samen gezet. Er was altijd een beetje de schrik dat Duke wat zou doen naar de merries, als de jonge wilde hengst die hij was.
Ik niet hoor, ik was nooit bang. Ik wist gelijk dat als er daar eentje kletsen zou krijgen, dat het mijn Duke wel zou zijn. Wilde hengst is hij nooit geweest en al vanaf zijn 6 maanden is hij het kleine onderdanige meelopertje
Maar goed, ze deden het prima onder hun tweetjes en er was plaats om ze apart te houden dus ze bleven apart. Vaak heb ik me afgevraagd of dat wel de juiste keuze was. Dexter heeft altijd in kuddes gestaan van 8-10 paarden en jonge paarden vond hij verschrikkelijk maar met Duke klikte het gelijk. Toch?
Of zag ik iets over het hoofd?
Had ik al gepraat van mijn nachtmerries? Ja, het was echt erg. De stomste dingen maakte ik me zorgen om en ik kreeg er de vreemdste nachtmerries gratis bij.
Staat Dexter niet liever bij de merries? Misschien moet ik Duke bij de jonge paarden zetten en Dexter bij de merries... Dexter had helemaal niks met jonge paarden en nu moet hij alleen met Duke
Maar ik wilde ze zo graag samen houden want dat was mijn droombeeld, mijn twee paarden samen in de wei... 
Tot iemand me vroeg: denk je dat ze ongelukkig zijn?En nee, dat dacht ik niet. Ze waren heerlijk samen, Dexter was de perfecte opvoeding voor Duke en Duke had heel veel steun aan Dexter.
Tot er vorig jaar een nanny nodig was voor de nieuwe lading veulens. En aangezien Dexter dat zo flink gedaan had voorheen, mocht hij deze taak opnieuw op zich nemen. De merrieveulens kwamen er bij en Dexter ging bijna meteen in FULL BODYGUARD MODUS.
Niémand kwam aan zijn Duke. Duke mocht eten en Dexter hield de wacht, jaagde de jonkies weg en als Duke dorst had liep Dexter voorop om de weg vrij te maken voor Duke.
(je moet hier op klikken dan begint het filmpje)
De vuurdoop
De vetes zijn allemaal redelijk snel bijgelegd, de rust kwam terug en ze lieten elkaar eigenlijk gewoon met rust. Met het mooie weer kwamen die van mij terug naar huis en zo gaat de tijd voorbij en kom ik aan het einde van mijn introductie
. Nee, grapje hoor. Maar we komen wel bij de reden dat ik deze blog ben begonnen. Want Dexter en Duke hadden hun weide kaal en gingen dus om, maar ook de merries mochten naar hun winterweides. Echter, zij hadden net een hele nieuwe weide gekregen op de boerderij die nog lang niet kaal was. 4 merries bleven thuis, om verschillende redenen en Dexter en Duke mochten dus op het grote stuk, bij de 4 merries.
Met de jaarlingen in mijn achterhoofd dacht ik; Duke gaat op zijn deksel krijgen en Dexter (die kent deze merries al) heeft eindelijk weer volwassen gezelschap.
Maar al een week tref ik elke morgen dit tafereel aan:
Heeeel langzaam komen ze af en toe bij elkaar in de buurt. Het verschil is hier dat deze merries 100% gezag uitstralen en waar er op de jaarlingen gejaagd werd door Dexter, hoeft de oppermerrie hier niet meer te doen dan haar oren te bewegen. Er gebeurt dus vrij weinig, maar dat is ook helemaal niet nodig. De weide bestaat nu uit 2 kampen en eigenlijk blijft alles vrij rustig. Ze lopen elkaar niet in de weg.
Om er dan maar een conclusie aan te breien; naar mijn ervaring gaat het eigenlijk altijd het best als je er zo weinig mogelijk drama rond maakt en je ze gewoon de ruimte geeft om elkaar te ontlopen. Dat wennen komt vanzelf wel
.
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
