Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
Loretta schreef:Wat ik er uit op kan maken heeft deze vrouw gewoon psychische hulp nodig. Meer dieren aanhalen dan dat je aan kan is nooit verstandig. Ze schijnt volgens het artikel ook nog verwaarloosde honden, katten en konijnen er op na houdt. Hopelijk laat deze vrouw zich helpen met haar problematiek.
Popstra schreef:Zie hier overigens op Bokt meer van die types met een zogenaamde paarden opvang. Elke maand berichten plaatsend over wond dit, mager dat zus en zo... En die advies in laten slapen van de DA niet willen volgen.
Ik vind dat soort types altijd een beetje vaag op z'n zachtst gezegd.
safina schreef:Zie je wel vaker, dat mensen die psychisch in de knoop zitten zich storten op het 'redden' van dieren. Misschien leidt dat af van hun eigen problemen? Geeft het ze het gevoel dat ze er toch toe doen voor iets of iemand?
Ik vind het ook wel iets verdrietigs hebben. Maar het lijkt me ook heel moeilijk om zo'n iemand te helpen.
safina schreef:Popstra schreef:Zie hier overigens op Bokt meer van die types met een zogenaamde paarden opvang. Elke maand berichten plaatsend over wond dit, mager dat zus en zo... En die advies in laten slapen van de DA niet willen volgen.
Ik vind dat soort types altijd een beetje vaag op z'n zachtst gezegd.
Ach, hou op, schei uit. Ik ken er hier in de buurt ook nog wel een paar waarvan ik denk "ga nou eerst maar eens jezelf helpen..."
Ik vind het hartstikke sneu hoor. Echt. Er zit vast vaak een wereld van verdriet achter. Maar ik hoop wel dat de LID korte metten maakt met dat soort types. Kneusjes die kneusjes opvangen, dat werkt gewoon niet.
Loretta schreef:safina schreef:Zie je wel vaker, dat mensen die psychisch in de knoop zitten zich storten op het 'redden' van dieren. Misschien leidt dat af van hun eigen problemen? Geeft het ze het gevoel dat ze er toch toe doen voor iets of iemand?
Ik vind het ook wel iets verdrietigs hebben. Maar het lijkt me ook heel moeilijk om zo'n iemand te helpen.
De weg naar de hel is vaak met goede bedoelingen geplaveid. Daarom vind ik dit soort verhalen ook altijd heel erg treurig. Misschien is het voor dat soort mensen een idee om ze onder begeleiding in een echte dierenopvang vrijwilligerswerk te laten doen. Toch hoop ik altijd weer dat zo iemand mag leren dat het op deze manier niet werkt en daarmee tot zelfinzicht komen.
Maar dan is de eerste stap vaak om te beginnen in zien dat je zelf iets verkeerds doet.