Geplaatst Welzijn
Iedere paardeneigenaar houdt van zijn paard zoals hij is, ondanks de imperfecties. Als het echter gaat om de lichaamsconditie, kan niet iedereen dit met objectieve ogen bekijken. Recent onderzoek wijst uit dat er een significant verschil is in de manier waarop de lichaamsconditie wordt gescoord door professionals of door de eigenaren van de paarden. "Daarom is het zaak regelmatig het werkelijke gewicht te meten", zeggen Zwitserse onderzoekers.
"De eigenaren die meewerkten aan het onderzoek hadden moeite om te zien dat hun paarden te dik waren, hoewel het duidelijk te zien was door de objectieve wetenschappers", zegt Marie Pfammatter van de Bern University of Applied Sciences School of Agricultural, Forest, and Food Sciences in Zwitserland.
Pfammatter en collega's bezochten 51 recreatiepaarden en hun eigenaren en vroegen de eigenaren naar de lichaamsconditie van hun paarden. Ze vroegen hen de paarden te beoordelen op een schaal van 1 tot 6, waarbij 6 obesitas betekent. Ze kozen ervoor om geen bekende scores voor lichamelijke conditie te gebruiken om de reacties van de eigenaren niet te beïnvloeden. De onderzoekers scoorden de paarden met dezelfde schaal en nadien vergeleek Pfammatter de scores. Zij besprak de resultaten van deze studie op de Zwitserse wetenschapsdag 2017 van Equine in Avenches.
"Ik vond een opmerkelijke discrepantie tussen de scores van de eigenaren en onderzoekers", gaf Pfammatter aan. Sterker nog, ze zag dat 27,5% van de paarden in de studie significant overgewicht of obesitas hadden, met een score van minstens vijf op de zespuntsschaal. Geen van de eigenaren scoorde hun paarden hoger dan een vijf. "De eigenaren van deze studie onderschatten de lichamelijke gesteldheid van hun paarden."
Interessant genoeg vonden de onderzoekers geen samenhang tussen de conditie van het lichaam van de eigenaar en die van hun paarden, noch was er enige samenhang tussen de lichaamsconditie van de eigenaar en de mate waarin de eigenaar de conditie van zijn of haar paard onderschatte. Als kanttekening merkten ze echter een groot verschil op in obesitas tussen de paarden uit Franches-Montagnes (Freiberger) en het Zwitserse sportpaard, dat veelal gekruisd is met de Freiberger en luxere paarden. Bijna 50% van de volbloed Freibergers had overgewicht of obesitas, vergeleken met slechts 8% van het sportpaard. "De Freiberger is een sober ras, een gemakkelijk ras dat genetisch beter in staat is alles uit de voeding te halen wat er in zit, vergeleken met de sportievere paarden. Dus dit verschil was niet verrassend."
Vechten tegen obesitas bij paarden is een gezamenlijke inspanning, zegt Pfammatter. "Het is belangrijk om het voer van een paard in evenwicht te houden met zijn behoeften en ervoor te zorgen dat het paard een activiteitenniveau heeft dat zowel regulier is als aangepast aan zijn individuele capaciteiten en vereisten. Ook is het van cruciaal belang dat we de boodschap aan eigenaren doorgeven om hen bewuster te maken van het obesitasprobleem bij paarden en hen te helpen de symptomen ervan te herkennen, met behulp van meetbare methoden," zegt ze.
hoeveel fikkie’s en katten ik wel niet tijdens mijn stage wel niet heb gezien die écht écht veel te dik waren... 
), maar ik denk dat het haar wel zeker heeft geholpen in het herstel. 
