Bokt community

Deze maand in Bokkers vertellen vertelt Bokker Lowara over haar Equitherapie bedrijf Equivici. Samen met haar 7 paarden helpt zij vele verschillende mensen, van jong tot oud. Daar wilden wij natuurlijk graag meer over weten!
Wie ben je?
Ik ben Cynthia Kerkhoff, 32 jaar oud en woon in Enschede. Sinds 4 jaar ben ik ZZP'er in mijn eigen bedrijf Equivici welke coaching en therapie geeft met behulp van paarden. Na mijn zorgopleidingen SPW en SPH, en het behalen van mijn Orun diploma was dit een mooie keuze om mijn vak van te maken. Ik heb een eigen locatie in Losser en ontvang hier verschillende soorten clienten en leerlingen. Ik geef zowel reguliere paardrijlessen als rijlessen voor speciaal onderwijs leerlingen. We werken veel naast de paarden met grondwerken, longeren en lange lijnen, en op de paarden met engels tuig, voltige, buitenritten en zitlessen.
• Wat houdt equitherapie precies in/wat zijn de voordelen van equitherapie?
Equitherapie is een vorm van therapie welke de laatste jaren flink in populariteit toe neemt. Met Equine Assisted Therapie ( EAT) kan men clienten helpen met verschillende problemen en stoornissen.
De basis van EAT bestaat uit 4 domeinen, namelijk Hippotherapie (vanuit de geneeskunde), therapeutisch paardrijden ( psychotherapie), paardrijden voor gehandicapten ( sport) en Orthopedagogisch paardrijden ( Orthopedagogie)
Je kunt zowel op als naast het paard werken aan verschillende doelen en problemen. Doordat EAT een holistische inslag heeft ( men kijkt naar het geheel, niet alleen het probleem) zijn er veel verschillende manieren om met clienten te werken.
Doelgroepen zijn oa ontwikkelingsstoornissen, psychiatrische problemen, ognitieve problemen of lichamelijke problemen bij cliënten.
De voordelen van deze vorm van therapie is dat het vaak als laagdrempelig wordt gezien, ontspannend voor de clienten, en men niet bang hoeft te zijn voor oordelen van anderen ( het paard oordeelt niet). De paarden maken vaak veel los bij de clienten, of maken dat de client juist een drempel over durft die hij of zij normaliter niet had genomen.
• Hoe is het idee ontstaan om equitherapie te gaan geven?
Ik werkte jarenlang in het speciaal onderwijs tijdens mijn studies en gaf thuis al enkele jaren als bijbaantje rijlessen. De planning was om het onderwijs in te gaan richting Autisme, daar had ik mij in mijn laatste jaar SPH ( HBO studie Sociaal Pedagogisch Hulpverlener) dan ook voor ingeschreven voor mijn afstudeer minor. Helaas bleek er iets verkeerd te zijn gegaan met de inschrijving en zat mijn keuze vol. Toen ik aan het wachten was in de hal op de examencommissie die dit moesten gaan zien op te lossen, kwam ik in gesprek met mijn mentor.
Ze vertelde dat ze had gedacht dat ik iets met paarden zou doen, een oud student deed 'iets' met autisme en paarden, was dat niet leuk voor mij? Ik had er nog nooit van gehoord, maar stond ervoor open om diegene te ontmoeten en eens te kijken wat ze deed. Dit bleek een bedrijf te zijn welke Equitherapie gaf, toen nog best onbekend in de hulpverleners wereld. Ik mocht er stage lopen, deed er uiteindelijk mijn eindscriptie en heb er 4 jaar gewerkt na mijn afstuderen. Oftewel.. Puur geluk geweest! Door een fout van de school was mijn carriere een compleet andere kant opgegaan!

• Hoe lang geef je al equitherapie?
Inmiddels al flink wat jaren, eerst 4 jaar binnen het bedrijf waar ik afstudeerde en intern opgeleid ben, en daarna zelfstandig verder gegaan binnen mijn eigen bedrijf welke nu inmiddels het 4e jaar ingaat. Dit doe ik fulltime.
• Welke mensen kunnen bij jou terecht?
Binnen mijn eigen bedrijf Equivici had ik in het begin vooral als hoofddoel om kinderen en jongeren met Autisme te helpen, hier lag mijn specialiteit natuurlijk. Door de jaren heen hebben we de visie van het bedrijf bijgesteld tot 'iedereen die om wat voor reden dan ook niet op een manege tercht kan' binnen het therapeutisch en 'gewone' paardrijden.
Voor de pure therapie hebben we werkelijk elke doelgroep al meegemaakt. Autisme, Burn outs, Faalangst, Angststoornissen, gedragsproblemen, angst voor paarden of ontwikkelings achterstand. Zolang degene affiniteit met paarden heeft, en kan communiceren met mij, zijn cliënten welkom. Leeftijden variëren van 4 jaar tot 60 jaar oud.
Dit maakt dat ik een zeer diverse clientèle mag ontvangen elke dag, wat het werk ontzettend leuk en uitdagend maakt.
• Hoeveel uur in de week ben je met dit bedrijf bezig?
Ik schat dat ik ongeveer 70 tot 80 uur in de week bezig ben in het bedrijf. Behalve de sessies en lessen draag ik natuurlijk ook de zorg voor alle paarden, het terrein en de verzorging/stallen. De training van alle paarden buiten de lessen om, het maken van afspraken, gesprekken met andere hulpverleners en instellingen, behandelplannen opstellen en uiteraard de beruchte administratie.
• Hoeveel paarden heb je en wat zijn hun karakters?
Op dit moment hebben we bij Equivici 7 dieren waarvan er 5 op locatie staan. De karakters zijn erg verschillend, dit is bewust gekozen omdat elke client ook een eigen persoonlijkheid heeft en dit vaak goed 'klikt' met bepaalde dieren. ( of we laten het expres botsen om bepaalde inzichten te krijgen). De ene sessie werk je met een extreem meewerkend paard, de sessie erna krijg je de lomperik die vooral het gras lekker vind, hoe reageert de client daarop? Wat zegt dat over diegene of over de dieren? Hier komen vaak erg mooie inzichten uit.
Vanuit Equivici werken we vooral met Tinkers vanwege hun nuchtere karakter. Qua formaat hebben we alles er tussen zitten, van Shetlander tot Tinker van ruim 1,60. Voor ieder wat wils dus. Alle dieren worden trouwens buiten de sessies om in de sport actief uitgebracht, dit maakt dat ze veel gezien hebben en dus beschikken over veel levenservaring. Ook vinden we het belangrijk dat de paarden worden uitgedaagd in hun werk en op deze manier goed in hun vel blijven. Ook vind ik het prettig dat ik de dieren door en door ken doordat ik ze zelf train en voor het grootste deel heb opgeleid. Tijdens het werk lees ik veel informatie af van de paarden en dan is het cruciaal dat je de dieren goed kent.
• Wat is je meest bijzondere ervaring met equitherapie?
Oohh zo cliché, er zijn ontelbaar veel mooie ervaringen natuurlijk! Toch springen sommige ervaringen er wel echt uit.
Op dit moment hebben we een client met niet-aangeboren hersenletsel ( vanwege een auto ongeluk) die als droom heeft zijn zoon, welke monnik is in Tibet, te gaan opzoeken. Maar je kunt alleen bij de tempel komen door middel van een flinke rit te paard. En als je dan niet kan paardrijden en je dit niet op de regulier manier kan aanleren...
Deze bijna 50 jarige client loopt continue tegen het probleem aan dat hij niet voldoende kan om goed te funtioneren in de maatschappij.
Hij krijgt dagelijks van alle kanten te horen dat hij zaken niet voldoende kan of dat hij faalt. Sinds hij bij Equivici zit groeit hij in zijn zelfvertrouwen, heeft hij ontdekt dat hij veel meer kan dan hij dacht, en geniet intens van de wekelijkse sessies.
Deze ontspanningsmomenten maken dat hij de teleurstellingen in zijn dagelijks leven veel beter aankan en geven hem onwijs veel positieve energie en vechtlust. Inmiddels kan hij al draven aan de hand, en heeft een beetje gas terug moeten nemen in zijn droom dat het toch wel erg lastig gaat worden om 4 dagen in Tibet door onherbegzaam gebied op een paard te reizen. Maar... Door zijn verkregen vechtlust heeft hij dat plan zelf prachtig bijgesteld, en heeft het paardrijden echt ontdekt als een lichtpunt in zijn leven. Elke week weer maakt hij zoveel ellende mee en weet hij het zo positief te draaien dat ik deze man een ware inspiratiebron ben gaan vinden die zoveel positiefs in de paarden heeft gevonden. Na elke sessie gaat hij dan ook met een brede lach weg, terwijl hij regelmatig volkomen gefrustreerd binnenkomt van tevoren. Daar doe je het als therapeut en instructrice echt voor.
