Geplaatst Bokt community
In 2011 schreef bokker Nouvel een topic waarin ze vertelde in wat voor een nachtmerrie zij zich bevond. Haar merrie had een vreselijk ongeluk gehad. In een interview vertelt zij hoe het nu met haar gaat.
Allereerst een hele belangrijke vraag, hoe gaat het met je?
Het gaat goed met mij, alles gaat z'n gangetje.
Ik ben nog steeds blij met mijn inmiddels 7 jarige Lusitano ruin die ik als veulen heb gekocht toen ik Fifi nog had.
We hebben er sinds kort ook een hele lieve Arabo Fries bij voor mijn vriend om mee te gaan mennen.
Hoe kijk je terug op de situatie?
Het was heel heftig, en ook al is het inmiddels al een hele tijd geleden, ik zie het nog zo voor me, toen het gebeurde, alles erna.
Het is iets dat je niet snel vergeet.
Zou je iets anders hebben gedaan, als je nu terug kijkt? Zo ja, wat zou dat zijn geweest?
Misschien, als ik alles van de jaren erna zou hebben geweten, had ik haar toen in laten slapen, maar ja, dat is achteraf, ik weet ook niet of dat dan het juiste moment was geweest en of ik er dan net zoveel vrede mee gehad zou hebben als toen ik het een paar jaar later heb laten doen.
In hoeverre heeft je merrie er nog last van gehad voor ze kwam te overlijden?
Mijn merrie had al best veel spanning in haar lijf en was snel angstig.
Die spanning en angst zijn na dit ongeluk alleen maar groter geworden.
Bij elke aanspanning die over de weg voorbij kwam raakte ze volledig in paniek, dat is niet meer over gegaan.
Hoe is het afscheid geweest?
Haar stress en spanning werden in de jaren daarna alleen maar groter.
Na van alles geprobeerd te hebben heb ik uiteindelijk moeten besluiten om haar in te laten slapen, voor haar rust maar ook voor mijn rust.
Mijn hele leven draaide nog om haar, haar veilig en rustig houden.
Het afscheid was aan de ene kant ontzettend moeilijk maar aan de andere kant een opluchting.
Er viel wel een enorm gat, de zorg voor haar was die laatste tijd zo intensief geweest.
Gelukkig was er mijn kleine Lusitano mannetje die al het verdriet leek aan te voelen en die altijd klaar stond als knuffelbeer om bij uit te huilen.
Welk deel van het hele verhaal zal je nog altijd bij blijven?
Eigenlijk alles wel, er is in die maanden zoveel gebeurd, het ongeluk zelf, de periode in Utrecht, de maanden op wei waar het niet ging en waar ze broodmager en bevangen van terug kwam, de dracht die uiteindelijk mislukt was.
Maar ook de mooie momenten, het genezen van de wond, de eerste keer er weer op, de eerste keer weer naar strand.
Is er verder nog iets wat je kwijt wilt?
Tja wat zou ik nog kwijt willen...
Dat je van alles wat je meemaakt ook weer positieve dingen overhoudt en leerervaringen.
Mensen die je leert kennen, hulp die je geboden worden.
De ontzettend grote meelevendheid hier op bokt wat op zulke momenten echt een grote steun is.
Hoe gaat het met.... - januari: [VN] Hoe gaat het met...moyra en Pebbels?
Tot snel in de Working Equitation ring of in de menring. 
jemig..wat een verhaal, zoiets verwacht je niet...arm paard, wat een vreselijk einde. 
