Geplaatst 
Via een ludieke actie van een bedrijf dat geluidssetjes voor de training en instructie in alle disciplines van de hippische sport aanbiedt, had menner Tonnie Cazemier een training van Grand Prix - ruiter Diederik van Silfhout bemachtigd. De eigenaresse van het bedrijf, die tot dusverre weinig affiniteit met de mensport had, was erg benieuwd naar de samenwerking tussen Grand Prix - ruiter en menner.
Op 15 januari reisde Tonnie met de 6-jarige Floyd (Alexandro P x Ferro) af naar de accommodatie van de familie Van Silfhout in het Gelderse Lunteren. Voor Diederik zou het de eerste menles worden in zijn carrière en dus waren beide partijen erg nieuwsgierig naar wat de training zou brengen.
Tijdens het loswerken in de fijne buitenbaan wilde Diederik graag dat het paard op de volte in stap iets ronder ingesteld zou gaan worden door het vragen van extra stelling en buiging. In het begin was Floyd nog onder de indruk van de nieuwe omgeving, maar na een paar minuten ging hij toch aan het werk waar de dressuurtrainer dit graag wilde: fijn rond naar beneden met een stuk losgelatenheid vanuit de schoft. Met deze fijne verbinding waarbij een stuk ruggebruik tot stand wordt gebracht, werd de overgang naar draf ingezet waarbij het Diederik gelijk opviel dat het paard in deze gang veel minder moeite had om zijn rug los te laten en stelling en buiging te nemen.
Het loswerken links en rechtsom, waarbij vooral gebruik werd gemaakt van voltes en slangenvoltes, zorgde voor een nog fijnere ontspannen aanleuning waarna de trainer en leerling weer een stap verder gingen. Vooral bij het sluiten in draf door middel van (schijn-)overgangen viel het Diederik op hoe goed het paard al in staat was zich zelf te sluiten en juist daarmee werd verder gewerkt door de grens op te zoeken, waarbij een actief achterbeen zeer belangrijk was.
Bij een goede training wordt natuurlijk ook de galop meegenomen waarbij Diederik het paard vooral wilde uitdagen tot meer gedragenheid, hiervoor werden vooral oefeningen gedaan om het paard meer te sluiten in tempo maar wel de fijne voorwaartse drang te behouden.
Een nieuwsgierige Alex van Silfhout (vader van Diederik) bekeek het laatste deel van de menles en was al even enthousiast over de overeenkomsten tussen beide disciplines. Wel vond Diederik het lastig dat hij niet kon spreken van “geef een beetje extra been”, of “ga eens wat meer zitten” maar de vertaalslag naar de hulpen waarover menners beschikken werd snel gemaakt.
Na afloop van de zeer geslaagde les werden aan de keukentafel van de familie Van Silfhout door ruiter en menner de bevindingen uit de training besproken. Met veel inspiratie ging Tonnie terug naar het noorden, wellicht krijgt deze bijzondere samenwerking nog eens een vervolg!
