Geplaatst Algemeen
Deze blog is geschreven door Astrid Appels voor Eurodressage. Astrid is de oprichter en hoofdredacteur van Eurodressage. Op haar 16e, toen ze zelf nog bij de pony’s reed, begon ze met de website Belgian Junior Riders Online. Hierop publiceerde het laatste dressuurnieuws in haar thuisland België. Van hieruit ontwikkelde het zich verder, tot het in 2000 Eurodressage werd. Hierop schrijven Astrid Appels en haar team het laatste nieuws uit de dressuurwereld. Deze blog werd op 14 april 2024 voor het eerst gepubliceerd, in de nieuwsbrief van Eurodressage.
Het wedstrijdseizoen is in volle gang, met de ene wedstrijd na de andere. In het weekend van 14 en 15 april stonden er niet minder dan 6 CDI’s op de kalender, verspreid over de hele wereld. In de Verenigde Staten is een verhitte strijd gaande voor een plek bij de laatste 8 die naar Europa gaan, waar de laatste selectie voor team U.S.A. voor de Olympische Spelen zal plaatsvinden. De beste groep ruiters ging nek-aan-nek tijdens het CDI in Ocala en laat zien dat hun gemiddelde nu rond de 71-72% ligt. Tijdens het CDI in Tolbert deden de Nederlanders hun eerst zet van het seizoen, met de terugkeer van Toto Jr. onder het zadel van Hans Peter Minderhout. Trainer Nicole Werner heeft ook al gehint op een comebck van Edward Gal en Total U.S. We verwachten dat hij opduikt tijdens het CDI Exloo, begin mei.
Het is een gedurfde stap voor Gal om juist nu zijn comeback te maken, in een klimaat waar activisten luider roepen dan ooit tevoren en drastische veranderingen in de paardensport eisen. Gal nam een pauze van bijna drie jaar van de wedstrijdsport en verklaarde openlijk dat hij een afkeer had van de sociale media. Daar is hij een van de grootste doelwitten door zijn nogal spraakmakende rijgedrag, geïnspireerd door de lessen van Anky van Grunsven.
Maar waarom zou je je zorgen maken dat het nu slechter gaat? In de rijbaan van 20 x 60 meter gaat het jureren gewoon op dezelfde manier door: de kwaliteit van de bewegingen overheerst de kwaliteit van de training. Geen van de juryleden zet zijn reputatie op het spel en is brutaal genoeg om het jurykorps op zijn grondvesten te doen schudden, door verandering in het systeem te eisen. Open monden, zichtbare tongen en spanning zorgen niet voor een lagere score als het paard flitsende gangen heeft of wordt gereden door een ruiter die een vaste waarde is tussen de wereldtop. De angst voor verandering en de angst voor het overhoop gooien van het systeem zijn sterker dan de wil om toe te werken naar duurzame veranderingen die de toekomst van de paardensport veilig stellen.
Deze week raakte Eurodressage opnieuw de zere plek en controleerde de morele barometer van de paardensportindustrie en de zorgen omtrent de Wereldbekerfinales 2024 in Riyadh, Saudi-Arabië. Dit is een land met een twijfelachtige reputatie als het aankomt op mensenrechten en een eveneens twijfelachtige benadering ten opzichte van dierenwelzijn en sportethiek. Hans-Christian Matthiesen, de voorzitter van de International Dressage Officials Club (IDOC) en juryvoorzitter in Riyadh, woog zijn woorden zorgvuldig af en was behoorlijk uitgesproken over de zoektocht naar verandering en verbetering in de sport.
Het is jammer dat er niet meer juryleden zijn zoals Matthiesen, die met oplossingen komen en oproepen tot een discussie en/of een publiek debat, in plaats van samen te werken in een besloten comité. De voorgestelde “harmony collective score” klinkt ook meer als een doekje voor het bloeden en is totaal nutteloos als het jurykorps gelooft dat dat het jureren gaat verbeteren. We hebben tourniquets (stuwbanden waarmee je een slagaderlijke bloeding stopt-red.) nodig.
Dat bedoel ik met hervormingen.