Geplaatst 
Van 5 tot en met 15 augustus 2015 vindt de jaarlijkse editie van de Mongol Derby plaats. De Mongol Derby is één van de extreemste paardenraces ter wereld. Het parcours is 1000 kilometer lang en is gebaseerd op de postroute van Dzjengis Khan. Ruiters die deelnemen aan de Mongol Derby volgen geen vooraf bepaalde route. Ze moeten van wisselstation naar wisselstation navigeren met een GPS. De ruiters moeten om de 40 kilometer van paard wisselen en slapen onder de sterren. Wie de Mongol Derby wil uitrijden, moet beschikken over de nodige survivalvaardigheden en voldoende horsemanship.
Nadat Frederique Schut en Chris Berkers in 2011 en 2014 namens Nederland deelnamen aan de Mongol Derby, hebben we in 2015 wederom een Nederlandse deelneemster. Catherine Gudde van 47 jaar, afkomstig uit Schipluiden, gaat dit jaar de uitdaging aan. De Nieuwsredactie belde met haar, een fijn en open gesprek over het avontuur, de voorbereiding, persoonlijke doelen en dierenwelzijn.
Voorbereiding
Catherine vertelt dat ze zelf twee paarden heeft waarmee ze western rijdt. Haar eerdere deelname aan wedstrijden ziet ze als een klein voordeel, omdat ze weet hoe ze met een dergelijke setting omgaat. Echter, ze heeft behalve enkele kennismakingsklasses nog weinig ervaring met endurancewedstrijden. Daarom zal ze dit jaar, als voorbereiding op de Mongol Derby, endurancewedstrijden gaan starten. Ze gaat de paarden van Esther Groen rijden en heeft samen met haar een planning gemaakt waarin ze ongeveer tien wedstrijden zal starten, op verschillende paarden. Het rijden van verschillende paarden is een belangrijk onderdeel in de voorbereiding. Catherine geeft aan dat ze heel erg gewend is geraakt aan haar eigen paarden, die ze door en door kent en goed weet in te schatten. Tijdens de Mongol Derby zal er geen tijd zijn om de paarden die ze rijdt rustig te leren kennen. Ze wil daarom als voorbereiding zoveel mogelijk andere paarden rijden, zodat ze leert snel te voelen hoe ze zich ten opzichte van het betreffende paard moet gedragen en wat ze wel en niet van haar rijdier kan vragen. Catherine traint niet alleen haar aanpassingsvermogen, fysiek moet ze zelf natuurlijk ook in goede doen zijn. Sinds 1,5 jaar doet ze mee aan hardloopwedstrijden. Vorig jaar liep ze haar eerste marathon uit en voor dit jaar staan er enkele halve marathons op het programma. Of ze door haar deelname aan de Mongol Derby fanatieker is gaan trainen? Nee, ze is altijd al fanatiek en liep twee weken geleden nog een persoonlijk record op de halve marathon.
Er is regelmatig contact tussen Catherine en de twee eerdere Nederlandse deelneemsters. Zij wisten Catherine een goed beginbeeld van de Mongol Derby te geven en konden haar informeren over de spullen die ze mee moet nemen. Ook het psychologische aspect komt aan bod, want wat doet zo'n tocht nou eigenlijk met je en hoe ga je om met ongemak? Chris en Frederique konden Catherine daar veel over vertellen en Chris zal Catherine ook helpen met het gebruik van haar GPS-apparaat.
Persoonlijk experiment
Hoewel mensen in haar omgeving haar soms voor gek verklaren dat ze mee doet aan de Mongol Derby, hebben ze wel veel vertrouwen in haar. Waar Catherine de tocht als een persoonlijk experiment ziet en wil testen of ze de ontberingen aan kan, is haar omgeving ervan overtuigd dat ze het kan. Catherine vertelt dat de Mongol Derby in feite alles vertegenwoordigt dat zij leuk vindt: paarden, het land Mongolië waar ze erg van gecharmeerd is, het afzien en jezelf tot het uiterste drijven, kamperen, op jezelf aangewezen zijn. Catherine houdt van extreme omstandigheden en wil zichzelf tijdens de Mongol Derby tegenkomen, ontdekken of ze dit aan kan. Haar ouders vinden het maar niets dat ze mee doet, zij zien het als een gevaarlijke onderneming en zijn bang dat haar iets overkomt. Is ze daar zelf eigenlijk ook bang voor? Een beetje, ze maakt zich geen zorgen, maar hoopt wel dat haar niks naars overkomt zoals een vervelende val. De omstandigheden zoals in deze tocht zijn niet na te bootsen volgens Catherine, je moet het maar afwachten en zorgen dat je zo goed mogelijk voorbereid bent.
Tijdens de selectie werd aangegeven dat het belangrijk is dat je goed alleen kunt zijn. Catherine, die enkele jaren voor zichzelf is begonnen als freelance redacteur, stelt hier geen enkele moeite mee te hebben, zij kan goed alleen zijn. Tijdens de tocht is het belangrijk om je eigen beslissingen te nemen en daar ook de consequenties van te kunnen aanvaarden. Catherine wil tijdens de tocht ontdekken hoe ze onafhankelijk kan zijn, zonder dat dat betekent dat ze geen rekening meer houdt met anderen. Onafhankelijk zijn staat volgens haar niet gelijk aan het doordrijven van je zin, je moet een evenwicht vinden tussen je eigen belangen en je omgeving. Tijdens haar voorbereiding werkt ze hier ook aan. Ze heeft gemerkt dat de Mongol Derby haar ontzettend bezig houdt en dat ze erg druk met zichzelf is. Dit wil volgens haar niet zeggen dat ze de mensen die dichtbij haar staan uit het oog moet verliezen. Ze vindt het lastig om een balans te vinden tussen de focus die nu op haar en de tocht ligt en de belevingswereld van haar omgeving, die ook haar aandacht vraagt.
Het goede doel
Om deel te nemen aan de Mongol Derby moet je minimaal 1000 pond ophalen voor een goed doel. Catherine heeft gekozen voor de Madurodam Manege. Dit is een kleinschalige manege met slechts twaalf paarden, volledig gespecialiseerd in het paardrijden voor gehandicapten. Ze had zelf nog nooit van deze manege gehoord en wist enkel dat ze een goed doel wilde steunen dat 'iets met paarden' deed. Al pratende met enkele vrienden kwamen ze op het idee om een manege te steunen die het voor gehandicapten mogelijk maakt om paard te rijden. Catherine sprak met de bedrijfsleidster van de manege, die zo gedreven was dat Catherine gelijk om was: dit is haar goede doel! Volgens Catherine is de hoogte van de bedragen die ze ophaalt niet van groot belang. De organisatie wil enkel zien dat het bedrag dát je ophaalt ook daadwerkelijk ten goede komt van het goede doel dat je gekozen hebt. Catherine wil de manege niet alleen financieel steunen, ze heeft besloten dat ze, net als de vele vrijwilligers die er rond lopen, ook enkele keren komt helpen.
Paardenwelzijn
Uiteindelijk komt het gesprek op dierenwelzijn tijdens de Mongol Derby. We vragen Catherine hoe zij hier tegenaan kijkt. Zij geeft aan hier ook met Frederique en Chris over te hebben gesproken en dat ze gemerkt heeft dat de organisatie behoorlijk streng is met betrekking tot het welzijn van de paarden tijdens de tocht. Alle deelnemende paarden lopen slechts één keer 40 kilometer en worden hier reeds enkele maanden van te voren op voorbereid. Per ruiter zijn er ongeveer 25 tot 27 paarden beschikbaar, die allemaal getraind zijn om de tocht aan te kunnen. Er bestaat een handboek met betrekking tot onder andere de omgang met en het welzijn van de paarden. Hierin staat omschreven hoe de ruiters met hun paarden om dienen te gaan en er staan strenge straffen op een slechte omgang met het paard. Catherine vindt dat zij een grote eigen verantwoordelijkheid heeft op het gebied van het welzijn van de paarden. Zij heeft zich voorgenomen om zich aan het paard aan te passen. Ze stelt dat het dan wel 100 keer een wedstrijd mag zijn, als het paard het niet aan kan, dan past de ruiter zich aan. De paarden hebben volgens haar geen keuze om mee te doen, daarom staat hun welzijn voorop.
Catherine op één van de paarden die ze ter voorbereiding rijdt.
Catherine's voorbereiding is te volgen op Facebook. Ze heeft een eigen account, waarop ze haar voorbereidingen deelt. Ook heeft Catherine zich naar aanleiding van ons telefoongesprek op Bokt geregistreerd. Zij is te vinden onder de naam CatGudde.
Gerelateerd nieuws:
[VN] Bokker Novalues gefinisht in Mongol Derby race
[VN] Bokker Novalues deelt haar ervaringen uit de Mongol Derby
[VN] Bokker Novalues van start in de Mongol Derby
[VN] Bokker Novalues neemt deel aan Mongol Derby 2014
[VN] Nederlandse geselecteerd voor's werelds zwaarste paardenrace
