Geplaatst Ingezonden door _Marjola
_Marjola was samen met haar Welsh pony Sam één van de winnaars van de Pavo mendag bij IJsbrand en Bram Chardon in Schipluiden. Zij maakte voor ons dit verslag van haar dag.
Geslaagde Pavo mendag bij de familie Chardon
Deze zomer werd er door Hoefnet en Pavo voor de tweede keer een winactie georganiseerd. Dit keer draaide het allemaal om leuke Pavo gerelateerde (men)foto’s. Twaalf winnaars gingen ervandoor met Pavo paardenvoer en jassen, maar stiekem hadden wij allemaal onze ogen gericht op de hoofdprijs: zes van de twaalf winnaars maakten kans op een rondleiding op manege Chardon inclusief een menles van Bram Chardon! Op 22 september ontving ik een e-mail dat ik één van de zes winnaressen was. Wat een geluk!
Woensdag 29 oktober was het zover. Met onze regenkleding in de aanslag (want wat waren de voorspellingen slecht…) gingen wij op pad naar Schipluiden. We werden ontvangen in de kantine met een flink stuk taart. IJsbrand maakte een uitgebreid praatje met de verschillende deelnemers. Na de officiële opening werden er Pavo jassen uitgedeeld aan de vier enkelspan pony menners en twee vierspan pony menners. Daarnaast kregen alle menners en grooms een Hoefnet petje. Gehuld in de kleding van de sponsor was het uiteraard tijd voor een fotomomentje!
De rondleiding
IJsbrand ging ondertussen aan de slag met zijn Lippizaners terwijl Bram (met een flinke dosis humor) de groep rondleidde over het bedrijf. Het bedrijf ziet er tiptop uit! Het motto van de familie Chardon is: "Door zelf het goede voorbeeld te geven, houd je het bedrijf netjes". Denk bijvoorbeeld aan het hoeven uitkrabben in de box. Hierdoor is er geen strootje op straat te vinden. De accommodatie wordt keurig onderhouden (er is geen spinrag te vinden) en voldoet aan alle veiligheidseisen inclusief gediplomeerde instructie. De pension-, manege- en wedstrijdpaarden staan allemaal in een eigen stal met handig vliegenspray systeem en de Welsh pony’s van Bram hebben hun eigen plekje achter de boerderij. Wie wil er nu niet zulke leuke pony's in z'n achtertuin?
Uiteraard werd bij de toppers uitgebreid stilgestaan. Het ideale menpaard volgens de familie Chardon heeft van nature een mooi front, een goed voorbeen en een sterke achterhand. Daarnaast moet een paard vriendelijk en gezeggelijk zijn op stal. Als je met tegenzin inspant, ga je dit ook merken in de rijbaan, aldus Bram. Hij vertelde tijdens de rondleiding verschillende anekdotes, waaronder een anekdote over één van zijn eigen menpaarden. Eerst was zijn vader niet zo enthousiast over zijn aankoop en mocht zijn paard niet meedraaien in het outdoor vierspan van IJsbrand. Toen één van de paarden van IJsbrand niet op tijd fit was voor Normandië deed hij een beroep op de aankoop van zijn zoon. Sindsdien heeft Bram het paard niet meer voor de wagen gehad! Maar in de toekomst zal Bram het paard wel weer voor de wagen krijgen, want zoals hij zelf al droog opmerkte: "het paspoort staat op mijn naam".
Er zijn verschillende tuigenkamers, waaronder één voor de leren wedstrijdtuigen waar het familiewapen boven prijkt. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Deze kamer wordt goed op temperatuur gehouden om het weer uit de tuigen te houden. Daarnaast worden de tuigen - of deze nu voor het trainen zijn of de wedstrijden - goed onderhouden door de familie zelf (dit werk kun je niet aan stagiairs overlaten, volgens Bram). De zadelkamer bij de wedstrijdpaarden is tot de nok aan toe gevuld. De verklaring Bram: voor elk eventing onderdeel heb je een zadel en dat maal drie zussen… Uit de groep volgde gelijk de opmerking “gelukkig heb je zelf niet veel tuigen hangen”. Iets wat met een brede grijns en gelach werd ontvangen. Voor de menners met een wedstrijdtuig kregen wij de tip mee om een aantal dagen voor de wedstrijd op zijn minst met het wedstrijdhoofdstel te trainen. Op de wedstrijddag heeft je pony namelijk al genoeg spanning door de vreemde omgeving. Het tuig moet dan vertrouwd aanvoelen.
Toekomstplannen
Bij de Welsh pony’s aangekomen, kon de vraag over Bram z’n toekomstplannen natuurlijk niet uitblijven. Op dit moment worden de trainingen afgebouwd en binnenkort gaan de Welsh pony’s even helemaal op rust. Dit heeft hij eerder gedaan en is hem goed bevallen, want de pony’s waren weer als “nieuw”. Daarnaast valt deze pauze nu mooi samen met zijn Australische (werk)vakantie. Volgend jaar zal Bram tijdens het WK mennen pony’s in Breda opnieuw strijden om de titel. Daarna gaat hij de overstap maken naar de vierspan paarden, maar of hij dan gelijk op wedstrijd gaat, weet hij nog niet. Bram vulde zelf gelijk aan dat we niet moesten denken dat hij dit antwoord gaf om tactische redenen, maar dat hij het gewoon echt nog niet weet.
Vierspan: paarden of pony’s?
Wat is dan leuker: paarden of pony’s? Dat is een lastige keuze voor Bram. De pony’s zijn ongelofelijk snel in de hindernis, iets wat vraagt om een snel reactievermogen en een enorme adrenalinekick oplevert. Daarnaast hebben de Welsh pony’s een enorme strijdlust en zijn ze heel intelligent. Als zij vlak langs het hout gaan, dan doen zij zelf een stapje opzij. Deze kenmerken kan ik alleen maar beamen. Het is precies de reden waarom ik voor een Welsh pony voor de wagen heb gekozen. Het mooie aan mennen met een vierspan paarden zit volgens Bram voornamelijk in het kolossale. Het levert een machtig gevoel op als je een vierspan paarden door de hindernissen heen krijgt. Daarnaast zit een fout in een klein hoekje. Bram gaf eerlijk toe dat hij tijdens een training thuis vlak voor een wedstrijd hartstikke vast stond met zijn vierspan paarden en de heleboel kon uitspannen in de hindernis. Iets wat met de pony’s minder snel gebeurt.
De rondleiding sloot af bij het trainingsveld met marathonhindernissen waar IJsbrand nog even het gaspedaal openzette met zijn vierspan Lippizaners. Een prachtig gezicht! Terug in de kantine kregen we een heerlijke lunch voorgeschoteld. Daarna was het tijd voor de eerste menners om snel in te spannen. Er waren namelijk drie lessen van een uur in groepjes van twee. Ik zat in de tweede les met bokker tine10. Samen vormden wij het “witte ponyclubje”.
Menles van Bram
Ik men pas sinds twee jaar, na jarenlang onder het zadel te hebben gereden. Na anderhalf jaar leuk rondsturen met Sam (een Welsh Mountain van 1.30m) en het bereiken van de klasse M in zowel de vaardigheid als de dressuur, ben ik sinds dit voorjaar fanatiek aan het doortrainen op de aanleuning, ontspanning en impuls samen met mijn eigen instructrice. Hier ben ik ook verder aan gaan werken tijdens de menles van Bram. Daarnaast kwam het recht richten (en het op eigen benen lopen) van je pony voor de wagen, de rust bewaren in het halthouden en het vertrekken in stap aan bod. Iets wat gedurende de les vooruitging.
Tijdens de menlessen reed IJsbrand met zijn eigen spannen rustig tussen de winnaressen door. Een goede training voor mijn pony, die het imposante tweespan paarden toch nog best een beetje spannend vond.
Bram nam ook nog even de leidsels over om zelf te voelen wat ik ervaar met Sam. Nadat we weer gewisseld hadden, keek Sam wel even verbaasd naar rechts om te zien wie er nu achter hem had gezeten.
Na een intensief uurtje ben ik met een flinke stapel huiswerk en een aantal mooie aanknopingspunten teruggekeerd naar de vrachtwagen. Toevallig liepen de Welsh pony’s net buiten. Een feest van herkenning voor Sam, die zijn ogen niet van zijn witte soortgenootjes af kon houden.
De afsluiting
Hoewel er genoeg dreigende luchten overkwamen, is het op drie kleine spetters na de hele dag droog gebleven. De dag werd afgesloten met de hele groep in de kantine en een warme beker chocolademelk. Bram vond dat iedereen erg serieus bezig is met de mensport en gaf aan dat het recht richten voor de wagen de rode draad was in alle lessen die dag. Bokker tine10 was de uitzondering op de regel met Amerigo en kreeg hiervoor complimenten. Ook IJsbrand sloot nog even aan tijdens de afsluiting en vertelde hoe het paard of de pony die het verschil maakt in het span, niet altijd de fijnste is om mee te werken. Iets wat Bram kon beamen. Hoe makkelijk het mennen ook lijkt, het is hard werken. Ook voor de toppers!
Het was een zeer geslaagde dag. Hierbij wil ik nogmaals Pavo en Hoefnet bedanken voor de organisatie van deze mendag en de familie Chardon voor de gastvrijheid. Deze mendag is zeker voor herhaling vatbaar!
Klik hier voor een uitgebreid fotoverslag of op de Facebook pagina van mijn menteam.
. Nou ja, hij is natuurlijk ook niet heel groot met zijn 1,14 haha. 
