Geplaatst Cayenne
Een uitzinnig publiek tijdens de landenwedstrijd dressuur.
foto: Kit Houghton/FEI
Een mooie dag vandaag! De missie van de Nederlandse dressuurequipe is gelukt en wat is brons toch mooi! Het trio heeft werkelijk alles uit de kan gereden om zilver veilig te stellen, maar uiteindelijk waren de Duitsers net iets sterker. Maar wat een geweldige dag! De stralende Anky na afloop van haar proef was voor mij een absoluut hoogtepunt. Vier dagen geleden stond ze nog huilend in de mixed zone door alle emoties en stress die los kwam, maar vandaag stond er een verschrikkelijk stoere sportvrouw te stralen van trots.
Haar achttien jaar jonge Salinero, het oudste dressuurpaard van deze Olympische Spelen, liep als een jonge god en liet zien hoeveel hij nog in zijn mars heeft.
Anky sprak nog even over de discussie in de Duitse pers over de beruchte rollkur methode: "Ik hoop dat mijn proef een einde maakt aan dat geouwehoer in Duitsland. Dit laat toch zien dat onze methode zorgt voor fitte en frisse paarden die op wat oudere leeftijd toch nog goed kunnen presteren," aldus een van oor tot oor grijnzende amazone.
Een individuele medaille zal het misschien niet worden, maar die allerlaatste kur van Salinero gaan ze samen rijden en ik ben er van overtuigd dat ze gaan knallen!
Ik vond het ook erg mooi om de emoties van de Britten te zien tijdens de rit van hekkensluiter Charlotte Dujardin en Valegro. Tijdens de proef stond het team te nagelbijten en kroop in elkaar van de spanning, maar na het halthouden kwam de ontlading en waren er tranen bij zowel Laura Bechtolsheimer als Carl Hester. Terwijl het publiek net als gisteren bijna het stadion afbrak, was het duidelijk dat de Britten overtuigend het goud in beslag namen, gevolgd door Duitsland en Nederland. Een geweldig resultaat voor de Britten, die hiermee de Duitse hegemonie doorbreken en laten zien dat deze sport nog steeds aan het evolueren is. Wie weet wat de toekomst ons nog allemaal gaat brengen.
Morgen volgt nog de individuele strijd bij het springen en donderdag de afsluitende kur op muziek voor de individuele medailles bij de dressuurruiters. En dan? Dan is het alweer voorbij. Wat zijn de afgelopen twee weken omgevlogen! Voor mijn gevoel ben ik hier pas drie dagen. Het zal straks weer echt even afkicken zijn van al die adrenaline en het is nog niet voorbij! Wat een achtbaan aan emoties vandaag: Van een stralende Anky, tot tranen van vreugde bij het Britse team, tot tranen van verdriet bij Dorothee Schneider. En dat allemaal op een dag!
Het is nu al een geslaagde Olympische Spelen en een ervaring om nooit meer te vergeten. Op naar de laatste twee dagen!
Foto's van de mixed zone en de persconferentie van vandaag!! Klik hier voor de foto's.
Gewoon nog een keer knallen. 
Maarja, evengoed super resultaat! 
