Cayenne

Het Britse zilveren team.
foto: Kit Houghton/FEI
Spannende dag vandaag met twee finales! Bij zowel de landenteams als de individuele eventingruiters mocht er vandaag eremetaal uitgereikt worden.
Dat was dus vroeg opstaan en vroeg naar het stadion, want er was vandaag drie keer zoveel pers als normaal en dan is het bijna vechten om een plekje in het mediacentrum of uberhaupt een internetkabel. De landenwedstrijd kende een terechte winnaar, met de Britten op een knappe tweede plaats en Nieuw-Zeeland trots naar het brons. De individuele eventingfinale was voor mij echt een hoogtepunt. Wat een spanning heerste er overal. Het was gewoon voelbaar. Op de tribunes regende het af en toe gestaag, maar ik geloof niet dat iemand hier daadwerkelijk veel last van had, want iedereen had het warm van de zenuwen. Ook in het mediacentrum was men beurtelings muisstil of luidruchtig. Dit laatste vooral toen Sara Algotsson Ostholt op de allerlaatste hindernis de beslissende balk zag vallen die haar niet het goud, maar het zilver zou brengen.
Michael Jung presteerde zoals verwacht en bracht Duitsland naast het teamgoud ook het individuele goud. Zijn geweldige La Biosthetique Sam had ook Duracell Sam kunnen heten, want zijn batterij leek na drie loodzware dagen alles behalve leeg. De elfjarige Sam sprong alsof het een trainingsrondje op basisniveau was. Zoveel gemak en zoveel rust als die combinatie uitstraalde.. Heel erg bijzonder!
De Nederlanders kwamen ook vandaag niet tot presteren. Tim Lips en Andrew Heffernan kwamen met een 38ste en 33ste plaats ergens in de middenmoot terecht. Bij de Belgen was Karin Donckers, die al dagen goed presteert, nu wederom de beste Belgische. Petje af voor deze amazone, die er werkelijk alles uithaalde dat erin zat en tot een goede vijftiende plaats kwam.
De medailleceremony was ontzettend indrukwekkend! Tijdens het eren van de Britten kwamen er honderden Britse vlaggetjes tevoorschijn die hen vrolijk toewuifden, terwijl het dak er compleet af ging. Nou zat er al geen dak op dit stadion, maar toch, hij ging eraf

Om iets over half zes was het tijd voor de veterinaire keuring van de dressuurpaarden. Dit vond ik ontzettend interessant om te zien. De voorbereidingen liepen uiteen. Zo kwamen de meeste paarden aan de hand het stadion in, terwijl Victoria Max-Theurer haar Augustin onder het zadel het stadion binnen reed.
Painted Black zorgde voor stress bij Anky (die toevallig precies achter me stond) door letterlijk sloffend over het straatje te draven om vervolgens naar de holding box te worden verwezen. De zwarte hengst werd vervolgens flink opgepept en liep vervolgens tot grote opluchting van de omstanders moeiteloos door de herkeuring heen.
Het Nederlandse kwartet kwam eveneens goed door de keuring, wat hier te lezen is. Mistral Hojris zorgde nog voor wat spektakel door in bulldozer-modus zijn tengere amazone Laura Bechtolsheimer met zich mee te slepen terwijl hij in galop over het straatje ging. Een bloembak stond hem echter in de weg en Laura kon deze nog net op tijd ontwijken. De aanwezige journalisten gniffelden zachtjes terwijl de vos na goedkeuring met de oortjes erop zijn amazone uit de baan sleurde. Leuk om te zien hoe iedere ruiter (in tenue) zijn of haar paard voorbracht, hoeveel moeite dit bij sommige dieren ook kostte.
Tot slot was er nog een persmoment met het Nederlandse team, waarbij men vragen kon stellen en er een kort fotomoment was. Het is duidelijk te merken dat de sfeer goed is onder "onze" ruiters. Ze staan allemaal op scherp en weten wat er moet gebeuren, maar nemen ook de tijd om ons ontspannen te woord te staan. Leuk om eens mee te maken!
En nu is het bijna acht uur en moet ik heel snel dit stukje typen, want om kwart over acht worden we verzocht het centrum te verlaten. Tot zover deze drukke dag. Morgen is er een rustdag en zal er geen wedstrijd zijn in het mooie Greenwich Park. Donderdag treden de dressuurruiters aan voor het eerste gedeelte van de landenwedstrijd. Wat denken jullie? Zit er een medaille in? We gaan het zien!
Klik hier voor de foto's van vandaag, met onder andere de medaille ceremony, de veterinaire keuring en het persmoment van de dressuurruiters!