Cayenne

De Olympische stallen.
foto: Kit Houghton/FEI
Eindelijk was het dan zover: de Olympische Spelen! Al jaren waren we ermee bezig: hopend op een accreditatie maar ergens dachten we (Bokt beheer + nieuwsredactie) dat het een onmogelijke opgave zou zijn. Dat bleek verkeerd gedacht. Vorig jaar lente kwam daar opeens het bericht dat mijn accreditatie door de ballotagecommissie was goedgekeurd! Nog steeds kan ik het moeilijk geloven, maar na eindeloze voorbereidingen was het vanochtend dan eindelijk zover en ging Cayenne bepakt en bezakt op naar Schiphol voor de vlucht naar London City Airport. Het was nog even spannend of de koffer niet te zwaar was, want voor ruim 18 dagen moet toch het nodige aan spullen mee.
Na een goede vlucht en stukje met de tram even naar m'n verblijfadres om de hele vracht spullen uitgeladen en op naar het O2 stadion om de perskaart te activeren. Ik dacht: dat doe je zo even. Verkeerd gedacht dus. Het proces: Vlak voor de hostel stopt een persbus. Hendig! Die brengt je naar het O2 stadion. Vlak voor het stadion wordt er gestopt bij een securitycheck, waarna er een aantal militairen de bus binnen wandelen om je papieren te checken. Goedgekeurd? Ok! Groen licht en we gaan weer verder...; of toch niet? Nog geen 500 meter en dan moet je met de bus en al een securitysluis door. Daar stopt de bus opnieuw en stap je samen met de overige reizigers en de buschauffeur uit. De buschauffeur wordt eerst gefouilleerd, gaat door een veiligheidspoortje en vervolgens mogen de passagiers hetzelfde ondergaan. Ondertussen onderzoekt een drugs/explosievenhond alles in en rondom de bus en moeten je spullen ook nog even door de scanner heen.
Alles overleefd? Mooi! Dan gaan we weer terug de bus in om nog eens 500 meter verderop (na het uitstappen) opnieuw door een scanpoortje en langs de drugs/explosievenhond te huppelen.
Na dit oponthoud was het activeren van de perskaart zo gebeurd en kan het feest beginnen!




Het nu nog vrijwel lege perscentrum.
Het stikt hier overigens van de undercover-Nederlanders. Sommige Brits-sprekende mensen gaan opeens vrolijk Nederlands praten en dan blijk je dus gewoon met een medelander te maken te hebben


Het stadion ligt er prachtig bij, maar het crossterrein is nog niet helemaal klaar. Er werd nog druk gewerkt aan een aantal hindernissen en hier en daar lagen nog wat andere paden open. Als het goed is volgt er een dezer dagen nog een persgeorganiseerde rondleiding door de stallen en vrijdag is er voor de media een rondleiding over het cross-country parcours, waarbij de parcoursdesigner uitleg geeft over de zware opgave die maandag op het programma zal staan.
De eventingruiters die die opgave aan moeten gaan zijn al gearriveerd in het Olympische stallencomplex. Tim Lips trainde vandaag voor het eerst in het hoofdstadion, en twitterde een foto van Oncarlos onder de oranje vlaggetjes in de Olympische stallen. Ook Elaine Pen trainde vandaag, en was volgens de hoefslag zeer onder de indruk van alles, van het indrukwekkende stadion tot de andere atleten: “ Wow wat is het hier cool!’, heb ik wel een keer of tien gezegd.’ Bijna net zo enthousiast was Andrew Heffernan (via Twitter: “Greenwich park is absolutely unbelievable! Amazing facilities for horse and rider!!”
De dressuurruiters zijn nog niet aanwezig in het Olympische Dorp maar verblijven in de buurt. Anky schrijft dat Salinero topfit is, ondanks de warmte. Voor vertrek naar Engeland had ze nog een interview over de derde Spelen met Salinero. Ook de paarden van Edward Gal en Patrick van der Meer zijn goed aangekomen. Fotograaf Arnd Bronkhorst was aanwezig bij de training van Adelinde Cornelissen en maakte een aantal mooie foto’s (wist jij dat je van jongleren ook beter kunt leren paardrijden?): te zien op de site van Adelinde. Adelinde zelf heeft er vertrouwen in. In een uitgebreide blog beschrijft ze gisteren de lange weg die zij en Parzival hebben afgelegd om in Greenwich te komen.
De sfeer zit er al goed in! Eline en Bart nogmaals bedankt voor deze unieke kans en ik heb er zin in!