murphy102 schreef:Wetenschap binnen de paardensport, -houderij is prima waar het zaken betreft als fourage, ziekten en medicatie, harnachementen enz. enz., maar níet waar het rijKUNST betreft.
Hoe wil men zaken meten als losgelatenheid, het ontvankelijk zijn voor de hulpen, aanleuning en het gehele Scala??
Alléén door het ontwikkelen van een goed Rijkunstig Gevoel én door oog leren krijgen voor dit soort zaken aan de hand van je leermeesters, is m.i. rijkunst "te meten".
Wetenschap loslaten op de rijkunst is als Darwin loslaten op religie...
Hartstlagmeting als indicatie voor stress (denk bijvoorbeeld aan de laag-diep-rond discussie). Hartslagmeting als indicatie voor de opbouw van conditie. Doorbloeding onder het zadel als indicatie voor een gunstige afstand/tempo ratio (handig voor trekktochten). Leerprincipes als indicatie voor hoe je ethisch verantwoord én zo efficiënt mogelijk kunt beleren (clickertraining is bijvoorbeeld zeer wel bruikbaar in het Scala). Het is niet nodig om wetenschap te overschatten want 'gevoel' is ook belangrijk, maar het lijkt soms wel alsof ruiters allergisch zijn voor alles wat 'meten = weten' is. Dat is denk ik echt zonde. 
Het lijkt me hartstikke interessant. Als ik het programma zo lees, denk ik dat het als kennismaking erg leuk is. Voor wat betreft verdieping is de meeste kennis denk ik ook via boeken en internet beschikbaar, waarschijnlijk nog uitgebreider dan het in één dag kan worden verteld in korte workshops. 
Wel een beetje een laat nieuwsbericht trouwens.