Paarden slaan op hol en sleuren koets kilometersver mee.
De 60-jarige Michel Chartier uit Affligem is zondag met zijn hoofd tegen een betonnen pijler gebotst nadat een van zijn paarden op hol geslagen was en de koets deed kantelen. De man heeft veel geluk gehad.
Hoewel Michel Chartier (60) zondagavond het ziekenhuis in Aalst al mocht verlaten, moest hij zich na zijn zware val eerder die dag, rustig thuis houden. In de buurt van het kerkhof van Essene liep het die zondagochtend goed mis. 'Samen met een begeleider was ik een toertje gaan doen met de paardenkoets, iets wat ik wel vaker doe. In de buurt waren die dag toevallig schapendrijvers een oefening aan het houden', doet Chartier zijn verhaal. 'We reden voorbij een van hun auto's toen in een aanhangwagen plots een hond begon te blaffen. Luid was dat niet, maar toch sloeg een van mijn paarden op hol. Ik wist goed wat er gaande was en probeerde de paarden met de teugels weer rustig te krijgen. Het belangrijkste was om ze weg te houden van het volk en de wagens. Daarom heb ik ze naar de parking van de pastorie geleid. Maar daar was blijkbaar een put in de weg, waardoor de koets kantelde en we eruit zijn gevallen.
De begeleider hield er behalve pijn aan de ribben niet veel aan over, maar ik ben met mijn hoofd tegen een betonnen pijler gebotst die iemand daar in de gracht had gedumpt. Zestien hechtigen waren er nodig om de gapende wonde aan mijn hoofd te dichten. Barstende hoofdpijn heb ik, net alsof ik met een kater zit. Over heel mijn lichaam heb ik pijn, maar het ergste is dat ik tijdelijk niet meer kan zien door al het bloed in mijn ogen. Dat bloed moet er geleidelijk aan uitdruppelen en binnen tien dagen mogen de draadjes eruit. Over twee weken kan ik opnieuw aan de slag. Ik werk als verantwoordelijke bij een transportbedrijf.'
Met de paarden liep het beter af. 'Na onze val staken de paarden aan de kerk de straat over om nadien een smal baantje naar het voetbalveld in te lopen. Uiteindelijk hebben ze ongeveer 500 meter afgelegd voordat ze uit zichzelf tot stilstand zijn gekomen. Een dierenarts heeft zich over de paarden ontfermd en ze waren daarna snel weer rustig.'
Volgens Chartier is het niet ongewoon dat een paard op hol slaat. 'Soms doet er zich iets onverwachts voor, en dan is het aan mij om de paarden te doen stoppen', vertelt Chartier. 'In dit geval zat de hond verscholen, waardoor de paarden schrokken. Als ze een hond van ver zien, dan deert hen dat niet. Of ik de verzekeraar van de schapendrijvers ga aanspreken? Nee hoor, zij hebben helemaal niets fout gedaan. Ik heb er bewust voor gekozen om daar voorbij te gaan en het is mijn paard dat op hol is geslagen.'
Schrik heeft Chartier, die vaak communies en feesten verzorgt en al 30 jaar paardrijdt, naar eigen zeggen niet na het zware ongeval. 'In het begin zal ik misschien wat meer opletten en aan het ongeval terugdenken. Maar dat zal wel snel overwaaien.'