Rust en gemoedelijkheid. Dat waren de sleutelwoorden op de wedstrijden voor Power Horses in de manege van 't Sander te Etten-Leur.
Het is geheel in overeenstemming met de aard van het trekpaard. En met de aard van de baas, want het paardenvolk flirt met het ras dat bij hem past.
Toch werd er aardig op los geknald in de piste. Vol gas tussen de kegeltjes door. De tijd telde immers. De drie aanspanningen met de scherpste tijden over de twee te rijden manches plaatsten zich voor de finale. Zowel bij de enkel- als bij de dubbelspannen.
"Er valt nul komma nul te verdienen" vertelt Andrie de Buck, de coördinator van het hele spul. "Een beker en de eer. Het is pure liefhebberij. Dat is juist onze kracht. Nee, we zijn niet aangesloten bij de hippische sportbond. Daar zijn ze jaloers dat wij zó kunnen opereren zonder dat het de deelnemers geld kost."
Terwijl de speaker een nieuw baanrecord meldt, steekt De Buck zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken.
"Het loopt als een trein. In het noorden van het land is het aantal deelnemers zelfs verdubbeld. Het trekpaard is echt een recreatiepaard geworden. We hebben ook volop dames. En volop jeugd vanaf veertien jaar. Jochies van twaalf vragen me dan of ik voor hen niet wat kan regelen. Nee dus. Regels zijn regels."
De zomercompetitie met wedstrijden in Nederland en België staat centraal. De indoorwedstrijden, zoals in 't Sander, zijn er ter overbrugging bijgekomen. Al negen jaar vormen ze een beste kweekvijver en tegelijkertijd een voorbereiding op de grote wedstrijden. Menners kunnen jonge paarden of andere spanpaarden uitproberen en ook de grooms kunnen zelf eens de leidsels ter hand nemen.
Rust. Halfkoers wordt er zomaar een uur gepauzeerd. Alles ligt stil. Het paardenvolk gaat tafelen en bijpraten in de kantine. "Dat past geheel in het systeem" legt De Buck uit. "Je moet overal de tijd voor nemen. Vooral voor plezier maken met z'n allen." De paarden staan buiten kont aan kont aan de wagens te dutten, te rusten of wat te eten. "Als ze zo in vrijheid staan, is de rust vele malen groter dan dat ze zich opgesloten voelen in een wagen." De eer en de bekers gingen naar Henk de Kam (Oostkapelle) met zijn Prillia en naar Miranda Konings (Oud Gastel) met de bruinschimmels Fleur en Wim.