
foto: Eline
In ons land verdienen ongeveer 2500 mensen een meestal niet te best belegde boterham in de paardensport. Een groot gedeelte van die groep kenners houdt van hun vak, maar is het gekluns aan de top meer dan beu. Het was vooral de laatste jaren één groot gedoe van geruzie en processen, gelardeerd met torenhoge rekeningen van juristen, die de sport al lang niet meer kan betalen . Een 99% grote achterban stelde, samen met geterge eigenaren van dravers, trainers en fokkers, een advertentie op om die op de cover van hun profmagazine, nr. 7. van ‘Draf&Rensport’ te laten plaatsen.
Uitgever BCM, ook de uitgever van bijvoorbeeld ‘De Hoefslag’ meende plaatsing te moeten weigeren. Een maand geleden al liet topfokker John Bootsman weten het hier in Nederland voor gezien te houden en pakweg 50 fokmerries voor definitieve verzending naar zijn thuisland Zweden te prepareren. De Boko-paarden drukken al meerdere decennia een enorm groot stempel op de nationale drafsport. Bij gelegenheid meende Bootsman dat hij nu nog 25 jaarlingen in september op de sales aan de man wil brengen en het er dan maar bij laat. “Tenzij er een andere wind gaat waaien en we in staat zijn onze sport uit het slop te trekken.”
Net als iedereen heeft hij vertrouwen in de mensen van het Verenigingsbestuur; Jan van Rossum, Peter ter Borgh en Henk Roos. De advertentie luidt, samengevat: “Wij eigenaren, fokkers, professionals, veilingorganisaties en liefhebbers maken ons grote zorgen. De Stichting NDR ( Nederlandse Draf en Rensport) heeft ontrechtmatig het bezit en rechten van de Vereniging NDR overgenomen.Dit moet onmiddellijk teruggedraaid worden. Het Stichtingsbestuur dient af te treden. Wij willen een integer, transparant bestur.”
Het nieuwe Verenigingsbestuur gaat de uitdaging aan. Een lange namenlijst van personen uit de sport, die nu eidelijk eens verandering wil, wenst hen succes. Er bestond al lang en steeds groeiende onvrede met de wijze waarop de sport wordt bestuurd. Dat was al jaren vanwege geldgebrek beroerd, maar met het in gang zetten van de kersverse stichting zijn op de werkvloer de rapen helemaal gaar.
Op 3 maart ontmoeten vertegenwoordigers van Stichting en Vereniging elkaar voor de Haagse rechter in een civiele procedure. Peter ter Borgh meende desgevraagd dat het nieuwe Stichtingsbestuur zijn volstrekt legitieme club slechts overliet in een soort sterfhuisconstructie, die het verenigingsdeel van de club niet alleen volledig vleugellam maakt maar ook nog eens opzadelt met alle-, zeker niet geringe schulden.
Wel is het zo dat de overheid, Justitie, Raad voor de kanspelen, e.d. heeft aangedrongen op het instellen van een stichting, van waaruit een raad van toezicht zou moeten toezien op onder andere voldoende transparantie in de sport. Het voorkomen van belangen tussen bestuurders en sport, alsmede de algemene integriteit. Op zich zo gek nog niet. Het echte werk zou dan onder verantwoordelijkheid komen van mannen als Ter Borgh en zijn crew.
Met daarbij een stichtingsvorm, zou men , Europees gedacht, ook in aanmerking kunnen komen voor subsidies en dergelijke, een vorm waarin verenigingsstructuur solo niet voorziet.
De wijze waarop nu één en ander geschiedt, loopt over van frustaties en zal bij voortduren nog deze zomer het einde van de officiële sporttak inhouden. Een enorme vernietiging van kennis, geld en een uittocht van honderden paarden.
Nederlanders zijn denk iets zuiniger daarin.. Goed dat er iets aan gedaan word want het zou zonde zijn als dit uit Nederland verdwijnt!