Brainless schreef:Wat raar, er was toch al geld ingezameld voor een huifbed?
Met een huifbed alleen kom je er echt niet. Wat dacht je van het voer dat de paarden nodig hebben bijvoorbeeld.
Ik heb mijn profilering gedaan over huifbedrijden. En ik heb daarom toen ook contact gehad met Manege zonder Drempels. Hieronder een stuk over de financiering van huifbedrijden uit mijn profilering:
5.1 Financiering van de stichting
Huifbedrijden is een vrij kostbare aangelegenheid. De opstartkosten zijn aanzienlijk, denk bijvoorbeeld aan de aanschaf van het huifbed (zie paragraaf 3.3), de paarden, de tillift en de materialen. Daarnaast zijn er de terugkerende kosten, zoals de onderhoudskosten voor de paarden en het materiaal.
De stichtingen die het huifbedrijden aanbieden, ontvangen geen enkele vorm van subsidie van gemeenten c.q. overheid. Hierdoor ontstaat er een groot financieel tekort dat nooit kan worden opgebracht door de gehandicapte gebruikers van het huifbed.
Om het tekort in de exploitatie aan te vullen zijn de stichtingen aangewezen op sponsoren, donateurs en giften van particulieren, bedrijven en instellingen.
Enkele stichtingen hebben een neventak opgezet om het financiële tekort aan te vullen. Bijvoorbeeld het verkopen van ansichtkaarten of kledinginzamelingsactie’s.
Om het financiële tekort zo klein mogelijk te houden, wordt overal een zo zuinig mogelijk beleid gevoerd. Daarom wordt er bijvoorbeeld zoveel mogelijk met vrijwilligers gewerkt.
De manege zonder drempels vertelde hierover onder andere het volgende: Om het huifbedrijden voor alle gebruikers van het huifbed betaalbaar te houden, is de Manege zonder Drempels voor een heel groot deel afhankelijk van giften. Jaarlijks is ongeveer een bedrag van € 200.000,-- aan giften nodig om de exploitatie sluitend te laten zijn.
Om indruk te maken op verzekeringsmaatschappijen en specialisten, zal er meer onderzoek gedaan moeten worden naar de effecten van het huifbedrijden. Zorgverzekeraars hebben het meeste belang bij kosten besparing. Als er aangetoond kan worden dat er inderdaad minder medicatie nodig is, dan zullen ze eerder geneigd zijn om het huifbedrijden financieel te ondersteunen.
5.2 De kosten voor een huifbedrit voor cliënten
Een huifbedrit duurt bij alle stichtingen ongeveer twintig minuten. Met het op- en afstijgen wordt er per persoon dertig minuten uitgetrokken voor een ritje met het huifbed. In de praktijk blijkt dat dit de beste tijd is om aan te houden. Bij een kortere rit heeft de massage niet voldoende haar inwerking, bij een langere rit is het te vermoeiend voor degene die op het huifbed ligt. De frequentie van het huifbedrijden varieert van dagelijks tot enkele keren per jaar.
De tarieven voor een huifbedrit verschillen per stichting. Wat overeen komt is dat alle stichtingen er naar streven om een zo laag mogelijke bijdrage te vragen per huifbedrit. Men wil zo iedereen in staat stellen om deel te nemen aan het huifbedrijden.
De tarieven lopen uiteen van €5,- tot € 10,- per huifbedrit. Uitschieters zijn twee bedrijven die respectievelijk € 17,- en € 19,- vragen per huifbedrit van een half uur.
Het merendeel van de cliënten financiert het huifbedrijden uit eigen zak. De rest financiert het uit hun PGB of Zorg in Natura (dit laatste als het huifbedrijden vanuit een zorginstelling gaat of als de stichting voor een dag(deel) “ingehuurd” wordt door een zorginstelling).
Omdat huifbedrijden niet als therapie wordt erkend, is er dus niets te verhalen op de ziektekostenverzekering.
De manege zonder drempels vertelde hierover het volgende: De gebruikers van het huifbed betalen per huifbedrit € 6.50 (volgend jaar € 7.--). Dat is veel te weinig, want de kostprijs is ongeveer € 30,-- per rit.