Geplaatst Adriana van Tilburg
Meredith Michaels-Beerbaum en Shutterfly
foto: Kit Houghton / FEI
Soms doet er zich een mogelijkheid voor om iets bijzonders te gaan doen. Ik kreeg de vraag of ik misschien iemand wist die op een stal wou werken als groom, dat was niet moeilijk te beantwoorden want ik wilde graag meer ervaring als groom op doen. Dus ik zei ja en toen bleek het om de stal te gaan van Markus en Meredith Michaels-Beerbaum, dat vond ik wel een enorme uitdaging. Ik mocht kiezen of dat ik samen met de stalruiter ging werken of voor Meredith, aangezien ik vond dat ik niet genoeg ervaring had voor Meredith heb ik voor de stalruiter gekozen. Op die manier dacht ik de tijd te krijgen om ervaring op te doen in het werken met sportpaarden. Zelf heb ik op drie weken stage bij fam. Lüneburg in Schleswig Holstein na geen ervaring met sportpaarden. Ik heb altijd met fokmerries en veulens gewerkt en dan zijn sportpaarden wel een heel ander slag paarden.
Ik heb gewerkt met paarden tussen de 3 en 9 jaar oud; waarvan 2 merries van 5: Een grootramige Stakkato x Calypso II en een kleine pittige Quidam’s Rubin x Silvio I; Een 6 jarige hengst met Abdullah als vader; Een ruin van 9 Goldfasan x Calypso II. In de laatste week kwam er een 3 jarige hengst bij van Cartani uit het voormalige toppaard Stella v. Quick Star x Wilson van MMB.
In de ochtend begonnen we of om 6 uur of half 7. Dan kregen ze een schep muesli en hooi, daarna begonnen we met uitmesten. Dat was voor mij wennen omdat degene met wie ik samenwerkte nogal ruig was met schoon zaagsel in de kruiwagen te doen. Later bleek dat ook niet normaal te zijn (we moesten zuiniger aandoen) en kon ik op mijn eigen manier weer uitmesten. De boxen waren groot en fris en de paarden kunnen contact met elkaar hebben. De stal is goed gebouwd met veel frisse lucht, zonder dat de paarden op de tocht staan.
Na het uitmesten begon de stalruiter met rijden en maakte ik de paarden voor haar klaar. De paarden waren allemaal monter en opgewekt. Ik heb met verschillende hoofdstellen gewerkt en bitten, dat vond ik erg interessant. Geen grof ijzerwerk, maar verschillende bitten. Als er volgens Markus een bit te scherp was dan probeerden we het met een zachter bit, in die 3 weken heb ik geleerd dat ze echt vriendelijk voor de paarden zijn. Geen flauwekul waarover zoveel is geschreven, dat elke topruiter hun paarden wel eens flinke reflexen aanleren voor het springen. Ze rijden op een eerlijke manier en ze zullen ook wel moeten want de paarden die ze op stal hebben zijn niet de gemakkelijkste. De rust die Markus en Meredith uitstralen als ze op hun paarden rijden is zeer interessant om te zien. Op de opmerkingen dat ze speciale trainingen achter gesloten deuren houden hadden de grooms die er al 10 jaar werken een antwoord; “Het enige wat er in de avond gebeurt achter “gesloten” deuren zijn onze feestjes”.
Als alle paarden beweging hadden gehad werden ze gevoerd; een schep muesli en een schep slobber. Wij hadden tussen 12 en 2 middagpauze, vaak werd het echter half 1 voordat we klaar waren in de stallen met opruimen. De meeste meiden gingen dan warm eten en een middagdutje doen.
In de middag kwamen de paarden of in de stapmolen of mochten buiten aan de hand grazen als het weiland niet te nat was. De voorkeur was om de paarden buiten te laten stappen, zo’n 20 minuten tot half uur aan de hand, hadden de paarden gesprongen dan liefst een half uur stappen. Voor het stappen of terwijl de paarden in de stapmolen waren deden we de boxen weer. De paarden staan hier of op zaagsel of stro of op een combinatie van beide.
Door mijn gebrek aan ervaring met sportpaarden was ik wel blij dat ik bij de fokmerries kennis heb gemaakt met Parelli. Dat klinkt misschien stom, maar doelloos rondjes lopen met een paard geeft ze de mogelijkheid om bovenop je te springen hier werd ik bij één paard voor gewaarschuwd dat die dat deed. Doordat ik nu in de buitenpiste de hindernissen kon gebruiken als afleiding heb ik geen enkele keer een paard in mijn nek gehad. Lopen met een doel om ze bij de les te houden was voor zowel mij als de paarden veel leuker. Ook als ze wel begonnen te stuiteren doordat een ander paard verderop stuiterde kon ik ze tegen de hindernis stilzetten. Hier kwam ook weer een vooroordeel om de hoek dat als ik op een sportstal ga werken dan wil ik niks meer met Parelli te maken hebben, ik moet zeggen dat die kennis mij nou juist wel van pas is gekomen. Voor anderen zal het zweverig in de oren klinken, maar ik heb er baat bij gehad.
Wat verder heel leuk was is dat we zelf de paarden mochten scheren, we moesten het toch leren dus konden het ook gelijk zelf doen. De stalruiter had al iets meer ervaring, maar ik had nog nooit een paard geschoren. Het verschil in warmte afvoer is dan ook echt verbluffend. Een sportpaard wat dik in het haar zit kan het zweet niet kwijt en wordt koud. Ook al doe je drie zweetdekens op, dat zal geen werking hebben want je sluit de vacht af en de dekens worden snel nat en koud. Een paard wat geschoren is stap je gemakkelijker droog, je borstelt het paard goed na, ze blijven warm en droog en krijgen de normale dekens weer op. Het verschil kon ik nu waarnemen, want één paard stond er nog maar net en was nog niet geschoren. Het scheren deden we in de avond uren als het rustig was op stal. Dat waren lange dagen.
Het avondeten bestond uit een schep muesli, een soort slobber, vitamines, lijnzaad wat op poeder leek en zonnebloemolie. Dan kregen ze ook hooi voor de nacht. Bij de avond check controleerden we de dekens en kregen ze nog wat extra hooi.
Ik ben één keer mee geweest naar een wedstrijd, vaak zijn ze dan vier dagen van huis. We waren nu ook van donderdag tot en met zondag van huis en zijn naar Paderborn geweest. Daar waren veel jonge paarden en veel interessante Holsteiners, Candillo is een hengst die nu komt boven drijven met goede nakomelingen. Hij komt uit dezelfde stam als Flemmingh. De resultaten van onze paarden waren ook niet slecht, één keer een derde prijs met de Stakkato merrie en ook de Quidam’s Rubin was niet slecht op haar eerste wedstrijd. Ook hadden we een Calvados x Goodtimes mee en dat is een hele fijne merrie, dat wordt een paard of voor Markus of voor Meredith. Voor mij persoonlijk vond ik het nog het leukste dat er minstens 3 Contender nakomelingen zijn in de stallen van Markus en Meredith en dat er in meerdere paarden Calypso II bloed zit. Het is puur toeval dat er zoveel Contender nakomelingen zijn, maar voor mij maakte het dat wel extra bijzonder dat ik 3 weken mocht werken bij Stal Markus en Meredith Michaels-Beerbaum. Volgend jaar ga ik er weer heen, ik ben altijd welkom om er aan het werk te gaan.
Ben blij dat je zoveel geleerd hebt. Is toch altijd wel bijzonder. 
