Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-09 11:25

De zon schijnt weer voor Leida Collins

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-09 11:25

www.ed.nl

Hoog vliegen en diep vallen. Van Grand Prix tot nationaal. Het is de Story of her life voor Leida Collins-Strijk (38). De dressuuramazone heeft het allemaal meegemaakt. EK's, WK's maar ook faillisementen en toppaarden die overleden zodat ze vervolgens weer van nul moest opbouwen.

Inmiddels heeft ze haar leven weer op de rit. Woont ze samen met de bekende eventingruiter Tim Collins van Bermuda en haar twee kinderen in het buitengebied van Riethoven en runnen ze een dressuur- en springstal. Ook sportief gezien is Collins-Strijk terug aan de top. Vanuit het niets wist ze na acht jaar met de twaalfjarige ruin On Top binnen een paar maanden het B- in te ruilen voor een plek in het A-kader.

Die bliksemcarrière is tekenend. Zo begon het ook. Twaalf jaar was ze toen ze in haar dorp Brakel bij de bekende dressuuramazone Coby van Baalen aanklopte. In eerste instantie was ze oppas van de twee kinderen. Later ging ze er verder als fanatiek amazone. "Ik werkte om een uurtje te kunnen rijden", verklapt de 38-jarige Collins-Strijk. Ze had geen rijke pa of andere kruiwagen, wel talent. "Een mooie en leerzame tijd", voegt ze er aan toe. "Ik heb veel geleerd van het 'klaarmaken' van de diverse paarden. Dat is goed voor mijn ontwikkeling geweest." En niet onbelangrijk: Het was ook haar tweede thuis. "Coby was als een moeder voor me."

Eerst was het rijden voor de fun, later, toen Van Baalen haar talent 'ontdekte', maakte ze er werk van. "Springen had eigenlijk mijn voorkeur maar dat was geen optie. Er was maar één stal in het dorp en daarnaast kapte mijn ouders het snel af met: 'daar wordt niet over gepraat'. Ze vonden het te gevaarlijk."

Haar talent bleef niet onopgemerkt. Van sponsor Bollvorm kreeg ze als 22-jarige een droomaanbieding. Rijden op de beste paarden én de zeer luxe stoeterij/ fokkerij De Mère in Halsteren runnen. Binnen een maand reed ze Grand Prix en mocht ze naar het EK (1993) en de Wereldruiterspelen (1994). "Het ging heel hard omhoog, maar daarna was de val enorm diep toen de sponsor failliet ging."

Een scenario dat vaker terugkeerde. Maar telkens wist ze weer op te krabbelen. Het geheim: "Hard werken en nooit opgeven." Haar kracht is dat ze met bijna alle paarden overweg kan. "Ik pas me aan aan de paarden."

In Riethoven heeft ze met man en twee zonen (5 en 6 jaar) een thuis gevonden en is de motivatie voor de sport terug. De jaren daarvoor in Engeland was dat wel anders. "Dressuur leeft daar niet. Voor een concours moet je vier uur rijden, je haalt een strik op en kan weer naar huis. Mijn motivatie zakte weg. Ook de handel liep niet. Tim stelde voor te verhuizen. Hij had het gehad met military, was naar de Olympische Spelen van Athene geweest. En aangezien we aan kinderen dachten, wilde hij stoppen met de sport omdat het toch wel gevaarlijk was. Tim vond dat mijn tijd was gekomen."

Maar het gezin had het zwaar in Riethoven. Het bedrijf kwam niet van de grond. Vooral vanwege de vooroordelen. Ze zucht diep. "Ze dachten dat Tim's succes betekenden dat we geen sponsor nodig hadden. Dus niet. Gelukkig is die fase voorbij."

Ze kan zich nu richten op haar carrière. Al zijn de ambities beperkt. De Spelen zijn nooit een doel geweest. "Paardensport is niet mijn hele leven. Als de deur dicht is, gaat alle aandacht naar mijn gezin. Ik heb al zoveel meegemaakt. Goede paarden zijn doodgegaan, of er was iets anders mis. Dan leer je relativeren. Ik wil 'gewoon' mee kunnen draaien met de top."

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 01-02-09 11:53

Geplaatst: 01-02-09 11:53

ik hoop dat het haar lukt!