Fijn dat er sprake is van eerlijke discussie, waarbij gezocht wordt naar oplossingen. Wat ik ook erg goed vind is dat Bartels durft af te kijken. Hij betrekt een expert, heeft andere sporten bestudeerd en gaat afwegen wat er van de bestaande regelingen in alle jurysporten goed zou kunnen worden toegepast in de dressuur. Hij hoeft het wiel niet meer uit te vinden en dat heeft hij wel door.
Wat betreft de 'code of points' denk ik dat Bartels een goed punt heeft. Want is het terecht dat een proef met ernstig verzet en sublieme momenten hoger wordt gewaardeerd dan een minder spectaculaire proef in totale harmonie? Nu mag een jury dat opmaken vanuit zijn eigen perspectief en mening en dat is natuurlijk niet zo als het zou moeten zijn. Probleem lijkt me echter om de code op te stellen. Daarvoor moet exact uiteen worden gezet hoe dressuur er uit zou moeten zien (de bestaande richtlijnen eens kritisch onder de loep nemen), bepalen wat er allemaal mis kan gaan en vervolgens een waardering aanbrengen voor alle fouten die gemaakt kunnen worden. Dat zal een behoorlijke discussie gaan opleveren, maar dat is niet erg. Zeker aan de top zou dit mogelijk moeten zijn.
Bartels schreef:Tijdens belangrijke wedstrijden zijn er onafhankelijke arbiters, die toezicht houden en eventueel ingrijpen. Juryleden, die grove fouten maken, worden voor een bepaalde periode terug gezet naar het (tijdelijk) jureren van minder belangrijke wedstrijden of tijdens een meerdaags kampioenschap zelfs uit de wedstrijd gehaald.
Dit lijkt me in de praktijk lastiger, om alle drie de delen van het systeem. Allereerst zouden er onafhankelijke arbiters moeten komen. Maar ja, onafhankelijk bestaat niet. Iedereen die met paarden werkt, heeft een voorkeur voor een bepaalde behandeling, training etc. Dat heeft hij omdat hij het beste met paarden voor heeft. Ook komen die arbiters hoe dan ook in contact met de deelnemers, trainers en juryleden, waardoor van onafhankelijkheid al geen sprake meer kan zijn. Dat is volgens mij een onoplosbaar probleem en misschien moeten we daar maar overheen stappen en de subjectiviteit tot een minimum beperken. Maar dan, het ingrijpen. Want wanneer moet hij precies ingrijpen? Wanneer is een fout groot genoeg om iemand ervoor te straffen? En vervolgens die straffen: wat voor straffen wijs je toe aan wat voor fouten?
Kortom: ook als deze maatregel in zou worden gesteld, is er nog een lange weg te gaan om via discussie tot een heldere regelgeving én handhaving te kunnen komen. Want als nieuwe systemen onvoldoende helder en transparant worden ingevoerd, kunnen we het zelfs nog beter bij het huidige laten.
Voor wat betreft de muziekkennis van juryleden: dat er geen ingangseis is op muziekniveau, vind ik nog niet zo'n punt. Als er tijdens de opleiding maar dusdanig veel aandacht aan wordt besteed dat de juryleden het wel ontwikkelen! Het lijkt mij top als mensen uit de muziekwereld, die ook enigszins wat van dressuur weten, lessen verzorgen tijdens die opleidingen en bijscholingen. Het gevoel voor muziek mag wat mij betreft ook veel zwaarder meewegen tijdens het examen. Het benodigde niveau op muzikaal gebied om een kür te beoordelen, wordt echt onderschat.
Verder denk ik dat Bartels duidelijk zijn best doet mee te denken en een oplossing te vinden. Daarbij is hij niet tevreden met een enkele, voor de hand liggende maatregel, maar is hij bezig het jurysysteem in de dressuur op hoog niveau te krijgen. Een man met hart voor de sport, dat blijkt wel.