'Dromen van die ene ultieme hengst'

Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 115098
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

'Dromen van die ene ultieme hengst'

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-12-08 09:35

www.brabantsdagblad.nl


In Stoeterij Duyselshof ruikt het naar paarden, en niks anders. Koffie drinken we uit plastic bekertjes.
Verder is de weldaad groot, hier. Op dit landgoed in Duizel gaat een fraai landhuis schuil tussen honderden bomen. Veel fruit, veel noten. Een kasteelachtige tuin met een klassieke, langwerpige gracht geeft het geheel een weidse uitstraling.

Wim van der Leegte (61) had gezegd dat we gerust eens naar zijn pèrdjes mochten komen kijken. Hij stuurt zijn donkerblauwe Daimler rustig over de landerijen. Het is hier waardevol wonen, dat wel. "Ik vind het geweldig mooi." De Kempen vormen de roots van zijn bedrijf VDL, hij wil er nooit meer weg. Zijn zachte en rustige stem is veel minder dwingend dan je van een topondernemer zou verwachten. De filosofie die hij in de sport hanteert, wijkt niet zoveel af van die in zijn bedrijf. "Het is uiteindelijk gewoon business. Alleen is het met die paarden een beetje groter geworden dan gepland." Over vijf jaar hoopt hij 170 paarden te hebben: zestig veulens (tot drie jaar), zeventig in de opleidingsstallen (van drie tot acht jaar), twintig toppaarden in de springstal en nog eens twintig oudere die in de moederboxen voor nageslacht moeten zorgen.

Vanaf het vijftiende levensjaar kan met een paard gefokt worden. "Zo draait het circus", is zijn filosofie.

Van de toppers moeten er vier aan internationale wedstrijden kunnen meedoen. De overige zestien paarden zijn voor de verkoop bestemd. Dus: opleiden en presteren of verkopen. "Het is hier net een voetbalbedrijf." Als het goed is, lopen in de opfokstallen een paar toekomstige wereldtoppers rond. De Olympische Spelen van Londen in 2012 komen waarschijnlijk net te vroeg om dat te toetsen. Zoran en Cool Blue, twee van zijn beste paarden, zijn nu vier jaar. Pas op hun negende staan ze aan de top.

Van der Leegtes liefde voor de paardensport ontstond eigenlijk per toeval. In 2001 werd hij gevraagd om hoofdsponsor te worden van het Concours Hippique in Eindhoven. "Ik had het geluk dat Philips ermee stopte." Een jaar later won Leopold van Asten de GP van Eindhoven. En Van der Leegte riep enthousiast: "Geef iedereen een pilske!" Er moesten tienduizend pilsjes worden getapt. "Die actie leverde mij een groot stuk op de voorpagina van het Eindhovens Dagblad op. Goedkopere advertenties bestaan niet."

Na de Olympische Spelen van 2004 liet de hobby hem niet meer los. "Het is een virus dat je meekrijgt. De eerste keer vond ik het helemaal niks: paarden die over een houtje moesten springen. Nu ben ik zó gespannen, dat ik tijdens een wedstrijd kan ontploffen van de emotie."

De manier waarop hij de sport benadert, is de laatste jaren veranderd. "Een paar jaar geleden deden we aan sponsoring, nu hebben we een eigen team. Wij willen geen ruiter met een VDL-jasje, maar iemand -liefst uit de eigen regio- die het mooi vindt om op onze eigen paarden te rijden en daar trots op is. Nu we de paarden van jongs af aan opleiden in onze eigen stallen, is de kans op succes hopelijk veel groter. Het gaat erom dat een paard een relatie opbouwt met een ruiter. Als dat niet lukt, krijg je nooit de perfecte eenheid." Hij heeft leergeld betaald. Flèche Rouge kostte hem anderhalf miljoen euro en stelde teleur tijdens de Spelen van Athene. "Dat was één van die domme dingen. Een duur paard kopen kan iedereen."

Vorig jaar, toen hij zestig werd, kreeg Van der Leegte van een vriendenclub een bijzonder cadeau. "Sperma." Het was het zaad van een toppaard, Indoctro. Geschatte waarde: tweeduizend euro. "Maar een goede hengst kan het duizendvoudige opbrengen." Geld is niet wat hem drijft. "Als ik het puur financieel bekijk, kan ik beter een nieuwe productiefabriek voor VDL laten bouwen." Hij droomt van 'een hengst die de wereld versteld doet staan', zoals Van der Leegte het uitdrukt. Een paard met de potentie om olympisch kampioen te worden.

Van der Leegte is de enige aandeelhouder van VDL. De winst van zijn bedrijf liep terug van 90 miljoen in 2007 tot zo'n 70 miljoen dit jaar. "Maar de aandeelhouder is tevreden", grinnikt hij. Op zijn negentiende nam hij de leiding bij VDL over van zijn vader Pieter. "We stonden er heel slecht voor", herinnert hij zich. "En pa werd er overspannen van." Van der Leegte moest bij DAF en Philips geld lenen om de lonen te kunnen betalen. Hij deed er zes jaar over om een positief eigen vermogen te realiseren. Toen het bedrijf er een beetje bovenop was, overleed zijn broer Pieter. "Hij reed in Geldrop achterop een strowagen." De vader van voetballer Tommy van der Leegte was op slag dood.

De liefde voor PSV nam hij over van zijn broer. In 1998 werd hij gevraagd als commissaris. "Dat heb ik altijd met veel genoegen gedaan." Ook was hij investeerder in één van de spelersfondsen. Hij trok zich onlangs terug uit het fonds. "Ik had er mijn buik van vol. Ik investeer niet meer in spelers." Hij vindt dat PSV dat moet doen. "Jan Reker benadrukt iets teveel dat het terugbetalen van schulden aan investeerders als een last op de club drukt. Er is best geld voor spelers, ik wil ook best een beetje bijpassen. Als ze aankloppen, zijn ze welkom. Ik zou PSV altijd weer helpen." Het kán ook wel, met een omzet van 1,5 miljard. "Toch heb ik het geld thuis echt niet op een hoop liggen. Wat ik heb, steek ik vooral in mijn bedrijf. Als wij een betere machine zien dan dat we hebben, dan willen we die hebben. Omdat die de positie van VDL versterkt."

Vijf jaar geleden grepen de commissarissen hard in bij PSV. "Het dreigde helemaal verkeerd te gaan", zegt Van der Leegte. "Harry van Raaij en Guus Hiddink wilden niet meer met de commissarissen communiceren. Als je geen overleg voert om bepaalde doelen te bereiken, dan hanteer je de verkeerde methode. Dan houdt alles op."

Nog steeds vindt hij de ingrepen van toen goed en noodzakelijk. Zoals ook het vertrek van doelman Gomes afgelopen zomer onvermijdelijk was. "Wat hij deed, sloeg nergens op. Zo kan een werknemer zich nooit opstellen. Gomes is over een grens gegaan en moest weg. Het is van hemzelf ook niet slim. Hij had nu bij AC Milan kunnen zitten. Maar Milan wilde hem niet meer hebben, nadat hij zich zo over zijn club had uitgelaten."

VDL is hoofdsponsor van FC Eindhoven. Zonder hem had de club allang niet meer bestaan. Afgelopen zomer schrapte Van der Leegte een tegoed van 800.000 euro weg. "Als ik die schuld niet had weggestreept, was ik het geld ook kwijt geweest", berust hij. Zijn steun aan FC Eindhoven heeft wel met emotie te maken. Zijn vader was een fanatiek supporter van de club.

VDL is zijn grote trots. Wekelijks zet het bedrijf 30 tot 35 miljoen euro om. "Dan heb je in je leven natuurlijk wel wat gepresteerd", mompelt hij. Maar het is niet enige dat telt. "Dat ze me een leuke vent vinden, vind ik ook belangrijk. Dat ze positief over me zijn. Gelukkig is dat wel zo. Het mooiste vind ik nog dat iedereen op de zaak mij Wim noemt. Ik sta dicht bij mijn mensen."