Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-08 15:25

Op stap met een 1 pk van zeshonderd kilo

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-08 15:25

www.bndestem.nl

Toon en Annie Jochems uit Etten-Leur rijden samen menwedstrijden.
Voor het eerst Nederlands Kampioen in 1999.
Sinds 2004 rijdt het echtpaar in de hoogste nationale en internationale klasse, klasse 4.

Op hun bedrijf aan de Zundertseweg hebben ze acht paarden. Met drie ervan geven ze mencursussen aan mensen uit heel Brabant.

In februari begint de volgende cursus, bestaande uit theorie en praktijk.
Cursisten gaan in september/oktober op voor het koetsiersbewijs en het mendiploma. In zijn achteruit en keren op de weg. Eigenlijk is het net autorijden, denk ik in het begin. Tot ik zelf de leidsels in mijn handen krijg... Een bijna zeshonderd kilo zware Haflinger zoals de negenjarige Stavros is toch wat anders dan mijn eigen Polo.

De Klappenberg, het buitengebied tussen Etten-Leur en Sprundel, toont zich in al zijn herfstpracht. Aan de Zundertseweg hebben Toon en Annie Jochems hun bedrijf. Paarden en pony's, ze rijden er menwedstrijden mee en ze geven er cursussen mee.

Die menlessen kosten zo'n 375 euro en raken steeds meer in trek. Natuurlijk nog steeds veel vrouwen, want die hébben nu eenmaal wat met paarden.

Maar ook steeds meer mannen ontdekken dat een ritje maken met paard-en-wagen toch wel heel bijzonder is.

"We hebben een 76-jarige man die vier jaar geleden zijn mendiploma heeft gehaald. Een eigen paard heeft hij niet, dus komt hij 's zaterdags naar ons en gaat hij samen met Annie op pad." En waar Annie gaat, gaat ook boerenfox Rocco. "Hij is niet te houden als Annie met het paard weggaat. Dan moet hij mee."

Annie is Toons groom, de bakkenist. Ze staat of zit achterop, 'als een soort van motor met zijspan', maakt Toon de vergelijking. Een belangrijke taak, want zij houdt mede het verkeer en het paard in de gaten. Stapt af bij drukke kruisingen om te kijken of ze veilig kunnen oversteken. "Daarom moet je ook altijd met zijn twee op pad", aldus meester Toon.

Bij Annie thuis hadden ze alleen een trekpaard, een eigen paard kreeg ze niet. Maar dat veranderde toen ze in de jaren zeventig verkering kreeg met Toon. Die had op zijn zesde, 45 jaar geleden, al een pony.

"Daarmee deed ik achter het nonnenklooster in Etten mee aan een wedstrijd. Weet je wat er in het juryrapport stond? 'De ruiter wil wel, maar de pony niet'."

En dus kwam er een andere pony. Langzaam maar zeker werd Toon een ervaren ruiter tot hij uiteindelijk grote wedstrijden reed. Dressuur, springen en de military.

Dat doet hij nu niet meer, hij rijdt alleen nog aangespannen, zoals dat in vaktermen heet. En daar is 'ie, en zijn Annie ook, goed in.

Honderden bekers en rozetten getuigen daarvan. De mooiste? Die uit 1999, toen voor de eerste keer de titel Nederlands Kampioen werd binnengesleept.

Inmiddels rijden ze in de hoogste internationale en nationale klasse, klasse 4. Nee, daar zijn ze nog geen eerste geworden. "Maar al wel derde in de nationale competitie." Nadat ze in 1981 het tuindersbedrijf van vader Jochems hadden overgenomen, stopte Toon met zijn wedstrijden. Maar al gauw begon hij een cursus mennen te volgen en samen met Annie begon hij paarden te fokken.

De zeventienjarige merrie Jelle staat nu voor de menkar, al dan niet samen met Mandy, een dochter van haar zus. En Toon en Annie hebben ondertussen zowat alles gewonnen wat er te halen valt bij de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportbond.

Nee, natuurlijk gaat het niet altijd goed. In 2002 sloeg de kar om toen Toon over een boomwortel reed. Bij Annie viel het nog mee, maar haar man hield er een verbrijzelde knie aan over.

Gelukkig is het allemaal weer goed gekomen. Zo gauw het maar enigszins kon, stapte Toon, recht vanuit de rolstoel en met krukken, weer op de menkar.

Het tuindersbedrijf heeft het echtpaar niet meer, de kassen zijn verhuurd. Toon werkt bij Van Krimpen in Oudenbosch, een groothandel voor tuinders. Zijn baas is ook sponsor, dat is duidelijk te zien aan de vrachtwagen waarmee ze naar de wedstrijden rijden.

Stavros vindt dat er genoeg is gepraat. Hij wil op pad. Het schuim staat op zijn mond. "Dan voelt-ie zich lekker", weet Toon. We rijden naar het trainingsveld. "Stap maar achterop", zegt Toon tegen fotograaf Gerard van Offeren. Als die zich bezorgd afvraagt of dat niet allemaal te zwaar wordt, moet Toon lachen. "Vroeger haalde zo'n paard met gemak vijftienhonderd kilo bieten van het land."

Op het trainingsveld krijg ik de leidsels in mijn handen. Gewoon heel lichtjes laten vieren en aanhalen en Stavros, zo'n enorme 1 pk van bijna zeshonderd kilo doet wat ik wil. Nou ja, met een beetje hulp van zijn baas dan.

"En denk erom: niet trekken, dat leidsel zit in zijn mond. Je moet hem toestaan, dat is de term." Toon geeft hem een tikje met de zweep. "Nee, dat doet geen pijn, hij heeft een dikke vacht."

Hij laat de zweep in de lucht knallen, het geluid alleen al is genoeg om Stavros aan het galopperen te krijgen.

We rijden een rondje over de prachtige Klappenberg. "Wat doe je nou als 'ie poept?" Toon grijnst. "Dat hoeven we nu gelukkig nog niet op te ruimen. Maar ik ben bang dat dat nog wel gaat veranderen. Dan moeten we er een poepzak onder hangen."

Na een uurtje zijn we terug thuis en mag Stavros naar zijn stal. Mijn handen zijn ijskoud, maar dat maakt me niet uit. Ik ben smoorverliefd op die blonde jongen.

Deel op Facebook Tweet Foutje gespot? Tip de redactie

**Geplaatst**: 09-11-08 22:57

Re: Op stap met een 1 pk van zeshonderd kilo

Geplaatst: 09-11-08 22:57

een paard is 8 pk Clown